Śluzowoszczka fioletowa
Śluzowoszczka fioletowa na drewnie | |
Systematyka | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Typ | |
Klasa | |
Rząd | |
Rodzina | |
Rodzaj | |
Gatunek | śluzowoszczka fioletowa |
Nazwa systematyczna | |
Tulasnella violea (Quél.) Bourdot & Galzin Bull. Soc. mycol. Fr. 25(1): 31 (1909) |
Śluzowoszczka fioletowa (Tulasnella violea (Quél.) Bourdot & Galzin) – gatunek grzybów z rodziny śluzowoszczkowatych (Tulasnellaceae)[1].
Systematyka i nazewnictwo
Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tulasnella, Tulasnellaceae, Cantharellales, Incertae sedis, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].
Po raz pierwszy takson ten opisał w 1883 r. Lucien Quélet nadając mu nazwę Hypochnum violeum[1]. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę, nadali mu Hubert Bourdot i Amédée Galzin w 1909 r.[1]
- Corticium violeum (Quél.) Costantin & L.M. Dufour 1891
- Hypochnus violeus Quél. 1883[2].
Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.[3]
Morfologia
Owocnik rozpostarty, fioletowoszary, czasami fioletowy lub różowy. Hymenium złożone z jednej lub kilku warstw podstawek na rozgałęzionych, często nabrzmiałych strzępkach wyrastających z prostych, często grubościennych, strzępek bazalnych. Strzępki dwujądrowe, o szerokości 3,5-5 (-7) µm, bez sprzążek. Podstawki przeważnie maczugowate, 8-16 × 5-9 µm. Sterygmy kuliste do elipsoidalnych, przechodzące w maczugowate lub wrzecionowate, o szerokości 4,5-6,5 µm i długości do 35 µm. hHyfid i cystyd brak. Bazydiospory w większości kuliste do szeroko elipsoidalnych (Q = 1,0-1,3), mniejszość czasami elipsoidalna (Q= 1,4-1,6), 5,5-9 × 5,5-7,5 µm, wytwarzające wtórne zarodniki przez replikację[4].
Wytwarza strzępki monilioidalne, septowane, o średnicy do 8,5 µm[4].
Występowanie i siedlisko
Podano występowanie śluzowoszczki fioletowej na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy i Afryki[5]. W Polsce w 2003 r. W. Wojewoda przytoczył liczne stanowiska z uwagą, że prawdopodobnie gatunek ten nie jest rzadki i nie jest zagrożony[3].
Występuje w lasach liściastych, iglastych i mieszanych, czasami także w ogrodach, na pniakach, leżących na ziemi pniach i konarach drzew liściastych i iglastych. Zanotowano występowanie także na owocniku wrośniaka szorstkiego (Trametes hirsuta). W Polsce owocniki notowane od marca do listopada[3].
Przypisy
- ↑ a b c d Index Fungorum [dostęp 2022-11-12] (ang.).
- ↑ Species Fungorum [dostęp 2022-11-12] (ang.).
- ↑ a b c Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1 .
- ↑ a b P. Roberts , Tulasnella violea, Mycobank, 1999 [dostęp 2022-11-12] (ang.).
- ↑ Występowanie Tulasnella violea na świecie (mapa), gbif.org [dostęp 2022-11-12] (ang.).
Media użyte na tej stronie
Autor: This image was created by user Gerhard Koller (Gerhard) at Mushroom Observer, a source for mycological images.
You can contact this user here., Licencja: CC BY-SA 3.0
For more information about this, see the observation page at Mushroom Observer.