Ślipcze
| Artykuł | 50°44′14″N 23°56′16″E |
|---|---|
| - błąd | 39 m |
| WD | 50°41'N, 23°59'E, 50°45'32.62"N, 24°0'36.68"E |
| - błąd | 19744 m |
| Odległość | 3684 m |
| wieś | |
 (c) Jakub Kruczek, licencja: CC BY 3.0 Budynek Ochotniczej Straży Pożarnej (OSP) | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) | 375[1] |
| Strefa numeracyjna | 84 |
| Kod pocztowy | 22-500[2] |
| Tablice rejestracyjne | LHR |
| SIMC | 0889580 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Hrubieszów _location_map.png "Mapa lokalizacyjna gminy wiejskiej Hrubieszów") | |
Położenie na mapie Polski  (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |
Położenie na mapie województwa lubelskiego  | |
Położenie na mapie powiatu hrubieszowskiego  | |
 50°44′14″N 23°56′16″E/50,737222 23,937778 | |
Ślipcze – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie hrubieszowskim, w gminie Hrubieszów[3][4][5].
Części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0889597 | Wołynka | część wsi |
Demografia
Wieś starostwa hrubieszowskiego położona była w XVIII wieku w województwie bełskim[6]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego. Wieś stanowi sołectwo gminy Hrubieszów[7]. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 375 mieszkańców[1] i była jedenastą co do wielkości miejscowością gminy Hrubieszów.
Historia
Pierwsza wzmianka o wsi pochodzi z roku 1376 ze staroruskich hramot opisana jako Sliepcze. Przed 1465 r. wieś należała do niegrodowego starostwa hrubieszowskiego w powiecie horodelskim województwa bełskiego. Około 1497 król Jan Olbracht nadał ją Jakubowi Sarnickiemu w nagrodę za jego zasługi[8]. W 1507 biskup chełmski Mikołaj Kościelecki otrzymał królewską zgodę na wykup wsi z rąk prawosławnego władyki chełmskiego Iwaśki Sosnowskiego, który musiał wieś tę posiąść wkrótce po 1497 r. Rejestr poborowy z 1578 r., wykazuje tu istnienie cerkwi prawosławnej oraz karczmy. Wieś była już wówczas królewszczyzną. Dochody z wsi wynosiły wówczas 58 zł 12 groszy, zaś tutejsi kmiecie i zagrodnicy posiadali 5,75 łana (96, 6 ha) ziemi uprawnej[8]. Na przełomie XVIII i XIX wieku wieś przeszła w ręce prywatne jak większość dawnych królewszczyzn staropolskich (w 1846 roku należała do Ciemniewskich). Podług spisu z 1827 roku wieś liczyła 65 domów i 423 mieszkańców. Jak informuje krótka dziewiętnastowieczna notka, „...ludność trudni się wyrobem płótna grubego”[9].
Spis ludności z roku 1921 (wówczas w gm. Mieniany) wykazywał 42 domy oraz 351 mieszkańców, w tym 31 Żydów i 310 Ukraińców[10]. W początkach XX w. znajdowała się tu drewniana cerkiew prawosławna, pierwotnie unicka z około 1760 roku[9]. W 1938 roku władze sanacyjne zniszczyły miejscową cerkiew prawosławną w ramach akcji rewindykacyjno – polonizacyjnej cerkiew prawosławną[11][12]. We wsi przetrwał cmentarz prawosławny, zdewastowany po II wojnie światowej i wysiedleniu prawosławnych Ukraińców[13].
Przypisy
- ↑ a b GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1263 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-11-18].
- ↑ a b KSNG: Wykaz urzędowych nazw miejscowości i ich części (pol.). opublikowany, [w:] Dz.U. z 2013 r. poz. 200 ze zmianami w Dz.U. z 2015 r. poz. 1636. [dostęp 2018-01-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-05-22)].
- ↑ Wiesław Bondyra, Własność ziemska w województwie bełskim w czasach saskich, Lublin 2015, s. 36.
- ↑ Jednostki pomocnicze gminy Hrubieszów. Urząd Gminy Hrubieszów. [dostęp 2016-01-05]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-12-22)].
- ↑ a b Bondyra 1993 ↓, s. wg indeksu miejscowości.
- ↑ a b Ślipcze, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. X: Rukszenice – Sochaczew, Warszawa 1889, s. 765.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924 [dostęp 2016-01-05].
- ↑ Grzegorz Rąkowski „Polska egzotyczna. Przewodnik – część druga”, Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, ISBN 83-85557-29-6, s. 191.
- ↑ Fotografia archiwalne cerkwi
- ↑ D. Kawałko, Cmentarze województwa zamojskiego, Państwowa Służba Ochrony Zabytków, Zamość 1994, s. 79–80.
Bibliografia
- Wiesław Bondyra, Słownik historyczny miejscowości województwa zamojskiego, Lublin - Zamość 1993, oai:biblioteka.teatrnn.pl:8806 [dostęp 2019-03-07].
| Wsie |
|
|---|---|
| Kolonie | |
| Integralne części miejscowości |
|
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Lublin Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 52.35 N
- S: 50.20 N
- W: 21.52 E
- E: 24.25 E
Logo społeczności Wikimedia. Proszę zauważyć, że w przeciwieństwie do większości logotypów związanych z ruchem Wikimedia, to logo nie jest zarejestrowane jako znak towarowy.
(c) Jakub Kruczek, licencja: CC BY 3.0