Święcice (województwo mazowieckie)

Święcice

wieś
Święcice, ulica Słoneczna
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	warszawski zachodni
Gmina	Ożarów Mazowiecki
Wysokość	88 m n.p.m.
Liczba ludności (2020)	863[1]
Strefa numeracyjna	22
Kod pocztowy	05-860[2]
Tablice rejestracyjne	WZ
SIMC	0006095[3]
Położenie na mapie gminy Ożarów Mazowiecki Święcice
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de Święcice
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Święcice
Położenie na mapie powiatu warszawskiego zachodniego Święcice
52°12′45″N 20°41′29″E/52,212500 20,691389

Święcice – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie warszawskim zachodnim, w gminie Ożarów Mazowiecki^[3][4]. Leży nad Kanałem Ożarowskim.

Wierni Kościoła rzymskokatolickiego należą do parafii św. Antoniego w Łaźniewie.

W roku 2020 sołectwo Święcice liczyło 863 mieszkańców^[5].

Wieś szlachecka położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie błońskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego^[6]. W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie warszawskim.

Położenie

Wieś jest położona 26 km na zachód od Warszawy na Równinie Łowicko-Błońskiej nad Kanałem Ożarowskim, który w południowo-zachodniej części Święcic uchodzi do Utraty.

Transport

Transport drogowy

We wsi krzyżują się drogi krajowe i wojewódzkie:

Nr drogi	Przebieg
	Rzepin - Poznań - Święcice - Warszawa
	Płochocin – Józefów k. Błonia – Wolica – Rokitno
	Pilaszków – Myszczyn – Feliksów – Zaborów[7]

Transport pasażerski

Święcice znajdują się w zasięgu komunikacji autobusowej obsługiwanej przez PKS w Grodzisku Mazowieckim. Najbliższa stacja kolejowa znajduje się w Płochocinie, jest to linia kolejowa nr 3: Warszawa Zachodnia - Frankfurt nad Odrą.

Obowiązujący jako warunkowy (na żądanie) przystanek znajduje się na ulicy Zaborowskiej 100 m na południe od ulicy Łaźniewskiej.

Historia

Pierwsze zapisy dotyczące Święcic pochodzą z czasów panowania Zygmunta Augusta, potwierdzają one że wieś była gniazdem rodu Święcickich. W 1827 wieś liczyła 153 mieszkańców, a w 1887 liczba ta wzrosła do 325. Powierzchnia dóbr święcickich liczyła wówczas 476 mórg. Przed 1919 majątek Święcice stanowił własność Stanisława Paschalisa, po jego śmierci w 1926 właścicielką została Józefa Czarnowska. W 1938 i 1939 dokonano parcelacji ziemi należącej do folwarku Święcice pozostawiając 40 ha ziemi niepodzielonej. 12 września 1939 żołnierze Wehrmachtu rozstrzelali 11 Polaków, w tym 2 mieszkańców Święcic^[8]. 12-13 września 1939 r. w rejonie Święcic-Pilaszkowa-Witek walczyły z niemiecką 4 DPanc. polskie: 2 i część 30 Dywizji Piechoty. W nierównej walce poległo 410 żołnierzy polskich, którzy zostali pochowani na cmentarzach w Pilaszkowie i Rokitnie. W 1953 Mieczysław Tchórzewski kupił folwark należący wówczas do Zofii z Czarnowskich Makomaskiej, była to 10 hektarowa resztówka, zdziczały park i zrujnowany dwór.

Obiekty zabytkowe i historyczne

Dwór powstał ok. 1850, po odbudowie ok. 1960 zatracił klasyczne cechy architektoniczne i jest budowlą bezstylową. Obiekt otacza założenie parkowe, które powstało równolegle z budową dworu. Dawniej park był dość precyzyjnie skomponowany, posadzono wiele roślin ozdobnych, które tworzyły zróżnicowany charakter poszczególnych sektorów. Ponadto w północnej części parku znajdowały się stawy zasilane przez Kanał Ożarowski, które obecnie zostały osuszone. Park zatracił swój styl, liczne samosiewy i przekomponowania spowodowały zatracenie czytelności ciągów spacerowych i przerwanie osi widokowych^[9].

Zobacz też

• Święcice

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Święcice (1), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 686 .