Ścibor z Radzymina

Ścibor z Radzymina

Data urodzenia	1320
Data śmierci	luty 1390
Biskup płocki
Okres sprawowania	1381–1390
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	łaciński
Nominacja biskupia	6 grudnia 1381
Sakra biskupia	18 grudnia 1381

Ścibor z Radzymina herbu Ostoja (ur. ok. 1320, zm. luty 1390) – biskup płocki, kanonik i archidiakon płocki, kanonik poznański.

Obrany przez kapitułę katedralną wskutek nacisków ze strony książąt mazowieckich – braci Janusza I i Siemowita IV – 6 grudnia 1381. Jego konsekracja, po uzyskaniu prowizji, miała miejsce w Żninie 18 grudnia tegoż roku. Bliski współpracownik księcia płockiego Siemowita IV, którego wspierał w jego działaniach w kierunku uzyskania polskiej korony. Na obszarze diecezji rozwinął sieć parafii. W 1385 erygował parafię w Gąsiorowie, wydzieloną z parafii w Winnicy. W dokumencie z 1389 określił granice parafii w Dzierżeninie oraz uposażenie kościoła parafialnego.

Bibliografia

• Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce. w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa, Instytut Wydawniczy Pax, 2000, ISBN 83-211-1311-7, s. 437.
• Pułtusk i okolice, red. M. Omilanowska, J. Sito (Katalog zabytków sztuki w Polsce, t. X, z. 20), Warszawa 1999, ISBN 83-85938-38-9, s. 2-3.
• Kasper Niesiecki, Jan Nepomucen Bobrowicz: Herbarz polski Kaspra Niesieckiego S. J. Lipsk: Breitkopf i Haertel, 1841