Świadkowie Jehowy w Sierra Leone

Świadkowie Jehowy w Sierra Leone
Państwo

 Sierra Leone

Liczebność
(2020)

2520

% ludności kraju
(2020)

0,03%

Liczba zborów
(2020)

43

Rozpoczęcie działalności

1915

Mapa konturowa Sierra Leone, blisko lewej krawiędzi znajduje się punkt z opisem „Freetown”
Geographylogo.svg
Biuro Krajowe we Freetown

Świadkowie Jehowy w Sierra Leone – społeczność wyznaniowa w Sierra Leone, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 2618 głosicieli, należących do 40 zborów. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrało się 8140 osób[1][a]. Działalność miejscowych głosicieli koordynuje Biuro Oddziału w Liberii, Biuro Krajowe znajduje się we Freetown[2].

Historia

Początki

Początek działalności Świadków Jehowy w tym kraju datuje się na rok 1915, kiedy do Freetown przybył Alfred Joseph (pochodzący z Gujany), a wkrótce dołączył do niego Leonard Blackman z Barbadosu, którzy rozmawiali z mieszkańcami na tematy religijne i rozpowszechniali publikacje biblijne[3]. W 1922 roku dołączył do nich William R. Brown („Brown–Biblia”) – współwyznawca z Jamajki, który wygłaszał przemówienia religijne (m.in. w stołecznej Wilberforce Memorial Hall przemawiał do około 500 osób), rozpowszechniał publikacje religijne i prowadził kursy biblijne dla mieszkańców[4]. W latach 20. XX wieku zostali ochrzczeni pierwsi miejscowi wyznawcy.

W 1923 roku w stolicy powstał 14-osobowy zbór. W czasie II wojny światowej publikacje Świadków Jehowy zostały objęte zakazem kolportażu. Pomimo tych ograniczeń mała 32-osobowa grupa głosicieli prowadziła działalność kaznodziejską.

Rozwój działalności

Po 1945 roku do kraju przybyli misjonarze – absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. W 1952 roku i 1963 roku Sierra Leone odwiedzili przedstawiciele Biura Głównego Towarzystwa Strażnica. W 1953 otwarto Biuro Oddziału. Od 1 marca 1961 roku biuro to sprawowało również nadzór nad działalnością Świadków Jehowy w Gwinei. 28 lipca 1962 roku działalność została oficjalnie zarejestrowana przez rząd.

19 sierpnia 1967 roku oddano do użytku nowe Biuro Oddziału we Freetown przy Wilkinson Road. W jednym budynku oprócz pomieszczeń biurowych znajdowała się również Sala Królestwa oraz dom misjonarski. W tym czasie w domu misjonarskim mieszkało 14 misjonarzy. W uroczystości otwarcia uczestniczyło 300 osób, w tym również przedstawiciele miejscowych władz oraz osoby ochrzczone w 1923 roku przez Williama R. Browna[5].

W roku 1970 we Freetown odbył się kongres pod hasłem „Ludzie dobrej woli” z udziałem 1540 osób, w roku 1973 kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”, a w roku 1978 kongres pod hasłem „Zwycięska wiara”.

W latach 80. XX wieku liczba głosicieli przekroczyła 500 osób. Na początku roku 1987 miejscowi wyznawcy zostali na podstawie plakietki kongresowej, wpuszczeni bez kontroli granicznej na kongres pod hasłem „Pokój Boży” do Gwinei. W 1997 roku otwarto nowe Biuro Oddziału.

Wskutek wojny domowej wielu wyznawców wyemigrowało do sąsiednich krajów. W 1997 roku do Sierra Leone dotarła pomoc humanitarna od Świadków Jehowy z Wielkiej Brytanii, a na terenach wcześniej dotkniętych wojną Świadkowie Jehowy z Francji będący lekarzami udzielali pomocy medycznej miejscowym współwyznawcom[6][7][8]. W roku 2001 przekroczono liczbę 1000, a w 2009 roku – 1952 głosicieli. Latem tego samego roku delegacja miejscowych Świadków Jehowy uczestniczyła w kongresie międzynarodowym pod hasłem „Czuwajcie!” w Rzymie.

W 2010 roku utworzono pierwszy w Sierra Leone zbór posługujący się amerykańskim językiem migowym. Grupy języka migowego działają również w miastach Bo i Konakry[9]. We wrześniu 2011 roku do Sierra Leone przybyli misjonarze, absolwenci 131. klasy Szkoły Gilead[10].

Od lipca 2014 roku we wszystkich zborach przedstawiano specjalny wykład „Posłuszeństwo ratuje życie”, którego celem było szerzenie wiedzy o praktycznych sposobach zapobiegania zakażeniem się gorączką krwotoczną Ebola[11]. Członkowie Komitetu Pomocy Doraźnej Świadków Jehowy na terenach objętych kwarantanną udostępnili termometry na podczerwień, środki dezynfekujące i żywność[12][13].

26 kwietnia 2020 roku ogłoszono wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata w języku krio. W związku z pandemią COVID-19 program specjalnego zebrania był transmitowany przez ogólnokrajowe stacje radiowe i telewizyjne. Językiem tym posługuje się ponad 2000 głosicieli. Kilka dni wcześniej do domów głosicieli dostarczono koperty z nowymi Bibliami. Przesyłka zawierała wskazówkę, żeby jej nie otwierać aż do emisji specjalnego programu[14]. 7 lutego 2021 roku Joseph Mensah, członek Komitetu Oddziału w Liberii, ogłosił wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w Przekładzie Nowego Świata (Nowego Testamentu) w języku kissi. W związku z pandemią COVID-19 zorganizowano specjalne zebrania w trybie wideokonferencji[15].

Pod koniec 2011 roku do Sierra Leone skierowano kolejnych misjonarzy. W 2014 roku w Sierra Leone działalność misjonarską prowadziło 44 misjonarzy Świadków Jehowy. Łącznie w latach 1947–2014 było ich 154[16]. Zebrania zborowe odbywają się w języku krio, kissi, mende i amerykańskim migowym. Sierraleońskie Biuro Oddziału nadzorowało tłumaczenie literatury biblijnej na siedem miejscowych języków: kissi, krio, kpelle, malinke, mende, pular i susu.

Uwagi

  1. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 roku do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje (jest też transmitowany przez stacje radiowe i telewizyjne). Wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.

Przypisy

  1. ↑ Sierra Leone – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2021-01-07].
  2. ↑ Watchtower, Kontakt. Sierra Leone, jw.org [dostęp 2020-05-08].
  3. ↑ Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 424.
  4. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2014 ↓, s. 101, 102.
  5. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2014 ↓, s. 122–124.
  6. ↑ Watchtower, Miłość w działaniu po kataklizmie, jw.org [dostęp 2014-08-10].
  7. ↑ Watchtower, Niezwykłe przeżycia: Oko w oko ze śmiercią w Sierra Leone, jw.org [dostęp 2020-09-15].
  8. ↑ Watchtower, Zakończenie nauki przez 144 klasę Szkoły Gilead — Za kulisami, jw.org, 15 czerwca 2018 [dostęp 2020-09-15].
  9. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2014 ↓, s. 162.
  10. ↑ „Jehowa będzie na was patrzył z uśmiechem radości”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 lutego 2012, s. 31.
  11. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy w obliczu epidemii wirusa ebola, jw.org, 9 października 2014 [dostęp 2014-09-17].
  12. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2016, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2016, s. 42, 43.
  13. ↑ Broń się przed chorobami, „Przebudźcie się!”, Watchtower, czerwiec 2016, s. 4–6.
  14. ↑ Watchtower, Chrześcijańskie Pisma Greckie w Przekładzie Nowego Świata dostępne w języku krio. Ogłoszenie wydania w ogólnokrajowym radiu i telewizji w Sierra Leone, jw.org, 4 maja 2020 [dostęp 2020-05-04].
  15. ↑ Watchtower, Wydanie Chrześcijańskich Pism Greckich w języku kissi, jw.org, 11 lutego 2021 [dostęp 2021-02-17].
  16. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2014 ↓, s. 127.

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Afryce

Media użyte na tej stronie