Ścieżka prochowa
Schemat zapalnika czasowego granatu ręcznego; primer - spłonka, wick (dosł. "knot") - opóźniająca ścieżka prochowa, detonator - detonator
Ścieżka prochowa – masa prochu, zazwyczaj prochu czarnego lub innej mieszaniny pirotechnicznej, wydzielającej przy spalaniu minimalną ilość gazów, zaprasowana w rurce lub rowku pierścienia nastawczego w zapalniku. Służy do opóźnienia detonacji o zadaną długość czasu (wyznaczaną czasem palenia się ścieżki). Czasami stosowana też w urządzeniach służących do samolikwidacji pocisku, który nie trafił w cel[1].
Przypisy
- ↑ Mikołaj Korzun: 1000 słów o materiałach wybuchowych i wybuchu. Warszawa: Wydawnictwo MON, 1986, s. 185. ISBN 83-11-07044-X.
Media użyte na tej stronie
Schema Grenade-en.svg
Autor: Walké, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vector graphics version of a technical sketch done manually. This image shows a cutaway view of the plug of a Borstein Granat grenade, 1935 model.
Autor: Walké, Licencja: CC BY-SA 3.0
Vector graphics version of a technical sketch done manually. This image shows a cutaway view of the plug of a Borstein Granat grenade, 1935 model.