Świadkowie Jehowy w Angoli

Cuca

Huambo

^Viana

M’banza-Kongo

_{N’dalatando}

Saurimo

Luena

Soyo

Luanda
Sul

Miejscowości w Angoli, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy oraz zaznaczone na niebiesko Biuro Oddziału

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (portugalskojęzyczne wyd. zrewidowane)

W Angoli co miesiąc prowadzi się przeciętnie ponad 204 000 bezpłatnych studiów biblijnych (2021)^[1]

Świadkowie Jehowy w Angoli – społeczność wyznaniowa w Angoli, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 161 286 głosicieli, należących do 2538 zborów^[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrało się 419 197 osób^[2][3][a]. Działalność miejscowych wyznawców koordynuje Biuro Oddziału w Luanda Sul^[4]. Sale Zgromadzeń znajdują się w miejscowościach Viana, Huambo, Cuca, M’banza-Kongo, N’dalatando, Saurimo, Luena oraz Soyo. Jedna z 27 wspólnot Świadków Jehowy na świecie, których liczebność przekracza 100 000 głosicieli^[5].

Historia

Początki i rozwój

Pierwsze wiadomości o działalności Świadków Jehowy w Angoli nadesłali w 1938 roku Olga i Gray Smithowie z Kapsztadu^[6][7]. Wyruszyli oni z Johannesburga samochodem przystosowanym do publicznego odtwarzania nagranych wykładów biblijnych. Podczas trzymiesięcznej podróży pozyskali wielu prenumeratorów „Strażnicy” i rozpowszechnili 8158 Biblii, książek i broszur. Dotarli do mieszkańców miast na zachodzie Angoli^[6].

W 1950 roku działalnością kaznodziejską objęto drugie pod względem wielkości miasto Angoli – Huambo, nazywane Nova Lisboa. Później pojawili się tam wyznawcy tacy jak: João da Silva Wima, Leonardo Sonjamba, Agostinho Chimbili, Maria Etosi i Francisco Portugal Eliseu. Liczba głosicieli w całej Angoli wynosiła wówczas 14 osób. W 1955 roku w całym kraju było 30 głosicieli, większość w Baía dos Tigres.

W 1956 roku do Angoli przybył misjonarz Szkoły Gilead – Mervyn Passlow z żoną Aurorą. Rok później liczba Świadków Jehowy wynosiła 54 osoby.

W 1961 roku miały miejsce pierwsze aresztowania Świadków Jehowy za prowadzenie działalności religijnej.

W 1967 roku do Sá da Bandeira przeprowadziła się nowo ochrzczona Zuleika Fareleiro, która prowadziła działalność kaznodziejską, chociaż działalność ta była wówczas zakazana. W 1969 roku miały miejsce kolejne uwięzienia Świadków Jehowy za działalność religijną.

W 1974 roku w Angoli działało ponad 1500 głosicieli. W maju tego samego roku wypuszczono Świadków Jehowy z więzień. W marcu 1975 roku odbyło się pierwsze większe zgromadzenia religijne w hali Cidadela Desportiva, w Luandzie. W 1975 roku wydalono z Angoli wszystkich „białych” Portugalczyków, w tym również nadzorujących działalność Świadków Jehowy. 5 września 1975 roku minister sprawiedliwości oficjalnie zalegalizował działalność Świadków Jehowy. Zanotowano też w tym okresie 3055 głosicieli.

Prześladowania religijne

W 1976 na Świadków Jehowy spadły prześladowania ze strony władz. Próbowano zmusić ich do wykupywania legitymacji partyjnych. Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA oskarżyło Świadków o nawoływanie do nieposłuszeństwa wobec państwa, do znieważania sztandaru oraz do uchylania się od pełnienia służby wojskowej. Rozgłośnia Kościoła katolickiego w swoich programach informowała, że Świadkowie prowadzą działalność wywrotową.

8 marca 1978 Biuro Polityczne Komitetu Centralnego MPLA wprowadziło oficjalny zakaz działalności. Nastąpił okres masowych zwolnień z pracy, aresztowań, wtrącania do więzień i obozów pracy, przesiedleń oraz wydawania wyroków śmierci. W tym czasie tysiące Świadków Jehowy opuściło Angolę.

W 1979 roku miała miejsce wizyta w Angoli Alberta Oliha z Biura Oddziału w Nigerii. Rok później Ciało Kierownicze Świadków Jehowy Świadków Jehowy przysłało do Angoli Alberta Olugbebiego z Biura Oddziału w Nigerii.

W 1987 roku zanotowano liczbę 8388 głosicieli. W 1990 roku portugalscy współwyznawcy przekazali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez suszę.

Prawna rejestracja i rozwój działalności

10 kwietnia 1992 roku prawnie uznano działalność ponad 18 000 Świadków Jehowy w Angoli^[8]. Ze względu na neutralność Świadków Jehowy w wojnie domowej miały miejsce aresztowania i egzekucje odmawiających wzięcia broni do ręki^[9].

W 1993 roku zorganizowano wielkie kongresy. Rok później przybyli misjonarze Świadków Jehowy. Po raz pierwszy kongresy pod hasłem „Bojaźń Boża” zorganizowano na prowincji: jeden w Bengueli, gdzie zgromadziły się 2043 osoby, a drugi w Namibe, na który przybyło 4088 osób. Łączna liczba obecnych na wszystkich zgromadzeniach osiągnęła 67 278, z czego 962 ochrzczono^[10].

W 1995 roku osiągnięto liczbę ponad 26 000 głosicieli, a ponad 66 000 osób przybyło na kongresy pod hasłem „Rozradowani chwalcy Boga” zorganizowane w Angoli. 1 września 1996 roku zaczęło funkcjonować angolskie Biuro Oddziału. W następnym roku powstała pierwsza w Angoli Sala Królestwa w Lubango. W roku 1998 zorganizowano w Huambo pierwsze zgromadzenie okręgowe pod hasłem „Boża droga życia” w języku umbundu, uczestniczyło w nim przeszło 3600 osób.

W 2000 roku przekroczono liczbę 40 000 głosicieli (ok. 0,3% ludności Angoli). Cztery lata później liczba głosicieli osiągnęła 54 000. 8 stycznia 2005 roku otworzono nowe Biuro Oddziału. Dwa lata później zanotowano liczbę 65 705 głosicieli, a roku 2008 – 71 804 Świadków Jehowy. Powstał pierwszy zbór języka kimbundu.

W 2010 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata (Nowy Testament) w języku luvale. W roku 2013 w Angoli działało 99 425 głosicieli (ok. 0,4% ludności Angoli). W roku 2014 przekroczono liczbę 100 tysięcy głosicieli.

25 stycznia 2015 roku na Estádio 11 de Novembro w Luandzie odbył się specjalny program z okazji wizyty przedstawiciela Biura Głównego Świadków Jehowy. Było to największe pojedyncze zgromadzenie Świadków Jehowy w historii w tym kraju. Z programu skorzystało ponad 41 tysięcy osób zebranych na tym stadionie, a kolejne 11 500 osób skorzystało z transmisji do Sali Zgromadzeń^[11]. W marcu 2015 roku Świadkowie Jehowy zorganizowali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź w prowincji Benguela^[12]. W tym samym roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo (Angola) oraz umbundu.

W 2017 roku Świadkowie Jehowy rozpoczęli organizowanie pomocy humanitarnej dla uchodźców, ofiar konfliktów zbrojnych i fali przemocy w Demokratycznej Republice Konga. Wśród uchodźców, którzy schronili się w Angoli jest ponad 870 Świadków Jehowy i ich dzieci^[13].

25 sierpnia 2017 roku, w czasie odbywającego się kongresu regionalnego pod hasłem „Nie poddawaj się!” w Sali Zgromadzeń w Luandzie, 405 uczestników straciło przytomność, gdy w głównym audytorium oraz w toaletach nieznani sprawcy rozpylili trujący gaz. Nikt nie zginął, a 43 poszkodowanym udzielono pomocy medycznej w miejscowych szpitalach. Jeszcze tego samego dnia policja zatrzymała trzech podejrzanych mężczyzn. W kongresie uczestniczyło ponad 12 000 osób, a 188 zostało ochrzczonych^{[14][15][16][17]}. We wrześniu 2018 roku w Maputo w Mozambiku odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!” z udziałem delegacji z Angoli^[18].

14 września 2018 roku w Lubango ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku nyaneka^[19].

W roku 2018 w Angoli przekroczono liczbę 155 tysięcy głosicieli.

25 i 26 maja 2019 roku w obozie dla uchodźców Lóvua odbyły się zgromadzenia obwodowe pod hasłem „Bądź silny!”. Z programu w języku lingala skorzystało 380 osób, a 3 zostały ochrzczone, natomiast z programu w języku tshiluba skorzystało 630 osób, a 6 zostało ochrzczonych. Byli to uchodźcy z Demokratycznej Republiki Konga, gdzie panuje niespokojna sytuacja. Zbudowano też dwie tymczasowe Sale Królestwa. Korzystają z nich cztery zbory — trzy tshiluba i jeden lingala^[20].

W 2019 roku delegacje z Angoli brały udział w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Brazylii i Portugalii^[21].

24 listopada 2019 roku na specjalnym zgromadzeniu w Sali Zgromadzeń w Vianie ogłoszono wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kongo. W 2019 roku w Angoli w zborach posługujących się językiem kongo było 1524 głosicieli^[22]. W 2020 roku co miesiąc prowadzono przeciętnie ponad 720 000 bezpłatnych studiów biblijnych^[3][23][24]. Osiągnięto liczbę 167 638 głosicieli^[25].

7 kwietnia 2020 roku w związku z pandemią COVID-19 program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa w sześciu językach (ibinda, kimbundu, kongo, nyaneka, portugalskim i umbundu) nadało sześć stacji radiowych^[26]; stacje radiowe transmitują również program zebrań zborowych. Z powodu tej pandemii miejscowe Biuro Oddziału utworzyło do lipca 2020 roku 37 Komitetów Pomocy Doraźnej. W formie pomocy humanitarnej ponad 50 000 najbardziej potrzebującym Świadkom Jehowy i osobom zainteresowanym dostarczyły ponad 693 tony żywności^[27][28].

16 stycznia 2021 roku Genésio Verdiano, członek Komitetu Oddziału, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku umbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. W Angoli tym językiem posługuje się 6500 głosicieli^[29].

21 listopada 2021 roku Eric Raffaeli, członek Komitetu Oddziału, w nagranym wcześniej przemówieniu ogłosił wydanie Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku kimbundu. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji. Program obejrzało około 11 000 osób. W Angoli tym językiem posługuje 2614 głosicieli w 55 zborach^[30].

Serwis jw.org jest jedną z najpopularniejszych stron internetowych w Angoli^[31]. Wzrost liczby głosicieli powoduje powstanie każdego miesiąca przeciętnie jednego „nowego obwodu”, składającego się z kilkunastu zborów; 15 obwodów rocznie^[32]. W związku ze wzrostem liczby głosicieli w 2020 roku potrzeba było około 300 nowych Sal Królestwa i 13 Sal Zgromadzeń^[33].

Kongresy regionalne organizuje się w 9 językach^[b].

W miejscowym Biurze Oddziału tłumaczy się publikacje na 10 języków, m.in. : czokwe, kongo (Angola), mbundu (kimbundu), luvale, ngangela, nyaneka, umbundu i angolski język migowy^[4]. W lutym 2024 roku zaplanowano zakończenie remontu w zakupionym nowym budynku Biura Oddziału, w którym będzie 57 pokojów oraz 60 pomieszczeń biurowych^[34].

Statystyki

Liczba głosicieli (w tym pionierów)

Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności^[35]:

• najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym^[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
• przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu; w przypadku braku miejsca na wykresie liczbę pionierów podano nad wykresem w nawiasie; od 2017 roku podawana jest tylko liczba pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)

Wartości opisów na wykresie podano w tysiącach:

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2001, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2001, s. 66–147, ISBN 83-86930-54-3 .
• Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017

Linki zewnętrzne

• Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Angola, jw.org [dostęp 2017-04-11] .
• Watchtower, Wiadomości. Angola, jw.org [dostęp 2016-01-01] .