Śliniacznik
| Biatas nigropectus[1] | |||
| (Lafresnaye, 1850) | |||
Samiec | |||
.JPG) Samica | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | chronki | ||
| Plemię | Thamnophilini | ||
| Rodzaj | |||
| Gatunek | śliniacznik | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
 | |||
Śliniacznik[5] (Biatas nigropectus) – gatunek małego ptaka z rodziny chronkowatych (Thamnophilidae). Zasiedla jedynie atlantyckie lasy w południowo-wschodniej Brazylii i skrajnie północno-wschodniej Argentynie (prowincja Misiones). Jedyny przedstawiciel rodzaju Biatas; monotypowy[6].
Mierzy 18 cm, osiąga masę ciała 25–35 g. Samiec cechuje się czarną głową i trójkątnym śliniakiem (stąd nazwa), oddzielonymi od siebie białą obrożą. Reszta upierzenia jest brązowa, poza szarym spodem ciała. U samicy kasztanowa głowa i białe gardło, spód ciała płowy.
Pożywienie Biatas nigropectus stanowią pająki, a także mrówki i inne owady.
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) od 1994 roku klasyfikuje śliniacznika jako gatunek narażony (VU – Vulnerable). Liczebność populacji, według szacunków, zawiera się w przedziale 2500–9999 dorosłych osobników i ciągle maleje. Przyczyną spadków liczebności jest przekształcanie jego środowiska na tereny miejskie, rolnicze i przemysłowe[4].
Przypisy
- ↑ Biatas nigropectus, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
- ↑ Biatas, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] [dostęp 2020-12-13] (ang.).
- ↑ White-bearded Antshrike (Biatas nigropectus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-30)]. (ang.).
- ↑ a b Biatas nigropectus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Thamnophilini Swainson, 1824 (wersja: 2020-11-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-12-13].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Antbirds. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-12-13]. (ang.).
Bibliografia
- David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 350. ISBN 978-83-01-15733-3.
Linki zewnętrzne
- Zdjęcia i materiały audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
(c) Biatas z angielskiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0
This is a photo of Biatas nigropectus. I (Kristina Cockle) took the photo at Tobuna, Misiones, Argentina, in 2007.
Autor: Hector Bottai, Licencja: CC BY-SA 4.0
White-bearded antshrike (female) at Intervales State Park, SP, Brazil
Autor: Cephas, Licencja: CC BY-SA 4.0
Range map of White-bearded Antshrike (Biatas nigropectus)