Święto liturgiczne

Święto – w liturgii katolickiej świąteczny dzień obchodów w roku liturgicznym, o znaczeniu mniejszym niż uroczystość, a większym niż wspomnienie.

Obchody święta liturgicznego zawarte są w granicach doby. Wyjątek stanowią święta Pańskie (tzn. ku czci Chrystusa), których obchód przypada w niedzielę okresu zwykłego lub Bożego Narodzenia. Wówczas święto obchodzone jest jak uroczystość i rozpoczyna się wieczorem dnia poprzedzającego od tzw. I nieszporów lub wigilii.

Święta mają własny formularz mszalny. W liturgii mszalnej święta zazwyczaj występują jedynie dwa czytania biblijne i pomijane jest credo, ale odmawia się glorię. Obchody święta ustępują pierwszeństwa liturgicznego uroczystościom, Wielkiemu Tygodniowi, niedzielom wielkiego postu, Adwentu i Okresu Wielkanocnego, Popielcowi, oktawie Wielkanocy, wspomnieniu wszystkich wiernych zmarłych. W tych przypadkach święta w danym roku pomijane są w ogóle.

Dzień obchodów święta wyznacza data lub kalendarz liturgiczny (zob. święta ruchome). Święta dzielą się na ogólne (obchodzone w całym Kościele) lub własne (obchodzone lokalnie). W czasie obchodów święta zasadniczo nie można sprawować mszy okolicznościowych (chyba że inne są decyzje ordynariusza) i żałobnych (z wyjątkiem pogrzebowych).

Obchodzenie święta przez lud nie jest nakazane żadnym prawem.

Dni obchodów o randze święta

W ciągu roku liturgicznego następujące dni mają rangę święta liturgicznego:

Przypisy

Bibliografia