Ślub humanistyczny

Ślub humanistyczny – jedna z form zawarcia małżeństwa zastępująca ceremonię religijną, popularna m.in. na Wyspach Brytyjskich; w Szkocji liczba zawieranych ślubów humanistycznych przekroczyła liczbę ślubów katolickich^[1][2].

Ślub humanistyczny jest alternatywą dla osób, dla których ślub cywilny nie jest wystarczający i chcących nadać swojej uroczystości wymiar bardziej indywidualny^[3][4]. W przypadku ceremonii humanistycznej przysięga może zostać spersonalizowana – napisana przez młodą parę lub mistrza ceremonii^[5][6].

W Polsce

Ślub humanistyczny w Polsce nie jest prawnie unormowany, przez co związek taki wymaga również rejestracji w Urzędzie Stanu Cywilnego^[7]. Ceremonie promowane są przez Polskie Stowarzyszenie Racjonalistów^[8].

Przysięga na ślubie humanistycznym

Przysięga wygłaszana w dniu ślubu jest wygłaszana pierwszy raz w życiu, nikt nie wie, jakie słowa padną z ust panny młodej czy pana młodego. Przysięga jest bardzo osobista i emocjonalna. Akcent przysięgi kładzie nacisk na emocje, przeżycia, pragnienia pary młodej, nie zaś na względy formalne i religijne. Odwołuje się do wspólnej historii, często narzeczeństwa, wspólnie spędzonych chwil, sytuacji trudnych i tych najpiękniejszych. Dzięki temu ślub humanistyczny jest mocno spersonalizowany^[9].

Krytyka

Tego typu forma zaślubin spotkała się z krytyką środowisk religijnych i konserwatywnych^[10][11].

Zobacz też

• Świecki pogrzeb

Przypisy