Śląskie Wiadomości Muzyczne
| Częstotliwość | miesięcznik |
|---|---|
| Państwo | |
| Adres | |
| Wydawca | Śląski Związek Muzyków Pedagogów |
| Tematyka | muzyka |
| Pierwszy numer | 1937 |
| Ostatni numer | 1939 |
| Redaktor naczelny | |
| Stali współpracownicy | |
| OCLC | |
„Śląskie Wiadomości Muzyczne” – regionalne czasopismo poświęcone kulturze muzycznej Śląska ukazujące się w latach 1937-1939, określane jako "artystyczna kronika Regionu"[2]. Poza muzycznymi aktualnościami z kraju i z zagranicy umieszczano w nim także artykuły fachowe, naukowe i pedagogiczne z dziedziny muzyki. Redakcja opowiadała się za upowszechnieniem kultury muzycznej, umuzykalnieniem młodych, państwowym mecenatem nad artystami i solidnym kształceniem nowych pedagogów w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Katowicach.
Historia „Śląskich Wiadomości Muzycznych”
Pierwszy numer „Śląskich Wiadomości Muzycznych" ukazał się w styczniu 1937 roku. Powstanie czasopisma zostało zainicjowane przez Faustyna Kulczyckiego, który na jego łamach był wymieniany jako „kierownik komitetu redakcyjnego"[3], choć w rzeczywistości redakcji „Wiadomości" przewodził Adam Mitscha. Wydawcą przez cały okres ich ukazywania się był Śląski Związek Muzyk Pedagogów założony w 1929 roku przez Witolda Friemanna. Gazeta nie dysponowała funduszami na opłacanie honorariów dla autorów. Pomimo tego, publikowali w niej autorzy cieszący się ogólnopolskim autorytetem w dziedzinie muzyki, m.in. Adolf Chybiński. Ostatnie wydanie czasopisma ukazało się w sierpniu 1939 roku - dalsze funkcjonowanie "Śląskich Wiadomości Muzycznych" uniemożliwił wybuch II wojny światowej. Do tego czasu wydano 32 numery.
Autorzy
W skład komitetu redakcyjnego wchodzili: Faustyn Kulczycki (kierownik), Adam Mitscha (sekretarz redakcji), Stanisław Bielicki, Józef Cetner, Władysława Markiewiczówna, Tadeusz Prejzner, Bronisław Romaniszyn, Marian Cyrus-Sobolewski. Poza nimi na łamach miesięcznika publikowali: Stefania Allinówna, Adolf Chybiński, Zbigniew Dymmek, Feliks Kwiatkowski, Michał Spisak, Roman Padlewski, Józef Powroźniak i Stanisław Wallis.
Przypisy
- ↑ a b Czasopismo w katalogu Biblioteki Narodowej. [dostęp 2019-09-22].
- ↑ Hanna Bias. „Śląskie Wiadomości Muzyczne", artystyczną kroniką regionu przemysłowego Śląska w okresie międzywojennym”. „Nowa Biblioteka. Zeszyty monograficzne koła naukowego bibliotekoznawców Uniwersytetu Śląskiego”. Nr 1 (10), 2012. Agnieszka Bajor (red.). Katowice: Agencja Wydawnicza „TRIO”.
- ↑ Śląskie Wiadomości Muzyczne, 1937, R. 1, nr 6 - Silesian Digital Library, www.sbc.org.pl [dostęp 2018-07-30].
Bibliografia
- Hanna Bias. „Śląskie Wiadomości Muzyczne", artystyczną kroniką regionu przemysłowego Śląska w okresie międzywojennym”. „Nowa Biblioteka. Zeszyty monograficzne koła naukowego bibliotekoznawców Uniwersytetu Śląskiego”. Nr 1 (10), 2012. Agnieszka Bajor (red.). Katowice: Agencja Wydawnicza „TRIO”.
Linki zewnętrzne
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).