Świadkowie Jehowy w Paragwaju

(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de

Capiatá

Asunción

Położenie Sali Zgromadzeń Świadków Jehowy (kolor czerwony) oraz Biura Oddziału (niebieski) w Paragwaju

(c) Fèlipe Méndez, CC BY-SA 3.0

Uczestnicy zgromadzeni na Estadio del Bicentenario Nacional w Ypacaraí na specjalnym spotkaniu z okazji otwarcia rozbudowanego Biura Oddziału (8 maja 2010)

Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata (wyd. hiszpańskojęzyczne z 1967 r.)

„Codziennie badanie Pism” – jedna z publikacji Świadków Jehowy – w języku hiszpańskim

Świadkowie Jehowy w Paragwaju – społeczność wyznaniowa w Paragwaju, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 11 298 głosicieli, należących do 215 zborów^[1]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrały się 31 583 osoby^[2][3][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Asunción^[4].

Historia

Początki

Publikacje biblijne Badaczy Pisma Świętego wysyłano do Paragwaju od około 1910 roku. W 1925 roku Paragwaj odwiedzili pierwsi współwyznawcy z innych krajów, którzy rozpoczęli działalność kaznodziejską. Był wśród nich m.in. Hiszpan Juan Muñiz^[5].

W 1926 roku w Buenos Aires założono Biuro Oddziału Towarzystwa Strażnica, które roztoczyło nadzór nad działalnością w Paragwaju, w Argentynie, w Chile i w Urugwaju. W roku 1934 Argentyńskie Biuro Oddziału wysłało do Paragwaju trzech Świadków Jehowy – byli to Martonfi, Koros i Jan (Juan) Rębacz.

W 1935 roku Julián Hadad – imigrant z Libanu, wraz z rodziną został pierwszym paragwajskim Świadkiem Jehowy. Cztery lata później założono pierwszy zbór w Paragwaju.

W 1940 roku rozpoczęto korzystanie z nagrań gramofonowych w różnych językach, docierając do polskich, rosyjskich, niemieckich i ukraińskich imigrantów, którzy osiedlili się w południowych rejonach kraju. Nowymi wyznawcami zostali m.in. Gołasikowie, mieszkający w kolonii polsko-ukraińskiej w okolicach Encarnación.

W 1945 roku do kraju przybyli pierwsi misjonarze Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. 1 września 1946 roku w stolicy otworzono nowe Biuro Oddziału. W roku 1947 w kraju działało 34 głosicieli. Od 4 do 6 czerwca 1948 roku odbyło się pierwsze w Paragwaju większe zgromadzenie z udziałem 100 osób^[6].

Na początku 1950 roku rząd podjął oficjalną próbę wydalenia misjonarzy Towarzystwa Strażnica, która się jednak nie powiodła.

W 1954 roku rozpoczęto wyświetlanie filmów religijnych, na które ogółem przybyło ponad 70 tysięcy osób.

Rozwój działalności

14 października 1957 roku zalegalizowano działalność Świadków Jehowy w Paragwaju. W 1961 roku zanotowano liczbę 411 Świadków Jehowy, zorganizowanych w 22 zbory. W kraju funkcjonowało pięć domów misjonarskich – w Asunción^[7], Encarnación, Villarrica, Coronel Oviedo, Pedro Juan Caballero i około 50 misjonarzy. W Asunción oddano do użytku pierwszą w Paragwaju własną Salę Królestwa.

Na początku 1966 roku oddano do użytku nowy kompleks Biura Oddziału; w otwarciu uczestniczył Nathan H. Knorr. Pod koniec roku 1966 w Asunción odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Synowie Boży – synami wolności” z udziałem 489 obecnych, z których 37 osób zostało na nim ochrzczonych. W roku 1967 w kraju działało 535 głosicieli^[8]. W dniach od 2 do 6 stycznia 1974 roku w Asunción odbył się kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”.

3 stycznia 1979 roku wprowadzono zakaz działalności. W wielu miejscowościach aresztowano wyznawców. W kraju działało ponad 1500 głosicieli. W styczniu 1984 ponownie zaczęło działać Biuro Oddziału, a w roku 1985 – pomimo oficjalnego zakazu – zaczęto ponownie korzystać z zebrań religijnych organizowanych w Salach Królestwa.

21 i 22 marca 1987 roku w Centrum Kongresowym Świadków Jehowy w Capiatá odbyło się zgromadzenie, na które przybyli delegaci m.in. z Argentyny, z Brazylii i z Urugwaju.

8 sierpnia 1991 ponownie zalegalizowano związek wyznaniowy Świadków Jehowy; działalność kaznodziejską prowadziło wówczas 3760 głosicieli. W 1992 roku za pomocą łodzi El Pionero (Pionier) rozpoczęto działalność kaznodziejską nad brzegami rzeki Paragwaj. W 1996 roku oddano do użytku nowe obiekty Biura Oddziału. Rok później przybyli Świadkowie Jehowy z kilkunastu krajów południowoamerykańskich, z Europy Zachodniej oraz ze Stanów Zjednoczonych, by pomagać w działalności kaznodziejskiej. W 1998 roku delegaci z Paragwaju byli obecni na zgromadzeniach międzynarodowych pod hasłem „Boża droga życia” w São Paulo w Brazylii i w San Diego w Stanach Zjednoczonych.

W 2002 roku ukazały się pierwsze publikacje Świadków Jehowy w języku guarani, a w 2004 roku powstał pierwszy zbór posługujący się tym językiem. W 2019 roku liczba ich wzrosła do około 120^[9].

W 2007 roku liczba głosicieli wyniosła 8212 osób. W 2009 roku kilkudziesięciu paragwajskich delegatów uczestniczyło w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Czuwajcie!” w Poznaniu. Pod koniec roku do Paragwaju dotarli kolejni misjonarze, z 127 klasy Szkoły Gilead. Do Paragwaju przeprowadzili się niemieckojęzyczni pionierzy z Europy, aby w izolowanych koloniach rolnych podjąć działalność kaznodziejską wśród mówiących w języku dolnoniemieckim mennonitów^[10].

8 maja 2010 roku uroczyście otwarto rozbudowane Biuro Oddziału^[11], które nadzoruje tłumaczenie literatury biblijnej na język guarani, nivacle i paragwajski język migowy^[4]. W 2012 roku delegacja z Paragwaju uczestniczyła w kongresie specjalnym pod hasłem „Strzeż swego serca!”, który się odbył w brazylijskim Rio de Janeiro^[12].

W 2012 roku przekroczono liczbę 9000 głosicieli. 20 września 2013 roku wydano Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata w języku guarani^[13]. W roku 2015 przekroczono liczbę 10 tysięcy głosicieli. W dniach od 27 do 29 października 2017 roku w boliwijskim mieście Cochabamba odbył się kongres specjalny pod hasłem „Nie poddawaj się!” z udziałem delegacji z Paragwaju^[14], w listopadzie 2018 roku kongres specjalny „Bądź odważny!” w peruwiańskiej Limie^[15], a w 2019 roku w kongresach międzynarodowych pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Argentynie, Meksyku, Południowej Afryce i Stanach Zjednoczonych^[16]. W czerwcu 2019 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powodzie^[17]. 16 sierpnia 2019 roku na kongresie regionalnym pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Asunción ogłoszono wydanie całego Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata w języku guarani^[18]. Biuro Oddziału organizuje specjalne kampanie ewangelizacyjne na terenach zamieszkanych przez ludność posługującą się rdzennymi językami^[19].

Z powodu pandemii COVID-19 zaplanowany na sierpień 2020 roku kongres specjalny pod hasłem „Zawsze się radujcie!” w Asunción został odwołany.

W związku z pandemią COVID-19 Komitetów Pomocy Doraźnej rozpoczął dystrybucję paczek zawierających zapas produktów dla czteroosobowej rodziny na dwa tygodnie — jedzenia, środków czystości i artykułów higienicznych. Każda taka paczka jest warta około 30 dolarów^[20].

Zebrania zborowe odbywają się w języku hiszpańskim, angielskim, chamacoco (ishir), chińskim, dolnoniemieckim, enlhet, enxet, guarani, japońskim, koreańskim, nivaclé, niemieckim, paragwajskim migowym, portugalskim, Riograndenser Hunsrückisch, toba i ukraińskim. Kongresy odbywają się w językach: hiszpańskim, guarani, japońskim, koreańskim, niemieckim oraz paragwajskim migowym. W 2019 roku w Paragwaju funkcjonowało 138 Sal Królestwa^[21].

Uwagi

Przypisy

Bibliografia

• Rocznik Świadków Jehowy: 1994–2017; 1998 (historia działalności)
• Watchtower, Our History, jwevent.org, 2 września 2018 [dostęp 2022-04-24]  (ang.).

Linki zewnętrzne

• Watchtower, Świadkowie Jehowy na całym świecie. Paragwaj, jw.org [dostęp 2017-04-11] .