Łyska maskareńska

Łyska maskareńska
Fulica newtonii
A. Milne-Edwards, 1867
Ilustracja
Porównanie łyski maskareńskiej (dwa rysunki u góry) do łyski czubatej (F. cristata) i łyski zwyczajnej (F. atra)
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

żurawiowe

Nadrodzina

Ralloidea

Rodzina

chruściele

Podrodzina

łyski

Rodzaj

Fulica

Gatunek

łyska maskareńska

Synonimy
  • Fulica newtoni A. Milne-Edwards, 1867
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[1]
Status iucn3.1 EX pl.svg

Łyska maskareńska[2] (Fulica newtonii) – gatunek wymarłego ptaka z rodziny chruścieli (Rallidae). Występował na Mauritiusie i Reunionie. Długo znany był jedynie ze szczątków subfosylnych z bagien Mare aux Songes na Mauritiusie, później odkryto skamieniałości także i na Reunionie. Raporty dawnych podróżników z Mauritiusu uważano za odnoszące się do kokoszki zwyczajnej (Gallinula chloropus), prawdopodobnie jednak skolonizowała ona wyspę po wymarciu rodzimego gatunku łyski.

Morfologia

Łyska maskareńska była dużym ptakiem. Mimo że potrafiła latać, cechowały ją zredukowane skrzydła, przez co w razie zagrożenia wolała chować się przez nurkowanie. Ze względu na dużą wytrzymałość łyski maskareńskie mogły być w stanie przekroczyć ocean pomiędzy dwiema spośród wysp Maskarenów. Wyglądem przypominały dużą łyskę zwyczajną (F. atra), co wskazuje na długość ciała około 45 cm. Prawdopodobnie łyska maskareńska wywodzi się od łyski czubatej (F. cristata), nie wiadomo, czy podobnie jak ona miała czerwone narośle nad białą płytką czołową, być może przeoczone przez Dubois. W 1674 napisał o łysce maskareńskiej: Kurki wodne, tak duże jak drób. Zawsze są czarne, a na głowie mają biały czub[3].

Wymarcie

Dubois jako ostatni wspomniał o występowaniu łyski na Reunionie. W 1667 François Martin uskarżał się, że myśliwi wybili już całą populację w lagunie nieopodal Saint Paul, mimo że łyski maskareńskie nie miały smacznego mięsa:

[W 1665] dorzecze rzeki [w Saint-Gilles] zajęte było przez gęsi i kurki wodne, z głębinami pełnymi ryb... kurki wodne pozwalały podejść się tak blisko, że niemal można było złapać je w rękę; wszystkie zabieraliśmy na pokład. [Ale w 1667] nie widzieliśmy już w Etang de St Paul ani gęsi, ani kurek wodnych, które niegdyś je zajmowały[4]

Nieco lepiej miała się sytuacja łysek maskareńskich na Mauritiusie, gdzie François Leguat w 1693 jako ostatni odnotował poules d'eau, wtedy już rzadkie. Poza nadmiernym odłowem prawdopodobnie również niszczenie środowisk bagiennych przyczyniło się do wymarcia gatunku[5].

Przypisy

  1. Fulica newtonii, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
  2. Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Rallidae Rafinesque, 1815 - chruściele - Rails and coots (wersja: 2021-11-03). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-05].
  3. W Rothschild: Extinct Birds. London: Hutchinson & Company, 1907. (ang.).
  4. AS Cheke, JP Hume: Lost Land of the Dodo: an Ecological History of Mauritius, Réunion & Rodrigues. T & AD Poyser, 2008. ISBN 978-0-7136-6544-4. (ang.).
  5. Leguat, François: Voyages et Avantures de François Leguat & de ses Compagnons, en Deux Isles Desertes des Indes Orientales, etc.. T. 2. Amsterdam: Jean Louis de Lorme, 1708, s. 71.

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Status iucn3.1 EX pl.svg
Autor: unknown, Licencja: CC BY 2.5
Fulica newtoni.jpg
Restoration of a Mascarene Coot, compared with a Red-knobbed Coot and an Eurasian Coot, in Recherches sur la faune ornithologique éteinte des iles Mascareignes et de Madagascar, Alphonse Milne-Edwards