Świadkowie Jehowy w Mali

Świadkowie Jehowy w Mali
Państwo

 Mali

Liczebność
(2021)

382

% ludności kraju
(2021)

0,002%

Liczba zborów
(2021)

7

Rozpoczęcie działalności

1962

Geographylogo.svg
Sale Królestwa w Mali

Świadkowie Jehowy w Mali – społeczność wyznaniowa w Mali, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 382 głosicieli, należących do 7 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrały się 994 osoby[1][2][a][b]. Działalność miejscowych głosicieli nadzoruje senegalskie Biuro Oddziału. Biuro Krajowe znajduje się w Bamako.

Historia

W roku 1962 czterech Świadków Jehowy z Ghany rozpoczęło regularną działalność kaznodziejską w Mali. Potem o wsparcie działalności w tym kraju poproszono też francuskich współwyznawców, działających w Algierii. Po kilku miesiącach problemy zdrowotne zmusiły ich do powrotu do Francji. 10 maja 1964 roku zostali zastąpieni przez małżeństwo, które dostało przydział do Bamako. W 1977 roku zanotowano liczbę 32 głosicieli, działających w jednym zborze w Bamako. We wrześniu 1965 roku czterech pionierów specjalnych deportowano z Mali. Wszyscy zostali przeniesieni do Senegalu. W Mali pozostało dwóch pionierów[3]. W 1991 roku założono drugi zbór, a w całym kraju działało 104 głosicieli. W roku 1995 powstały kolejne 4 zbory i liczba głosicieli wzrosła do 154 osób.

W 2007 roku na uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa zebrały się 992 osoby. W roku 2008 zanotowano liczbę 255 głosicieli. W latach 2011–2012 Świadkowie Jehowy z Senegalu zorganizowali pomoc humanitarną dla współwyznawców w Mali, którzy zostali poszkodowani przez suszę[4]. W 2014 roku w Mali działało 348 głosicieli.

W 2016 roku zorganizowano kursy językowe w języku bomu. W stolicy oddano do użytku nową Salę Królestwa. Zebrania zborowe i kongresy regionalne odbywają się w języku francuskim, języku bambara i amerykańskim języku migowym[5][6].

Świadkowie Jehowy wydają publikacje w językach używanych w Mali. Oprócz francuskiego[7], także w bambara[8], bomu[9] (w tych językach dostępny jest także oficjalny serwis internetowy – jw.org) i fulfulde (maasina)[10].

Uwagi

  1. ↑ Zbór i grupy posługujące się językiem bambara działają również we Francji, w Hiszpanii oraz we Włoszech.
  2. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje (jest też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. ↑ Mali – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2022-01-05].
  2. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2021, jw.org [dostęp 2022-01-04].
  3. ↑ 1979 Yearbook of Jehovah's Witnesses, New York: Watchtower, 1979, s. 245–246 (ang.).
  4. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie, jw.org [dostęp 2014-08-10].
  5. ↑ JW Broadcasting — styczeń 2017, jw.org, 2 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-03].
  6. ↑ Watchtower, Zakończenie nauki przez 149 klasę Szkoły Gilead — Za kulisami, jw.org, 21 czerwca 2021 [dostęp 2021-06-23].
  7. ↑ Watchtower, JW.org (francuski), jw.org [dostęp 2021-06-24].
  8. ↑ Watchtower, JW.org (bambara), jw.org [dostęp 2021-06-24].
  9. ↑ Watchtower, JW.org (bomu), jw.org [dostęp 2021-06-24].
  10. ↑ Watchtower, Publikacje w j. fulfulde (maasina), jw.org [dostęp 2021-06-24].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Afryce

Media użyte na tej stronie