Świadkowie Jehowy w Czarnogórze
Państwo | |
---|---|
Liczebność (2021) | 333 |
% ludności kraju (2021) | 0,04% |
Liczba zborów (2021) | 7 |
Rozpoczęcie działalności | po roku 1925 |
Świadkowie Jehowy w Czarnogórze – społeczność wyznaniowa w Czarnogórze, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 333 głosicieli, należących do 7 zborów[2][3][a]. W 2021 roku na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 908 osób[2]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Belgradzie w Serbii[4][5]. Biuro Krajowe mieści się w Podgoricy[6].
Historia
Królestwo Jugosławii
Działalność na terenie Królestwa Jugosławii zapoczątkowano w latach 20. XX wieku. W następnym dziesięcioleciu szeregi Świadków Jehowy na terenie Jugosławii zasilili współwyznawcy z Niemiec, którzy na skutek zaciekłych prześladowań opuścili swoją ojczyznę[7]. W okresie tym w Czarnogórze głosił Alfred Tuček[8]. Wyświetlano film Dramat stworzenia[9].
W roku 1941 na wyznawców spadły ostre prześladowania, a po II wojnie światowej niektórzy zostali umieszczeni w komunistycznych więzieniach (do roku 1952)[7].
9 września 1953 roku społeczność Świadków Jehowy w Jugosławii została uznana prawnie[7].
W 1967 roku w kongresie pod hasłem „Dzieło czynienia uczniów” w Klagenfurcie uczestniczyło 889 głosicieli z terenu całej Jugosławii[10]. W 1968 roku kolejny kongres pod hasłem „Dobra nowina dla wszystkich narodów” dla Świadków Jehowy z Jugosławii odbył się w Villach[10], a w 1969 roku pod hasłem „Pokój na ziemi” – w Norymberdze[11]. Austriackie Biuro Oddziału umacnianiało współwyznawców pod względem organizacyjnym[12].
- Teren Czarnogóry
Dzięki działalności pionierów z innych części Jugosławii około roku 1980 zaczęto organizować zebrania w Podgoricy, na terenie dzisiejszej Czarnogóry[13].
Od 16 do 18 sierpnia 1991 roku w Zagrzebiu, odbył się pierwszy w Jugosławii kongres międzynarodowy pod hasłem „Lud miłujący wolność Bożą”, na którym obecnych było 14 684 osób – wyznawcy z całego kraju i delegaci z 15 państw[7][14].
Federalna Republika Jugosławii
W okresie istnienia Federalnej Republiki Jugosławii (w latach 1992–2003) na jej terenie liczba głosicieli Świadków Jehowy wzrosła z około 2000 w roku 1992 do około 4000 w latach 1999–2002[b][15].
- Teren Czarnogóry
Przed 1992 działała grupa Świadków w Herceg Novi; później powstała tam Sala Królestwa, z której w 2008 roku korzystał zbór liczący 25 głosicieli[16].
W 1996 roku zbór w Nikšiciu rozpoczął budowę Sali Królestwa. Jednak do jej wstrzymania doprowadził miejscowy pop, który wraz z grupą około 200 ludzi, uzbrojonych w broń palną, wdarł się na plac budowy, po czym ludzie ci zaczęli rozbierać wznoszony budynek. Policja nie podjęła interwencji. W 2000 roku znaleziono inne pomieszczenie na chrześcijańskie zebrania, jednak budynek ten został podpalony, a odbudowany dopiero w roku 2001[17].
W Podgoricy niewielka grupa głosicieli spotykała się na początku lat 90. Po roku 1997 otwarto Salę Królestwa dla dwóch zborów wraz z pomieszczeniem mieszkalnym dla pionierów specjalnych, a także zadaszony parking, gdzie odbywają się kongresy dla wyznawców z całego kraju[18].
Serbia i Czarnogóra
Przez cały okres istnienia federacji Serbii i Czarnogóry (w latach 2003–2006) działalność kaznodziejską na jej terenie prowadziło około 3900–4000 głosicieli[15].
Czarnogóra
Po proklamowaniu niepodległości przez Czarnogórę (3 czerwca 2006) Świadkowie Jehowy na terenie tego kraju nadal działali pod nadzorem Komitetu Kraju w Belgradzie w Serbii, jednak począwszy od roku służbowego 2007 sprawozdania z ich działalności publikowane są osobno dla każdego z tych krajów. 25 kwietnia 2020 roku Mark Sanderson, członek Ciała Kierowniczego ogłosił w nagranym wcześniej przemówieniu wydanie zrewidowanego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku chorwackim (oraz serbskim). W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebranie w trybie wideokonferencji. W Czarnogórze, Bośni i Hercegowinie, Chorwacji oraz Serbii uczestniczyło w nim łącznie 12 705 osób[19].
W maju 2016 roku na terenie Czarnogóry działało 6 zborów w 5 miejscowościach: Podgorica (2 zbory), Nikšić, Bjeliši (w pobliżu Baru), Tivat i Herceg Novi. Zebrania zborowe odbywają się w języku czarnogórskim i rosyjskim[1].
Sytuacja prawna
W Czarnogórze nie ma religii państwowej. Wspólnoty religijne są – zgodnie z konstytucją – oddzielone od państwa, wolne i równouprawnione w wykonywaniu działalności religijnej[20].
Świadkowie Jehowy działają w Czarnogórze jako jedna z wielu zarejestrowanych wspólnot religijnych[20].
Statystyki
Liczba głosicieli (w tym pionierów)
Dane na podstawie oficjalnych raportów o działalności[15]:
- najwyższa liczba głosicieli osiągnięta w danym roku służbowym[c] (liczby nad słupkami na wykresie)
- przeciętna liczba pionierów w danym roku służbowym (ciemniejszym odcieniem, liczby na słupkach wykresu, od 2017 r. tylko pionierów pełnoczasowych, bez pomocniczych)
Uwagi
- ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
- ↑ Wyniki z działalności w Federalnej Republice Jugosławii podawane były pod skróconą nazwą kraju: Jugosławia.
- ↑ Rok służbowy liczony jest od września poprzedniego roku kalendarzowego do sierpnia danego roku kalendarzowego.
Przypisy
- ↑ a b Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2016-05-26] .
- ↑ a b Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2021, jw.org [dostęp 2022-01-04] .
- ↑ Czarnogóra – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2022-01-03] .
- ↑ Watchtower, Biuro Oddziału w Serbii, jw.org [dostęp 2013-12-16] .
- ↑ Kontakt. Czarnogóra, jw.org [dostęp 2021-06-13] .
- ↑ Kontakty, jw.org [dostęp 2021-06-13] .
- ↑ a b c d Powody do radości na Bałkanach, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 października 2002, s. 19–21, ISSN 1234-1150 .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 151.
- ↑ Watch Tower Bible and Tract Society, „Dramat stworzenia” — niezapomniana produkcja, jw.org, 29 listopada 2022 .
- ↑ a b Watchtower, Yearbook of Jehovah’s Witnesses 1989, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1989, s. 144 (ang.).
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 183, 184.
- ↑ Watchtower, Gerrit Lösch: Zachowywanie jedności w czasie zakazu, jw.org, 4 stycznia 2019 [dostęp 2020-06-18] .
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 186.
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 190, 241, 242.
- ↑ a b c Dane statystyczne za:
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 242.
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 243-246.
- ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2009 ↓, s. 242, 243.
- ↑ Watchtower, Wydanie zrewidowanego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w językach chorwackim i serbskim, jw.org, 29 kwietnia 2020 [dostęp 2020-04-29] .
- ↑ a b United States Department of State , Bureau of Democracy , Human Rights and Labor , International Religious Freedom Report for 2011: Montenegro, state.gov, 13 września 2011 (ang.).
Bibliografia
- Watchtower, Rocznik Świadków Jehowy 2009, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2009, s. 66–125 .
Linki zewnętrzne
- Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Czarnogóra, jw.org [dostęp 2018-12-25] .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Montenegro