Świątynia Paśupatinath w Katmandu

Świątynia Paśupatinath w Katmandu
	(c) I, Ondřej Žváček, CC BY 2.5
Państwo	Nepal
Miejscowość	Katmandu
Wyznanie	hinduizm
	Położenie na mapie Nepalu (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Świątynia Paśupatinath w Katmandu
	27°42′35″N 85°20′55″E/27,709722 85,348611

Świątynia Paśupatinath w Katmandu (hindi पशुपतिनाथ मन्दिर, trl. paśupatināth mandir, ang. Pashupathinath Mandir, też Pashupatinath Temple) – hinduistyczna świątynia uważana jest za najświętszą świątynię Śiwy (Paśupatiego) w Nepalu. Hinduistyczne święto Śiwaratri (Noc Śiwy) jest najważniejszą uroczystością obchodzoną w świątyni. Tylko wyznawcom hinduizmu pozwala się na wejście do świątyni. Odwiedzającym, którzy nie są hinduistami, pozwala się patrzeć na świątynię z drugiego brzegu rzeki Bagmati.

Lokalizacja

Kompleks świątynny usytuowany jest na brzegu rzeki Bagmati we wschodniej części Katmandu, stolicy Nepalu. Wzdłuż brzegów rzeki Bagmati, koło świątyni leży „Arja Ghat”, miejsce najpowszechniej używane do kremacji zmarłych w Nepalu w dolinie Katmandu. Na zachód od świątyni znajduje się Vasukinath.

Wokół świątyni znajduje się też duży plac. Handlarze sprzedają turystom pamiątki, ale także płótno, farby i przedmioty o znaczeniu religijnym.

Architektura

Budowa świątyni ma kształt stupy. Dwa dachy zbudowane są z miedzi i pokryte złotem. Świątynia ma cztery główne wejścia, wszystkie pokryte srebrnymi dachami. Przy zachodnich drzwiach stoi posąg ozłoconego Świętego Byka Nandina. Wykonany jest on z czarnego kamienia a jego wysokość, jak i obwód to około 1,8 m.

Kapłani

Kapłani zwani są Bhattami, a Naczelny Kapłan to Mul, Bhatt lub Raval. Naczelny Kapłan odpowiada tylko przed królem Nepalu i regularnie relacjonuje mu sprawy związane ze świątynią.

Kapłani w tej świątyni pochodzą zawsze z Indii południowych. Niektóre źródła podają, że tę tradycję rozpoczął Adi Śankara w VI wiek n.e., aby zaprzestać składaniu ofiar z ludzi, które odbywały się w tej świątyni. Według innej interpretacji indyjscy kapłani pracują w świątyni Paśupatinath, ponieważ kiedy król umiera, cała populacja Nepalu powinna zaprzestać rozbudowanych praktyk religijnych i wejść w okres żałoby. Jako że należy wiecznie czcić Śiwę, sprowadzono hindusów, aby sprawowali tam praktyki. Jednym z lepiej znanych kapłanów był Raval Padmanabha Shastri Adiga (1927–2005). Rozpoczął karierę jako kapłan w 1955 i w 1967 został Kapłanem Naczelnym. Rozpoczął ruch na rzecz używania funduszy świątynnych do celów ogólnego rozwoju okolicy. Zaprzestał sprawowania funkcji kapłańskich w 1993 i powrócił do swego rodzinnego miasta – Udupi.