Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej
| ||
| Historia | ||
| Państwo |  II Rzeczpospolita | |
| Sformowanie | 1937 | |
| Rozformowanie | 1939 | |
| Nazwa wyróżniająca | Śląsko-Cieszyńska | |
| Tradycje | ||
| Święto | 2 października | |
| Kontynuacja | 202 Pułk Piechoty (rezerwowy) | |
| Dowódcy | ||
| Ostatni | ppłk dypl. Jan Rudolf Gabryś | |
| Działania zbrojne | ||
| Rewindykacja Zaolzia | ||
| Organizacja | ||
| Dyslokacja | garnizon Bielsko | |
| Rodzaj sił zbrojnych | Wojsko[1] | |
| Rodzaj wojsk | Obrona Narodowa | |
| Podległość | Biuro do Spraw Jednostek Obrony Narodowej | |
| Skład | 3 x baony ON typu III | |
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada Obrony Narodowej – półbrygada piechoty Wojska Polskiego II RP.
Formowanie i zmiany organizacyjne
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON została sformowana w 1937 na terenie Okręgu Korpusu Nr V. Jej nazwa związana była ze Śląskiem Cieszyńskim. Dowództwo jednostki stacjonowało w garnizonie Bielsko[2]. Dowódcy półbrygady podporządkowane zostały trzy bataliony ON: „Bielski”, „Cieszyński” i „Oświęcimski”. We wrześniu 1937 bataliony wydzieliły po jednej kompanii dla Chorzowskiego batalionu ON. W maju 1938 półbrygada, pod względem inspekcji, została podporządkowana gen. bryg. Antoniemu Szyllingowi, generałowi do prac przy GISZ z siedzibą w Krakowie.
30 listopada 1938 Minister Spraw Wojskowych, gen. dyw. Tadeusz Kasprzycki ustalił datę święta półbrygady na dzień 2 października[3].
W listopadzie 1938, po rewindykacji Zaolzia, utworzona została Powiatowa Komenda Przysposobienia Wojskowego we Frysztacie, a w następnym miesiącu podjęto decyzję o zorganizowaniu czwartego batalionu z dowództwem w Cieszynie i kompaniami rozlokowanymi na Zaolziu. Jednostka otrzymała nazwę II Cieszyński batalion ON, a 27 marca 1939 osiągnęła pełny stan osobowy. Dotychczasowy Cieszyński batalion ON otrzymał numer I.
14 lutego 1939 półbrygada przemianowana została na Śląsko-Cieszyńską Brygadę ON, a wiosną tego roku wszystkie cztery bataliony przeformowane na etat batalionu ON typ III. Latem ze składu brygady wyłączony został Oświęcimski batalion ON i podporządkowany dowódcy Górnośląskiej Brygady ON. 21 sierpnia 1939 Biuro do Spraw Jednostek Obrony Narodowej wydało rozkaz o przemianowaniu brygady na Śląsko-Cieszyńską Półbrygadę ON.
Organizacja pokojowa Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON w sierpniu 1939
- Dowództwo Śląsko-Cieszyńskiej Półbrygady ON
- dowódca - ppłk dypl. Jan Rudolf Gabryś
- batalion ON „Bielsko”
- batalion ON „Cieszyn I”
- batalion ON „Cieszyn II”
Mobilizacja
Zgodnie z planem mobilizacyjnym „W” na bazie półbrygady sformowany został 202 Pułk Piechoty (rezerwowy), który wszedł w skład 21 Dywizji Piechoty Górskiej. Dotychczasowe bataliony ON przeformowane zostały w bataliony piechoty oznaczone numerami: 50, 57 i 58.
Przypisy
- ↑ W skład ówczesnych Sił Zbrojnych RP wchodziło wojsko, czyli wojska lądowe oraz Marynarka Wojenna.
- ↑ Rocznik oficerski 1939 ↓, s. 541.
- ↑ Dziennik Rozkazów Ministra Spraw Wojskowych z 30 listopada 1938 r., Nr 14, poz. 162.
Bibliografia
- Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
- Tadeusz Jaruga: Wojsko Polskie : krótki informator historyczny o Wojsku Polskim w latach II wojny światowej. 7, Regularne jednostki Wojska Polskiego w 1939 : organizacja, działania bojowe, uzbrojenie, metryki związków operacyjnych, dywizji i brygad. Warszawa : Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej 1975
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. T. 29. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego. Biblioteka Jagiellońska, 2006. ISBN 83-7188-899-6.
Media użyte na tej stronie
.svg)
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Śląsko-Cieszyńska Półbrygada ON
Obrona Narodowa w 1939