Średniowieczna filozofia żydowska

Średniowieczna filozofia żydowskafilozofia uprawiana od IX do XV wieku przez myślicieli zamieszkujących kraje islamu i chrześcijaństwa. Poddana była wpływom m.in. filozofów Starożytnej Grecji i Rzymu, teologię islamu oraz w okresie schyłkowym – przez chrześcijańską myśl scholastyczną. Filozofia ta zajmowała się klasycznymi kwestiami teologii i filozofii (problem wolności, prawa żydowskiego), ale także językiem hebrajskim jako takim.

Średniowieczna filozofia żydowska płynie zasadniczo tym samym nurtem, co filozofia arabska. Filozofia żydowska, pozostając bliska arabskiej, nie rozpływa się w niej, lecz zachowuje samodzielne znaczenie. Podobnie do islamistycznego kalamu, teologia żydowska rozpada się na kierunek rabinacki i karaimski[1].

Przedstawiciele średniowiecznej filozofii żydowskiej

Racjonalistyczna myśl rabinistyczna

  • Dawid ben Merwan (X w.)
  • Saadja ben Josef al. - Fajjumi (ur. 892, zm. 942 r.)
  • Izaak ben Salomon Izraeli (ur. ok. 953 r.)
  • Salomon ben Jehuda (Salomon ibn Gabirol, znany jako Awicebron)
  • Abraham bar Hijja (zm. po 1136 r.)
  • Abraham ben David (ur. ok. 1125, zm. 1198 r.)
  • Mojżesz Majmonides (ur. 1135, zm. 1204 r.), szczególnie Przewodnik błądzących
  • Nachmanides (ur. 1194, zm. 1270)

Mistycyzm

  • Bachja ibn Pakuda (XI w.)
  • Jehuda Halewi ur. 1075; zm. 1141)

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

po polsku
w innych językach
  • The Cambridge Companion to Medieval Jewish Philosophy, redaktorzy merytoryczni: Daniel H. Frank & Oliver Leaman, Cambridge, CUP, 2003.

Linki zewnętrzne