Ślepowron duży
| Nycticorax duboisi | |||
| (Rothschild, 1907) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | Nycticorax | ||
| Gatunek | ślepowron duży | ||
| Synonimy | |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||
 | |||
Ślepowron duży[4] (Nycticorax duboisi) – wymarły gatunek ptaka z rodziny czaplowatych (Ardeidae). Był endemitem wyspy Reunion w archipelagu Maskarenów na Oceanie Indyjskim.
Cechy gatunku
Gatunek znany jedynie z kilku częściowo sfosylizowanych niepełnych kości piszczelowo-strzałkowych (tibiotarsus) zebranych w Grottes des Premiers Français w północno-zachodniej części Reunionu przez Bertranda Kervazo w 1974 roku oraz opisu w opracowaniu Dubois z 1674 roku. Opisywany tam gatunek określany jest jako podobny do bąka lub dużej czapli, wielkości dużego kapłona, dodatkowo tłusty i smaczny. Prawdopodobnie był większy od innych przedstawicieli swojego rodzaju, Nycticorax, z sąsiadujących wysp, tj. Mauritiusa (ślepowron maurytyjski) i wyspy Rodrigues (ślepowron wielkogłowy). Upierzenie koloru szarego, każde pióro wykończone białymi obwódkami. Szyja i dziób podobne do innych czapli, nogi dość potężne, podobne do indyka („Poullets d'Inde”), lecz nieprzystosowane do długotrwałego biegania, o barwie zielonej.
Zachowanie
Według opisu wynika, że ślepowron duży miał silnie zbudowane skrzydła i w przeciwieństwie do innych przedstawicieli swojego rodzaju z sąsiadujących wysp był sprawnym lotnikiem.
Biotop
Ślepowron duży preferował słodkowodne tereny, przede wszystkim ze świeżą, wolno płynącą wodą.
Pożywienie
Preferowanym pokarmem Nycticorax duboisi były ryby.
Wymarcie
Szczątki Nycticorax duboisi zebrane przez Bertranda Kervazo w 1974 roku przechowywane są w Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Ptak ten wymarł przypuszczalnie około 1700 roku w wyniku polowań, ze względu na smaczne mięso tych ptaków. Ostatecznie w opisach z 1705 roku brak jest wzmianek o obecności tego gatunku na wyspie. Równie prawdopodobnymi przyczynami było zajęcie ich siedlisk przez ludzi, jak również wprowadzenie obcych gatunków, przede wszystkim drapieżników. Zauważyć należy, że każda z tych przyczyn jest jedynie przypuszczeniem, ponieważ nie jest znana bezpośrednia przyczyna ich wymarcia.
Przypisy
- ↑ Reunion Night-heron (Nycticorax duboisi). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. [dostęp 2019-12-09].
- ↑ a b D. Lepage: Reunion Night-Heron Nycticorax duboisi. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2021-12-16]. (ang.).
- ↑ Nycticorax duboisi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek, M. Kuziemko: Rodzina: Ardeidae Leach, 1820 - czaplowate - Herons (Wersja: 2020-06-25). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-16].
Bibliografia
- [Ardea duboisi]. W: Walter Rothschild: Extinct Birds. 1907, s. 114.
Media użyte na tej stronie