Łuskiewnik
Łuskiewnik różowy | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj | łuskiewnik | ||
Nazwa systematyczna | |||
Lathraea L. Sp. Pl. ed. 1: 606, 1753[3] | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
L. squamaria L. | |||
Synonimy | |||
|
Łuskiewnik (Lathraea) – rodzaj roślin pasożytniczych z rodziny zarazowatych (Orobanchaceae). Obejmuje co najmniej cztery gatunki[4], ale podawanych jest też ich 5[5][6], a nawet 7[7][8]. Występują w Eurazji – od zachodniej Europy, poprzez Rosję i Himalaje po Chiny i Japonię[7][5]. W Europie rosną trzy gatunki[8], z czego jeden w Polsce – łuskiewnik różowy L. squamaria[9], zarazem gatunek typowy rodzaju[3]. Łuskiewniki są pasożytami całkowitymi (ich pędy pozbawione są chlorofili) różnych gatunków drzew, zwykle występujących w żyznych i wilgotnych lasach nadrzecznych[7] (najczęściej rozwijają się na olszy, wierzbach i topolach[8]). Pędy nadziemne z kwiatami łuskiewników rozwijają się wiosną[7]. Kwiaty zapylane są przez muchówki i błonkoskrzydłe, częsta jest też samopylność[7]. Na ich pędach podziemnych zredukowane, łuskowate liście tworzą zagłębienia, mogące według niektórych badaczy funkcjonować jako pułapki sugerując, że są to także rośliny mięsożerne[10]. Inni odrzucają tę hipotezę podkreślając brak enzymów trawiennych i obserwowanych ofiar[11].
Morfologia
- Pokrój
- Mięsiste rośliny o pędzie nadziemnym osiągającym do 30 cm wysokości[7]. Pędy te wznoszą się wyprostowane i są nierozgałęzione u jednych gatunków, u innych rozgałęziają się u nasady[5]. Pędy podziemne bulwiasto zgrubiałe[7], z łuskowatymi liśćmi[8]. Cała roślina bezzieleniowa[7].
- Liście
- Łuskowate[7].
- Kwiaty
- Zebrane w kwiatostan mający postać grona lub kłosa. Kwiaty krótkoszypułkowe lub niemal siedzące, wsparte są pojedynczymi przysadkami[5]. Kielich dzwonkowaty, z czterema drobnymi działkami. Korona dwuwargowa. Dolną wargę tworzą trzy zrośnięte płatki, krótsze od pojedynczego płatka górnego. Kwiaty są białe, jasnoróżowe, różowe do fioletowych[7]. Pręciki cztery, nieznacznie wyrastające poza wargi korony, z dwukomorowymi pylnikami. Zalążnia jednokomorowa, górna, u nasady z miodnikami, szyjka słupka delikatna, krótka i zgięta, zwieńczona dyskowatym znamieniem[5][7].
- Owoce
- Jednokomorowe torebki otwierające się dwiema klapami, czasem gwałtownie, zawierające cztery lub liczne kulistawe nasiona[5][7]. Nasiona okazałe (u L. clandestina do 5 mm średnicy), zasobne w bielmo[8].
Systematyka
Rodzaj tradycyjnie zaliczany był do trędownikowatych (Scrophulariaceae), ale z analiz filogenetycznych, zwłaszcza opartych o DNA, wynika, że wchodzi w skład obszernej rodziny zarazowatych (Orobanchaceae)[7]. Rodzaj należy do plemienia Rhinantheae i jest blisko spokrewniony m.in. z takimi rodzajami jak: pszeniec Melampyrum, świetlik Euphrasia i bartsja Bartsia[12].
- Wykaz gatunków[4]
- Lathraea clandestina L.
- Lathraea japonica Miq.
- Lathraea rhodopea Dingler
- Lathraea squamaria L. – łuskiewnik różowy
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2016-03-10] (ang.).
- ↑ a b c Lathraea. [w:] Index Nominum Genericorum (ING) [on-line]. Smithsonian Institution. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ a b Lathraea. [w:] The Plant List. Version 1.1 [on-line]. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ a b c d e f Lathraea Linnaeus. [w:] Flora of China [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ Heinricher Emil, 1931: Monographic der Gattung Lathraea. ss. 1525.
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Roger Philips, Martyn Rix: The Botanical Garden. Vol. 2. Perennials and annuals. London: Macmillan, 2002, s. 276. ISBN 0-333-74890-5.
- ↑ a b c d e Henning S. Heide-Jorgensen: Parasitic flowering plants. Leiden, Boston: BRILL, 2008, s. 191-194. ISBN 978-90-04-16750-6.
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 106, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- ↑ Daniel M. Joel: Carnivory and parasitism in plants. [w:] Proceedings of 4ty International Carnivorous Plants Conference [on-line]. The ICPS World ConferenceTokyo, 2002. [dostęp 2016-03-10].
- ↑ M. Studnicka. The problem of the carnivory in the common Toothwort (Lathraea squamaria L.). „Carnivorous Plant Newsletter”, 1982.
- ↑ Young Nelson D., Steiner Kim E., Depamphilis Claude W.. The Evolution of Parasitism in Scrophulariaceae/Orobanchaceae: Plastid Gene Sequences Refute an Evolutionary Transition Series. „Annals of the Missouri Botanical Garden”. 86, 4, s. 876--893, 1999.
Media użyte na tej stronie
Autor: Kiril Metodiev, Licencja: CC BY-SA 2.5
General view of parasitic plant and Balcan endemic Lathraea rhodopea
Autor: Qwert1234, Licencja: CC BY-SA 3.0
Lathraea japonica, Aizu area, Fukushima pref., Japan
Autor: Stefan.lefnaer, Licencja: CC BY-SA 4.0
Habitus
Taxonym: Lathraea squamaria subsp. squamaria ss Fischer et al. EfÖLS 2008 ISBN 978-3-85474-187-9
Location: Rohrwald, district Korneuburg, Lower Austria - ca. 300 m a.s.l.
Autor: Jean-Jacques MILAN, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Lathraea clandestina, Cessac, Gironde, France