Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej

Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej
Państwo

 Wyspy Świętego Tomasza i Książęca

Liczebność
(2021)

936

% ludności kraju
(2021)

0,4%

Liczba zborów
(2021)

14

Rozpoczęcie działalności

ok. 1950

Mapa konturowa Wysp Świętego Tomasza i Książęcej
Geographylogo.svg
Sale Królestwa na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej

Świadkowie Jehowy na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej – społeczność wyznaniowa na Wyspach Świętego Tomasza i Książęcej, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 936 głosicieli, należących do 14 zborów[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrały się 5794 osoby[2][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje portugalskie Biuro Oddziału[3].

Historia

Początki

Świadkowie Jehowy zaczęli działać na wyspach na początku lat 50. XX wieku, gdy do tamtejszych obozów pracy zaczęto zsyłać więźniów z innych kolonii portugalskich w Afryce, a wśród nich Świadków Jehowy. Jeden z nich, deportowany za swoje przekonania religijne z Mozambiku dalej prowadził działalność na wyspach i po sześciu miesiącach w działalności tej towarzyszyło mu już 13 osób. Później w podobnych okolicznościach znaleźli się tam współwyznawcy z Angoli. Przez cały okres uwięzienia głosili mieszkańcom. W roku 1966 wszyscy Świadkowie Jehowy z obozów pracy na Wyspie Świętego Tomasza wrócili do swych krajów. Pozostała niewielka grupa miejscowych wyznawców, którzy byli brutalnie prześladowani[4].

Uznanie prawne i rozwój działalności

W czerwcu 1993 roku władze zalegalizowały działalność 100 Świadków Jehowy, działających na wyspach. W styczniu 1994 roku odbył się trzydniowy kongres pod hasłem „Pouczani przez Boga” — pierwsze tego rodzaju zgromadzenie w tym kraju, na którym było obecnych 405 osób. W roku 1998 dwóch głosicieli z Wyspy Świętego Tomasza przeniosło się na Wyspę Książęcą i zaczęło prowadzić regularną działalność kaznodziejską, tak iż wkrótce pojawili się tam nowi, miejscowi głosiciele. 12 czerwca 1999 roku oddano do użytku w Mé-Zochi pierwszą Salę Królestwa, wybudowaną metodą szybkościową[4]. W 2007 roku zanotowano liczbę 446 głosicieli. Co dwa tygodnie państwowe radio nadaje 15-minutową audycję Pytania młodych ludzi – praktyczne odpowiedzi oraz Tajemnica szczęścia rodzinnego (oparte na publikacjach Świadków Jehowy). W roku 2009 przekroczono liczbę 540, a w roku 2013 – 700 głosicieli. Zebrania odbywają się w języku portugalskim i portugalskim migowym. W 2022 roku głosiciele prowadzili 1705 studiów biblijnych[5].

Uwagi

  1. W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Do 31 grudnia 2022 roku wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych z osobistym udziałem obecnych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org. Program zebrań, Pamiątki, zgromadzeń i kongresów jest też udostępniony przez miejscową jedyną stację telewizyjną.

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Media użyte na tej stronie

Flag of São Tomé and Príncipe.svg
Flag of São Tomé and Príncipe
Tradução do Novo Mundo.jpg
Autor: Blamed, Licencja: CC BY-SA 4.0
Tradução do Novo Mundo da Bíblia