Święta Lucyna

Święta Lucyna z Rzymu Lucina
Lucyna ze św. Ireną opatrują rany św. Sebastiana, mal. Nicolas Régnier
Data urodzenia	w I lub III wieku
Data śmierci	w I lub III wieku
Czczona przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	30 czerwca
Patronka	macierzyństwa

Święte Lucyna i Irena pielęgnują rany Świętego Sebastiana, Vicente López y Portaña, 1795 -1800 rok

Lucyna z Rzymu – święta Kościoła katolickiego pochodząca z pierwszych wieków chrześcijaństwa.

Żywot

Ze względu na brak historycznych dowodów jej życiorys opiera się o różne, sprzeczne informacje hagiograficzne.

Według jednych źródeł pochodziła z I wieku i była uczennicą św. Piotra Apostoła i św. Pawła z Tarsu. Była znaną ze swojej pobożności rzymianką, która troszczyła się o więźniów chrześcijańskich i grzebała ich zwłoki na własnej posiadłości. Pochowała apostołów Piotra i Pawła.

Według innych podań pochodziła z III wieku. Pochowała św. Sebastiana, a w 309 roku swój dom ofiarowała na Kościół - obecną Bazylikę św. Wawrzyńca.

Została aresztowana podczas prześladowań chrześcijan i poniosła śmierć męczeńską za wiarę. Została pochowana przy grobie św. Sebastiana.

Istnieje prawdopodobieństwo, że postacią historyczną do której odnoszą się opowiadania hagiograficzne jest Lucyna Anicja, córka Sergiusza Terencjana i żona Faltoniusza Piniana.

Do martyrologiów trafiła za sprawą Adona z Vienne.

Jej wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 30 czerwca.

Zobacz też

• kult świętych
• wstawiennictwo świętych

Bibliografia

• Michał Nowodworski: Encyklopedja kościelna podług Teologicznej Encyklopedji Wetzera i Weltego z licznymi jej dopełnieniami. T. XII. Warszawa - Płock: Czerwiński i Spółka, K. Miecznikowski, 1873 - 1910, s. 379.
• Głos Matki Kościoła. listopad 2008. [dostęp 2012-12-09].

Linki zewnętrzne

• Lucyna. deon.pl. [dostęp 2012-12-14].