Święta Nino

Święta
Nino

apostołka Gruzji
Data i miejsce urodzenia	ok. 268-276 Kapadocja
Data i miejsce śmierci	ok. 335-340 Bodbe (Kachetia)
Czczona przez	Kościół katolicki Cerkiew prawosławną Apostolski Kościół Ormiański
Wspomnienie	14 stycznia (kat.) 14/27 stycznia (praw. i gruz.) 29 października/11 listopada (orm.)
Patronka	Gruzji

Święta Nino, również Nina lub Nona, gruz. წმინდა ნინო, cs. Rawnoapostolnaja Nina, proswietitielnica Gruzi, nazywana Christianą (ur. ok. 268, zm. ok. 335)^[1] – apostołka i patronka Gruzji, święta Kościoła katolickiego, ormiańskiego i prawosławnego.

Według hagiografa, Rufina, była niewolnicą z Kapadocji sprzedaną władcy gruzińskiemu. Jako chrześcijanka, odznaczała się pobożnością i dobrocią. Uzdrowiła chorą żonę króla Iberii, a władca Mirian III dostrzegł w tym rękę Bożą i znak, że należy przyjąć w kraju chrześcijaństwo. Gdy zapytał Nino, jaką nagrodę życzy za uzdrowienie żony, odpowiedziała, że chciałaby zbudować kościół, do którego powinni przyjechać księża z Konstantynopola. Król wysłał poselstwo do cesarza Konstantyna Wielkiego, a kapłani ochrzcili rodzinę królewską. W ten sposób, według legendy, miała się dokonać chrystianizacja Gruzji w 337.

Według tradycji prawosławnej święta Nino była krewną patriarchy jerozolimskiego Juwenaliusza. Od dzieciństwa głęboko pokochała Chrystusa. Gdy jej ojciec odszedł, by żyć na pustyni, a matka została diakonisą, świętą oddano na wychowanie bogobojnej staruszce, która często opowiadała jej o dalekiej Iberii (Gruzji). Pewnego razu Nina miała widzenie. Objawiła się jej Matka Boża, która błogosławiła jej, by wziąwszy krzyż udała się do Iberii i głosiła tam naukę Chrystusową. W 319 Nino dotarła do Gruzji. Miejscowa ludność była bardzo przejęta jej dobrocią i pobożnością. Ogromne wrażenie wzbudzała też jej moc uzdrawiania ludzi w imię Chrystusa. Tę zdolność wykazała m.in. uleczając królową Gruzji. Także król, który zgubił się na polowaniu, odnalazł drogę po wezwaniu na pomoc Chrystusa. W 337^[2] król Mirian III i jego żona Nana przyjęli chrześcijaństwo jako religię państwową (w ten sposób Gruzja stała się drugim na świecie, po Armenii, państwem chrześcijańskim). Wydarzenie to opisano w jednym z najstarszych zabytków literatury gruzińskiej Mokcewaj Kartlisaj (Nawrócenie Kartlii). Król Mirian wysłał do cesarza Konstantyna posłów, prosząc go o przysłanie do Gruzji kapłanów.

W Kościele prawosławnym święta Nino jest czczona jako Oświecicielka Gruzji i Równa Apostołom.

W ikonografii Kościołów wschodnich przedstawiana jest jako szczupła, jasnowłosa kobieta, ubrana w jasne (najczęściej białe) szaty. Na głowie ma chustkę. W prawej dłoni trzyma krzyż. Belki krzyża związane są kosmykiem włosów, które sobie obcięła. Na niektórych wyobrażeniach krzyż jest dość duży. W lewej dłoni święta trzyma zwinięty lub rozwinięty zwój pisma.

Wspomnienie liturgiczne w Kościele katolickim obchodzone jest 14 stycznia (dawniej 15 grudnia), w Kościele gruzińskim i prawosławnym: 14/27 stycznia^[a], tj. 27 stycznia według kalendarza gregoriańskiego, a 29 października/11 listopada świętą wspominają w Kościele ormiańskim.

Zobacz też

• Nina – inne postaci noszące to imię
• kult świętych
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego
• święci prawosławni
• wstawiennictwo świętych

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Krzysztof Gołębiowski, Poznaj swojego patrona, t.2, Warszawa 1996
• Nina, oświecicielka Gruzji na cerkiew.pl (oprac. Jarosław Charkiewicz)

Linki zewnętrzne

• Christiana (Nino, Nina, Nona) von Georgien auch: von Kappadokien - Ökumenisches Heiligenlexikon (niem.)