Śnieżne Wrótka

Śnieżne Wrótka
Ilustracja
Śnieżne Wrótka wśród podpisanych obiektów
Państwo Słowacja
PasmoKarpaty, Tatry
Sąsiednie szczytyŚnieżne Czuby, Śnieżny Mniszek
Położenie na mapie Tatr
Mapa konturowa Tatr, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Śnieżne Wrótka”
Ziemia49°12′09,5″N 20°11′23,9″E/49,202639 20,189972

Śnieżne Wrótka (słow. Snehové vrátka[1]) – wybitna przełęcz w słowackiej części Tatr Wysokich, położona w ich grani głównej. Znajduje się w masywie Śnieżnego Szczytu i oddziela postrzępioną grań Śnieżnych Czub na zachodzie od Śnieżnego Mniszka na wschodzie[2].

Przełęcz jest wyłączona z ruchu turystycznego. Północne stoki opadają ze Śnieżnych Wrótek do Śnieżnego Bańdziocha – górnego piętra Doliny Czarnej Jaworowej, południowe natomiast zbiegają do górnego piętra Doliny Pięciu Stawów Spiskich[3]. Od obu stron na przełęcz wprowadzają rynny[2].

Pierwszego wejścia na przełęcz dokonali Zygmunt Klemensiewicz i Roman Kordys 27 sierpnia 1907 r.[2]

Przypisy

  1. ↑ Endre Futó: Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych. Główna grań od zachodu na wschód. [dostęp 2013-07-25].
  2. ↑ a b c Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XIX. Kapałkowa Grań – Śnieżna Przełęcz. Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 137.
  3. ↑ Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005, s. 124. ISBN 83-909352-2-8.

Media użyte na tej stronie