Świadkowie Jehowy we Włoszech

Świadkowie Jehowy we Włoszech
Państwo

 Włochy

Liczebność
(2021)

251 490

% ludności kraju
(2021)

0,41%

Liczba zborów
(2021)

2856

Rozpoczęcie działalności

1903

Mapa konturowa Włoch
Geographylogo.svg
Miejscowości we Włoszech, w których znajdują się Sale Zgromadzeń Świadków Jehowy oraz zaznaczone na niebiesko Biuro Oddziału
Pierwsze wydanie „Strażnicy Syjońskiej” w języku włoskim, 1 października 1903 (kwartalnik)

Świadkowie Jehowy we Włoszech – społeczność wyznaniowa we Włoszech, należąca do ogólnoświatowej wspólnoty Świadków Jehowy, licząca w 2021 roku 251 490 głosicieli, należących do 2856 zborów[1]. Największa liczebnie wspólnota Świadków Jehowy w Europie oraz do czasu masowej imigracji w ostatnich latach druga liczebnie wspólnota wyznaniowa we Włoszech[a][2]. Na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej w 2021 roku zebrały się 519 224 osoby[3][b].

Biuro Oddziału koordynujące działalność Świadków Jehowy we Włoszech, w Egipcie, Libanie, Libii[c] oraz San Marino znajduje się w Rzymie[4]. Sale Zgromadzeń znajdują się w Rzymie, Bitonto, Cairo Montenotte, Caltanissetta, Cameri, Forchia, Francavilla Angitola, Imola, Mediolanie, Medole, Prato, Roseto degli Abruzzi, Syrakuzach, Solarussa i Treviso. Jest to jedna z 27 wspólnot Świadków Jehowy na świecie, których liczebność przekracza 100 000 głosicieli[d][5].

Historia

Początki

W 1891 roku w trakcie swojej pierwszej podróży do Europy Charles Taze Russell odwiedził Brindisi, Neapol, Pompeje, Herkulanum, Rzym, Florencję, Wenecję i Mediolan. W miasteczku Pinerolo w prowincji Turyn spotkał się z grupą osób zainteresowanych Biblią. Około roku 1900 kilku wyznawców włoskiego pochodzenia z Belgii, Francji i Stanów Zjednoczonych powróciło do kraju, by prowadzić działalność kaznodziejską.

W roku 1903 profesor Daniele Rivoire (1858–1911), były pastor waldensów, przetłumaczył na język włoski książkę C.T. Russella Boski plan wieków i wydał ją w roku 1904 własnym sumptem (oficjalne wydanie tej książki ukazało się w roku 1905). Rivoire, choć sam nie przyjął wierzeń Badaczy Pisma Świętego, rozpoczął również tłumaczenie „Strażnicy Syjońskiej” na język włoski, której pierwsze kwartalne wydanie ukazało się w październiku 1903 roku i było wydawane w Pinerolo[6]. W tym samym roku w Pinerolo powstała grupa osób badających Biblię[7], która w roku 1908 utworzyła pierwszy oficjalny zbór[8]. W tym samym roku około 20 włoskojęzycznych wyznawców ze Szwajcarii przeniosło się do Włoch, aby wspierać tam działalność kaznodziejską. Z orędziem biblijnym dotarli do wszystkich głównych miast i kilkuset wiosek. 1 maja 1910 roku Charles T. Russell ponownie odwiedził Włochy i w sali YMCA w centrum Rzymu wygłosił wykład biblijny do niewielkiego grona słuchaczy[9]. Dwa lata później C.T. Russell odwiedził jedyny włoski zbór w Pinerolo, w którego zebraniach uczestniczyło około 40 osób. Przemawiał także w Brindisi i w Rzymie. W czasie I wojny światowej Badacz Pisma Świętego Remigio Cuminetti (1890–1939) został pierwszym włoskim obdżektorem. Za odmowę pełnienia służby wojskowej i pracy na rzecz wojska w sierpniu 1916 roku został skazany na karę 3 lat i 2 miesięcy więzienia.

W roku 1919 w Pinerolo utworzono biuro do obsługi korespondencji[8][10], a do roku 1945 działalność Świadków Jehowy we Włoszech nadzorowało Biuro Oddziału w Szwajcarii. W roku 1919 powstały pierwsze zbory w środkowej części kraju. Po roku 1920 Badacze Pisma Świętego byli surowo prześladowani przez dyktaturę faszystowską. W tym okresie działalność kaznodziejską prowadziło we Włoszech nie więcej niż 150 osób, spośród których większość zapoznała się z tą religią poprzez krewnych lub znajomych, którzy mieszkali za granicą[8].

W dniach od 23 do 26 kwietnia 1925 roku odbył się pierwszy krajowy kongres w hotelu Grossa w Pinerolo koło Turynu. W latach 20. i 30. XX w. powstały małe zbory w Abruzji i w okolicach Aquilii.

Prześladowania w okresie II wojny światowej

W roku 1939 miały miejsce pierwsze aresztowania włoskich Świadków Jehowy, m.in. w Mediolanie aresztowano i skazano 26 osób[11]. 13 marca 1940 roku działalność została oficjalnie zakazana. W czasie II wojny światowej uwięziono i osadzono w więzieniach ponad 150 włoskich Świadków Jehowy[12].

Szwajcarskie Biuro Oddziału starało się utrzymywać kontakt z głosicielami we Włoszech. W roku 1939 Adele Brun została wyznaczona do odwiedzenia ich w północnych i środkowych Włoszech. Publikacje biblijne były przemycane przez osoby, które pracowały w Szwajcarii. Kiedy po pracy wracali wieczorem do domu, zabierali ze sobą ukryte publikacje. Martin Harbeck, nadzorca szwajcarskiego Biura Oddziału, spotkał się z Marią Pizzato, i zachęcił ją do nawiązania kontaktu z głosicielami, którzy stracili kontakt po śmierciw roku 1939 Remigio Cuminetti, który był odpowiedzialny za działalność we Włoszech. Otrzymała około 50 adresów oraz publikacje, które zostały zmagazynowane w Mediolanie. Agostino Fossati za prowadzenie działalności został wydalony ze Szwajcarii. W roku 1940 i 1941 korespondował z niektórymi Świadkami Jehowy, wysyłając im różne publikacje, w tym artykuły ze „Strażnicy”, które tłumaczył z języka francuskiego. W styczniu 1942 został aresztowany. Narciso Riet na terenie III Rzeszy przemycał „Strażnice” do obozów koncentracyjnych, potem udało mu się zbiec do Cernobbio. Tam poproszono go o tłumaczenie tej publikacji z języka niemieckiego na włoski i dostarczanie jej współwyznawcom w najbliższej okolicy. Pomagał mu w tym Agostino Fossati, który powrócił ze sz rocznej deportacji, a później Maria Pizzato, kiedy została zwolniona z więzienia w 1943 roku. W końcu Riet został aresztowany, deportowany i uwięziono w obozie koncentracyjnym w Dachau. Krótko przed końcem II wojny światowej został stracony[13]. Pizzato kontynuowała pracę rozpoczętą przez Rieta, a kiedy Fossati został ponownie aresztowany, ona również musiała sama dostarczyć publikacje. Po wykonaniu około 70 egzemplarzy każdego przetłumaczonego czasopisma, dostarczyła je osobiście współwyznawcom na terenie Włoch.

Powojenny rozwój działalności

Sala Zgromadzeń Świadków Jehowy w Prato

W roku 1945 Włochy odwiedził Nathan H. Knorr i Milton G. Henschel. W roku 1946 w Mediolanie otworzono Biuro Oddziału. W latach 1946–1947 do grona 120 miejscowych głosicieli dołączyła pierwsza grupa misjonarzy – absolwentów Biblijnej Szkoły Gilead, którzy zostali skierowani do głównych miast włoskich. W roku 1947 w Mediolanie odbył się pierwszy powojenny kongres krajowy pod hasłem „Rozrost wszystkich narodów” z udziałem około 700 obecnych. W roku 1948 Biuro Oddziału przeniesiono z Mediolanu do Rzymu. W roku 1949 misjonarze zostali przez władze wydaleni z Włoch. W październiku tego samego roku w Mediolanie odbył się kongres krajowy.

W październiku 1950 roku w Mediolanie zorganizowano kongres pod hasłem „Rozrost Teokracji”, z udziałem przeszło 1000 osób. W grudniu 1951 roku na kongresie pod hasłem „Czyste wielbienie” w Rzymie obecni byli delegaci z kilku krajów europejskich. Osiągnięta została wtedy liczba 1742 głosicieli. W roku 1955 na kongresie międzynarodowym pod hasłem „Tryumfujące Królestwo” w stolicy obecni byli delegaci z 32 krajów. Rok później liczba głosicieli wzrosła do 3491 osób. W roku 1956 Trybunał Konstytucyjny przyznał Świadkom Jehowy większą wolność wyznania na mocy nowej konstytucji[10]. W tym samym roku Świadkowie Jehowy z Włoch rozpoczęli działalność w San Marino, a w późniejszych latach pomagali również w działalności współwyznawcom w Libii. W latach 50. i 60. XX wieku nastąpił ostry sprzeciw ze strony duchowieństwa. W roku 1957 był on nawet tematem dyskusji na forum włoskiego parlamentu.

W roku 1961 w Turynie odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Zjednoczeni wielbiciele”. Brały w nim udział 6372 osoby. W roku 1961 zanotowano liczbę ponad 6300 głosicieli, w roku 1962 – 6929, 4 lata później 10 000, a w roku 1970 – 20 000[14]. W roku 1963 – na mediolańskim Vigorelli Velodrome odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Wiecznotrwała dobra nowina”, podczas którego ochrzczono 1233 osoby[15][8]. W roku 1969 w Rzymie odbył się kongres międzynarodowy pod hasłem „Pokój na ziemi”. Wzięło w nim udział 25 648 osób, w tym delegaci z 35 krajów, a 2212 osób zostało ochrzczonych.

Głównie od końca lat 60. do końca lat 90. XX wieku kilkanaście tysięcy młodych Świadków Jehowy odbyło w więzieniach łącznie karę 9732 lat pozbawienia wolności za odmowę pełnienia służby wojskowej, podyktowaną sumieniem (w roku 2020 żyło co najmniej 14 180 osób skazanych na tej podstawie). W latach 60. XX wieku późniejszy premier Giulio Andreotti, który był w tym okresie ministrem obrony, w Forte Boccea w Rzymie spotkał się osobiście z niektórymi więzionymi wtedy Świadkami Jehowy, żeby zrozumieć przyczyny ich odmowy pełnienia służby wojskowej. Dzięki ich postawie kwestia odmowy pełnienia obowiązkowej służby wojskowej stała się znana opinii publicznej i doprowadziła w 1998 roku do wprowadzenia przez rząd Włoch nowego prawa, ustanawiającego alternatywną służbę cywilną, pozostającą poza kontrolą władz wojskowych[16][17].

W styczniu 1967 roku w języku włoskim wydano „Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata” („Chrześcijańskie Pisma Greckie” – cztery lata wcześniej, w 1963 roku), a zrewidowaną edycję Biblii w Przekładzie Nowego Świata – 16 grudnia 2017 roku. Z tej okazji w specjalnym programie uczestniczyło 284 258 osób[18][19].

W roku 1972 otwarto nowe Biuro Oddziału wraz z drukarnią. W roku 1973 w Rzymie z udziałem przeszło 57 tysięcy osób odbył się kongres pod hasłem „Boskie zwycięstwo”. Dwa lata później liczba głosicieli przekroczyła 50 000. W roku 1976 Watch Tower Bible and Tract Society of Pennsylvania otrzymało prawa podobne do praw innych związków wyznaniowych działających we Włoszech[10]. Umożliwiło to włoskiemu rządowi przyznanie Świadkom Jehowy prawa do udzielania ślubów oraz prowadzenia działalności kaznodziejskiej w zakładach karnych[7]. W sierpniu 1978 roku odbyły się dwa kongresy pod hasłem „Zwycięska wiara”, w Mediolanie i Rzymie. Liczba obecnych wyniosła 111 099 osób. W roku 1979 powstała pierwsza Sala Zgromadzeń.

W roku 1980 zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez trzęsienie ziemi; podobną pomoc zorganizowano w roku 1997 i 2009. W roku 1981 we Włoszech działało ponad 90 000 głosicieli.

Uznanie prawne i dalszy rozwój

Kongres pod hasłem „Czuwajcie!” w Turynie (2009)
Działalność ewangelizacyjna na ulicy w Mediolanie

30 lipca 1986 roku włoska Rada Państwa zatwierdziła Congregazione Cristiana dei Testimoni di Geova, co zostało oficjalnie potwierdzone dekretem prezydenta z dnia 31 października 1986[10][20]. W następnym roku liczba głosicieli przekroczyła 149 000 osób[14]. 8 lipca 1998 roku rząd Włoch wprowadził prawo ustanawiające alternatywną służbę cywilną niezależną od władz wojskowych, z którego skorzystali młodzi Świadkowie Jehowy, którzy do tamtej pory byli więzieni za odmowę służby wojskowej (w styczniu 2005 roku Włochy zawiesiły obowiązkową służbę wojskową)[16].

W latach 1991 i 1992 zorganizowano pomoc humanitarną dla współwyznawców z krajów byłego ZSRR, a w 1992 roku dla braci z byłej Jugosławii. Na początku lat 90. XX wieku bracia z Włoch pomagali w działalności kaznodziejskiej niewielkiej wówczas grupie albańskich Świadków Jehowy.

20 marca 2000 roku włoski rząd podpisał umowę z Congregazione Cristiana dei Testimoni di Geova, na mocy której Świadkowie Jehowy uzyskali najwyższy status religijny we włoskim prawie (umowa ta została uaktualniona 4 kwietnia 2007)[10][7]. W sierpniu 2001 roku zorganizowano specjalne kongresy międzynarodowe pod hasłem „Nauczyciele słowa Bożego” w Rzymie (Stadio Olimpico), Mediolanie (Stadion Giuseppe Meazzy, Turynie (Stadio delle Alpi i Bari (Stadio San Nicola)[21][22].

Na początku XXI wieku z możliwości nauki 18 języków obcych skorzystało łącznie przeszło 7200 włoskich Świadków Jehowy, prowadzących działalność głoszenia o Królestwie wśród obcokrajowców. Działali oni w ponad 150 zborach i 300 grupach obcojęzycznych, używających w sumie ponad 25 języków (w tym polskiego) oraz w 15 zborach i 52 grupach posługujących się włoskim językiem migowym, do których należało łącznie ponad 1400 głosicieli. Ponad 400 głosicieli otrzymało oficjalne pozwolenia na odwiedzanie więźniów, dzięki czemu wiele osób odbywających kary więzienia mogło zapoznać się z prawdą biblijną. W więzieniach urządzane są dla nich zebrania zborowe[23][24].

W roku 2004 osiągnięto we Włoszech liczbę 233 527 głosicieli. W 2009 roku odbyły się w czterech włoskich miastach kongresy międzynarodowe pod hasłem „Czuwajcie!”: w Rzymie (obecnych było ponad 70 000 delegatów z ponad 16 krajów), Turynie, Genui i Bari. Pozostałe kongresy okręgowe odbyły się w tym samym czasie w ponad 30 innych miastach włoskich. W roku 2004 wydano Pismo Święte w Przekładzie Nowego Świata we włoskim brajlu.

W listopadzie 2011 roku Świadkowie Jehowy zorganizowali pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez powódź na Sycylii[25]. W lipcu 2012 roku delegacja Świadków Jehowy z Włoch uczestniczyła w kongresie specjalnym pod hasłem „Strzeż swego serca!” w Tel Awiwie w Izraelu[26].

W 2013 roku zanotowano liczbę 248 743 głosicieli. W roku 2013 rozpoczęto specjalne świadczenie publiczne na terenach wielkomiejskich, którym objęto 9 największych miast we Włoszech (Bolonia, Florencja, Genua, Mediolan, Neapol, Palermo, Rzym, Turyn i Wenecja)[27]. Wdrożono też program świadczenia publicznego na terenie poszczególnych zborów za pomocą wózków, stojaków lub stolików z literaturą biblijną. W listopadzie 2013 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez cyklon Kleopatra na Sardynii[28].

W roku 2014 zanotowano liczbę 251 650 głosicieli, a na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej zebrało się 458 329 osób[29].

W czasie odbywającej się wystawy „Expo 2015” w Mediolanie, w okresie od maja do października 2015 roku Świadkowie Jehowy zorganizowali specjalną publiczną kampanię z pomocą wózków ze specjalnym wydaniem „Przebudźcie się!” Czy twoja żywność naprawdę jest bezpieczna?. Publikacja była również dostępna w hotelach w Mediolanie i okolicach. W specjalnej kampanii udział wzięło 450 głosicieli, którzy udostępnili przeszło 360 000 bezpłatnych egzemplarzy tego czasopisma[30]. W dniach 24–26 lipca 2015 roku w Rzymie zorganizowano kongres pod hasłem „Naśladujmy Jezusa!”. Był on pierwszym, podczas którego wszystkie zbory i grupy z Europy mogły wysłuchać programu w języku tagalskim. Uczestniczyło w nim 3239 delegatów[31].

W sierpniu i październiku 2016 roku zorganizowano pomoc humanitarną dla poszkodowanych przez trzęsienia ziemi w centralnych Włoszech[32][33], w styczniu 2017 roku przez zejście lawiny[34], a w sierpniu 2017 roku przez trzęsienie ziemi na wyspie Ischia[35].

W dniach od 21 do 23 lipca 2017 roku w Mediolanie odbył się kongres specjalny pod hasłem „Nie poddawaj się!” z udziałem przeszło 2000 zagranicznych delegatów[36] z Albanii, Chorwacji, Francji, Hiszpanii, Stanów Zjednoczonych i Szwajcarii[21]. W Forum di Assago oraz w Teatro della Luna zgromadziło się przeszło 15 000 osób[37].

24 listopada 2017 roku na Uniwersytecie Padewskim zorganizowano konferencję „Odmowa transfuzji krwi u dorosłych pacjentów: Jakie istnieją opcje leczenia? Oszczędzanie krwi 2017.”, w której uczestniczyło 25 włoskich instytucji i stowarzyszeń naukowych oraz Ministerstwo Zdrowia Republiki Włoskiej. Wzięli w niej udział specjaliści w dziedzinie medycyny, reprezentujący anestezjologię, kardiologię, ginekologię, hematologię, onkologię i ortopedię, a także specjaliści bioetyki oraz prawa medycznego. Była ona poświęcona rozwijaniu programu zarządzania krwią pacjenta (PBM) prowadzonym przez Światową Organizację Zdrowia (WHO). WHO przyjęła rezolucję zobowiązujących wszystkich 193 członków ONZ do przyjęcia strategii PBM opracowanej w celu odkrywania i rozwijania metod alternatywnych wobec transfuzji krwi w związku z odmową transfuzji przez Świadków Jehowy[38].

16 grudnia 2017 roku w PalaLottomatica w Rzymie, członek Ciała Kierowniczego Samuel Herd, ogłosił wydanie zrewidowanego „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” w języku włoskim. Łączna liczba osób, które uczestniczyły w programie wyniosła 284 258, w tym 5897 osób w Szwajcarii i 7528 zgromadzonych w rzymskiej hali[39]. W latach 1967–2017 wydrukowano około 8 100 000 egzemplarzy „Pisma Świętego w Przekładzie Nowego Świata” w języku włoskim, którym posługuje się ponad 268 000 głosicieli na świecie[40].

6 kwietnia 2018 roku sąd w Termini Imerese na Sycylii uznał winnym przestępstwa chirurga, który w obliczu sprzeciwu pacjentki odmawiającej z przyczyn religijnych siłą przetoczył jej krwinki czerwone w grudniu 2010 roku podczas operacji woreczka żółciowego. Sąd nakazał chirurgowi zapłacić pacjentce odszkodowanie w wysokości 10 tys. euro, a jej mężowi 5 tys. euro. W ten sposób włoski sąd, opierając się na włoskiej konstytucji, po raz pierwszy uznał, że lekarz powinien ponieść odpowiedzialność karną za pogwałcenie prawa pacjenta do decydowania o swoim ciele zgodnie ze swoimi przekonaniami[41]. W październiku 2018 roku Świadkowie Jehowy brali udział w Krajowym Kongresie Włoskiego Towarzystwa Anestezji, Analgezji, Reanimacji i Intensywnej Opieki Medycznej (SIAARTI) w Palermo na Sycylii oraz w Łączonym Kongresie Naukowych Towarzystw Chirurgicznych, który odbył się w Rzymie. Co roku ponad 5000 lekarzy we Włoszech leczy średnio 16 000 Świadków Jehowy przy użyciu metod, które nie wymagają użycia krwi[42].

W lipcu 2018 roku odbył się kongres specjalny pod hasłem „Bądź odważny!” w Kolombo w Sri Lance z udziałem delegacji z Włoch[43].

10 maja 2019 roku na terenie byłego obozu koncentracyjnego Risiera di San Sabba w Trieście, odsłonięto tablicę upamiętniającą więzionych tam Świadków Jehowy[44][45]. W czasie odbywającej się Letniej Uniwersjady 2019 w Neapolu, Świadkowie Jehowy zorganizowali specjalną publiczną kampanię z pomocą wózków. Brało w niej udział 1225 głosicieli[46]. W 2019 roku delegacje z Włoch uczestniczyły w kongresach międzynarodowych pod hasłem „Miłość nigdy nie zawodzi!” w Argentynie, Australii, Brazylii, Filipinach, Meksyku i Stanach Zjednoczonych[47]. 17 grudnia 2019 roku Sąd Apelacyjny w Rzymie potwierdził prawo rodziców do decydowania o leczeniu dzieci bez użycia krwi[48]. 10 września 2020 roku prawo to potwierdził także Sąd Apelacyjny w Mediolanie[49].

Świadkowie Jehowy prowadzą działalność kaznodziejską wśród uchodźców, w tym w miasteczku Mineo na Sycylii, gdzie znajduje się największy w Europie ośrodek dla imigrantów[50].

Biuro Oddziału zostanie przeniesione z Rzymu do Bolonii i Imoli. We wrześniu 2018 roku rozpoczęła się przebudowa dziewięciokondygnacyjnego budynku biurowego w Bolonii. W Imoli ulokowano Dział Tłumaczeń[51]. 5 września 2020 roku rozpoczęto przeprowadzkę do nowych budynków. Wszystkie budynki mają być gotowe do końca 2023 roku[52].

Zebrania organizowane są w przeszło 40 językach, m.in.: włoskim, włoskim języku migowym, angielskim, albańskim, amharskim, arabskim, bengalskim, bułgarskim, chińskim, chorwackim, francuskim, ga, gruzińskim, hindi, hiszpańskim, japońskim, keczua (Cuzco), kreolskim (Mauritius), macedońskim, malajalam, ladyńskim, lingala, niemieckim, pendżabskim, perskim, pidżyn (Afryka Zachodnia), polskim, rosyjskim, romani (Bułgaria, Macedonia, Rumunia, Serbia, Włochy), rumuńskim, rosyjskim, rosyjskim migowym, syngaleskim, tagalskim, tamilskim, tigrinia, twi, ukraińskim, urdu i wolof.

Kongresy regionalne organizowane są m.in. w językach: włoskim, włoskim języku migowym, angielskim, albańskim, amharskim, arabskim, bengalskim, chińskim, chorwackim, francuskim, hindi, hiszpańskim, kabylskim, mongolskim, niemieckim, pendżabskim, polskim, portugalskim, rosyjskim, rumuńskim, serbskim, syngaleskim, tagalskim, języku twi, urdu i wolof. W 2015 roku oprócz języka włoskiego ponad 24 tysiące Świadków głosiło dobrą nowinę w 37 innych językach[53], także w obozach dla uchodźców[54]. Włoskie Biuro Oddziału nadzoruje tłumaczenie literatury biblijnej na język włoski, język ladyński oraz włoski język migowy[4]. Świadkowie Jehowy korzystają z 1140 Sal Królestwa[55].

Zbory polskojęzyczne

W Rzymie działa zbór polskojęzyczny, a grupy polskojęzyczne w miastach: Avola, Bolonia, Castelplanio, Falerone i Genua[56], które zostały przydzielone do obwodu polskojęzycznego: EU Polish 9. Program kongresów odbywających się do 2019 roku w Rzymie był tłumaczony na język polski.

Zobacz też

Uwagi

  1. ↑ Od tego czasu potroiła się liczba obcokrajowców (zob. „Przebudźcie się!” styczeń 2014).
  2. ↑ W związku z pandemią COVID-19 od 14 marca 2020 do 31 sierpnia 2022 roku działalność od domu do domu była zawieszona (prowadzona była listownie, telefonicznie, w formie elektronicznej, od 31 maja 2022 roku wznowiono publiczną działalność ewangelizacyjną). Od 1 kwietnia 2022 roku program uroczystości Pamiątki śmierci Jezusa Chrystusa oraz zebrań zborowych przeprowadzany jest w formie hybrydowej: w Sali Królestwa i poprzez wideokonferencje. Wstrzymano organizowanie kongresów regionalnych i zgromadzeń obwodowych. Ich program jest zamieszczany w oficjalnym serwisie internetowym jw.org.
  3. ↑ Świadkowie Jehowy w Libii – wspólnota religijna Świadków Jehowy w Libii, której działalność nadzoruje włoskie Biuro Oddziału. Działalność kaznodziejską w Trypolisie zapoczątkowali w kwietniu 1950 roku Świadkowie Jehowy z Egiptu – Michel Antonovic z rodziną, którzy z przyczyn zawodowych, przybyli na pewien okres z Aleksandrii. Znając język włoski prowadzili działalność wśród Włochów. W tym samym roku założono 10-osobowy zbór. W 1953 roku 27 głosicieli odwiedził Milton George Henschel, który wygłosił do nich okolicznościowe przemówienie w Sali Królestwa. W następnym roku zanotowano liczbę 36 głosicieli, w roku 1955 – 65, a w 1959 roku – 90. Do końca lat 50. XX wieku, działalność koordynowało egipskie Biuro Oddziału w Kairze, a następnie włoskie Biuro Oddziału w Rzymie. W latach 50. XX wieku działalność kaznodziejską wśród Włochów prowadził pionier Antonio Caparelli. W roku 1954 policja w Trypolisie aresztowała głosicieli i skonfiskowała Biblie i ich publikacje. W roku 1964 Liga Państw Arabskich wydała dekret, według którego Świadków Jehowy uznano za syjonistów i zobowiązała wszystkie kraje arabskie do zamknięcia Biur Oddziałów oraz zakazu rozpowszechniania ich publikacji na terenie tych państw. Nastąpił zakaz działalności. Cudzoziemcy, członkowie wspólnoty, zmuszeni byli do opuszczenia Libii – wielu z nich wyjechało do Włoch, a pojedyncze osoby do Egiptu, Grecji i innych krajów. W Libii pozostało około 50 głosicieli, którzy byli przedstawicielami różnych narodowości – głównie włoskiej. W następnych latach liczba głosicieli wzrosła do 90. Przez pewien czas w Libii działali Francis i Gloria Malaspina – misjonarze, absolwenci Biblijnej Szkoły Strażnicy – Gilead. Po objęciu władzy przez Muammara Kadafiego nastąpiły kolejne ograniczenia działalności. Z powodu napiętej sytuacji politycznej i prześladowania Świadków Jehowy, w roku 2000 w Libii pozostało tylko 3 głosicieli, a na dorocznej uroczystości Wieczerzy Pańskiej obecnych było 19 osób. W roku 2002 opublikowano ostatnie oficjalne sprawozdanie z tego kraju – działało 26 głosicieli. Działalność w Libii nie jest zalegalizowana i prowadzona jest nieoficjalnie, z tego powodu szczegółowa liczebność członków wyznania nie jest podawana do wiadomości publicznej. Sprawozdanie z działalności w tym kraju dołączane jest do ogólnego z 33 krajów, gdzie działalność Świadków Jehowy jest ograniczona prawnie lub zakazana (Źródła: 1982 Yearbook of Jehovah's Witnesses, s. 234]; Świadkowie Jehowy – głosiciele Królestwa Bożego, s. 476; „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 1 stycznia 1995, s. 21, 22; Życiorys, DOrina Caparelli: Chociaż jestem nieśmiała, miałam bardzo ciekawe życie!).
  4. ↑ Pozostałe kraje należące do grona „stutysięczników” to: Angola, Argentyna, Brazylia, Demokratyczna Republika Konga, Ekwador, Filipiny, Francja, Ghana, Hiszpania, Japonia, Kanada, Kolumbia, Korea Południowa, Malawi, Meksyk, Niemcy, Nigeria, Peru, Polska, Południowa Afryka, Rosja, Stany Zjednoczone, Ukraina, Wenezuela, Wielka Brytania i Zambia.

Przypisy

  1. ↑ Włochy – Ilu tam jest Świadków Jehowy, jw.org [dostęp 2022-01-04].
  2. ↑ Cesnur dane za rok 2002.
  3. ↑ Watchtower, Sprawozdanie z działalności Świadków Jehowy w poszczególnych krajach w roku 2021, jw.org [dostęp 2022-01-04].
  4. ↑ a b Watchtower, Biuro Oddziału we Włoszech, jw.org [dostęp 2013-12-13].
  5. ↑ Watchtower, Coraz więcej krajów w „klubie stutysięczników”, jw.org, 2015 [dostęp 2015-09-06].
  6. ↑ Dwaj pastorzy, którzy cenili publikacje Russella, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXIII, Watchtower, 15 kwietnia 2002, s. 28, ISSN 1234-1150.
  7. ↑ a b c Jehovah's Witnesses gain greater recognition as a religion in Italy, jw.media.org; kopia na web.archive.org, 21 marca 2000 [zarchiwizowane z adresu 2011-12-10] (ang.).
  8. ↑ a b c d Watchtower, Włochy. Mediolan, jw.org, 2016 [dostęp 2017-10-17] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-29].
  9. ↑ C.T. Russell, Brother Russell's European Tour, „Strażnica i Zwiastun Obecności Chrystusa”, Towarzystwo Strażnica, 15 czerwca 1910, R-4629b (ang.).
  10. ↑ a b c d e Status prawny w Unii Europejskiej, Watchtower, 2016, s. 3 (ang.).
  11. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 1982, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 1982, s. 113–260 (ang.).
  12. ↑ Watchtower, „Weselcie się narody”, Brooklyn: Towarzystwo Strażnica, 1947, s. 52.
  13. ↑ „Prześladowany za wiarę”, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, 15 czerwca 2005, s. 32.
  14. ↑ a b Królestwo Boże panuje!, Towarzystwo Strażnica, 2014, s. 88.
  15. ↑ Watchtower, Niezapomniany kongres, jw.org [dostęp 2015-01-01].
  16. ↑ a b Watchtower, Wkład Świadków Jehowy w rozwiązanie kwestii podyktowanej sumieniem odmowy służby wojskowej we Włoszech, jw.org, 9 lipca 2020 [dostęp 2020-07-14].
  17. ↑ Roberto Guidotti, Testimoni di Geova: 10mila anni di reclusione per non uccidere. I numeri di un sondaggio sull’obiezione di coscienza, lanotizia.net, 29 maja 2020 [dostęp 2020-05-29] (wł.).
  18. ↑ Watchtower, “Ben preparato per ogni opera buona” Presentata l’edizione riveduta della Traduzione del Nuovo Mondo delle Sacre Scritture, jw.org [dostęp 2018-10-24] (wł.).
  19. ↑ Watchtower, Wydanie zrewidowanego Przekładu Nowego Świata w języku włoskim, jw.org, 19 października 2019 [dostęp 2019-10-11].
  20. ↑ Włochy uznają Świadków Jehowy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, Watchtower, grudzień 1987, s. 12.
  21. ↑ a b Watchtower, Kongresy specjalne 2017, jw2017.org, 1 października 2016 [dostęp 2016-10-01] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-29] (ang.).
  22. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2002, Watchtower, 2002, s. 6–8.
  23. ↑ Watchtower, Zgoda na otworzenie „Sali Królestwa” we włoskim więzieniu, jw.org, 2 grudnia 2016 [dostęp 2016-12-02].
  24. ↑ Watchtower, Fragment wywiadu z zastępcą dyrektora zakładu karnego Bollate, jw.org, 14 października 2016 [dostęp 2016-12-02].
  25. ↑ Watchtower, „Jesteście naprawdę przykładni”, jw.org [dostęp 2014-09-30].
  26. ↑ Specjalny kongres w Izraelu, jw.org [dostęp 2017-09-19].
  27. ↑ Aspetti salienti del servizio di campo, „Nasza Służba Królestwa”, czerwiec 2015, s. 4 (wł.).
  28. ↑ Watchtower, Cyklon Kleopatra uderza w Sardynię, jw.org, 6 grudnia 2013 [dostęp 2015-11-01].
  29. ↑ Rocznik Świadków Jehowy 2015, Nowy Jork: Towarzystwo Strażnica, 2015, s. 186, 187.
  30. ↑ Watchtower, Dawanie świadectwa na wystawie Expo w Mediolanie, jw.org [dostęp 2016-09-12].
  31. ↑ Watchtower, Kongres w języku tagalskim w Rzymie – „wielkie rodzinne spotkanie, jw.org, 25 kwietnia 2016 [dostęp 2016-04-25].
  32. ↑ Watchtower, Świadkowie Jehowy niosą pokrzepienie po trzęsieniu ziemi we Włoszech, jw.org, 21 października 2016 [dostęp 2016-10-30].
  33. ↑ Watchtower, Trzęsienia ziemi w środkowych Włoszech, jw.org, 1 listopada 2016 [dostęp 2016-11-01].
  34. ↑ Watchtower, Groźna lawina w środkowych Włoszech, jw.org, 26 stycznia 2017 [dostęp 2017-01-30].
  35. ↑ Watchtower, Trzęsienie ziemi na włoskiej wyspie, jw.org, 24 lipca 2017 [dostęp 2017-07-24].
  36. ↑ Mediolanum Forum: più di 30.000 Testimoni di Geova in raduno, tgcom24.mediaset.it, 8 lipca 2017 [dostęp 2017-10-20] (wł.).
  37. ↑ Olivia Manola, Testimoni di Geova, in 15 mila ad Assago per il raduno mondiale, milano.corriere.it, 22 lipca 2017 [dostęp 2017-10-20] (wł.).
  38. ↑ Watchtower, Uniwersytet Padewski organizuje przełomową konferencję o opiece medycznej bez transfuzji krwi, jw.org, 23 maja 2018 [dostęp 2018-06-21].
  39. ↑ Watchtower, Wydanie zrewidowanego Przekładu Nowego Świata w języku włoskim, jw.org, 14 listopada 2019 [dostęp 2020-06-27].
  40. ↑ Watchtower, “Ben preparato per ogni opera buona”. Presentata l’edizione riveduta della Traduzione del Nuovo Mondo delle Sacre Scritture, jw.org, 17 grudnia 2017 [dostęp 2020-05-02] (wł.).
  41. ↑ Watchtower, Sycylijski sąd potwierdza autonomię pacjentów będących Świadkami Jehowy, jw.org, 22 sierpnia 2018 [dostęp 2018-09-08].
  42. ↑ Watchtower, Lekarze na dwóch dużych konferencjach medycznych we Włoszech okazują zainteresowanie metodami alternatywnymi wobec transfuzji krwi, jw.org, 27 czerwca 2017 [dostęp 2019-07-26].
  43. ↑ Watchtower, Kongresy specjalne 2018, jw2018.org, 10 września 2017 [dostęp 2017-09-18] [zarchiwizowane z adresu 2018-06-21].
  44. ↑ Watchtower, We Włoszech odsłonięto tablicę upamiętniającą Świadków Jehowy prześladowanych przez nazistów i faszystów, jw.org, 26 września 2019 [dostęp 2019-10-12].
  45. ↑ Ansa, Nazismo: targa ricorda testimoni Geova, ansa.it, 10 maja 2018 [dostęp 2019-04-15] (wł.).
  46. ↑ Watchtower, Kampania głoszenia w Neapolu, jw.org, 26 kwietnia 2021 [dostęp 2021-04-26].
  47. ↑ Watchtower, Kongresy międzynarodowe 2019, jw2019.org, 8 sierpnia 2018 [dostęp 2019-07-20] [zarchiwizowane z adresu 2019-04-24].
  48. ↑ Watchtower, Sąd Apelacyjny w Rzymie potwierdza prawo rodziców do decydowania o leczeniu dzieci bez użycia krwi, jw.org, 7 lutego 2020 [dostęp 2020-02-12].
  49. ↑ Watchtower, Sąd we Włoszech potwierdza prawo rodziców będącymi Świadkami Jehowy do decyzji w sprawie leczenia dzieci, jw.org, 12 listopada 2020 [dostęp 2020-11-18].
  50. ↑ Watchtower, Uchodźcy przebywający w największym w Europie ośrodku dla imigrantów spotykają się z serdecznym przyjęciem przez Świadków Jehowy, jw.org, 22 listopada 2017 [dostęp 2018-01-12].
  51. ↑ Watchtower, Nowe Biuro Oddziału we Włoszech, jw.org, 28 października 2019 [dostęp 2019-11-07].
  52. ↑ Watchtower, Przeniesienie Biura Oddziału we Włoszech posuwa się naprzód mimo różnych przeciwności, jw.org, 16 listopada 2020 [dostęp 2020-11-18].
  53. ↑ Watchtower, Włochy, „Strażnica Zwiastująca Królestwo Jehowy”, CXXXVI, Towarzystwo Strażnica, 15 września 2015, s. 2, ISSN 1234-1150.
  54. ↑ Watchtower, JW Broadcasting – kwiecień 2017, jw.org, 3 kwietnia 2017 [dostęp 2017-04-04].
  55. ↑ Watchtower, Kingdom Work, jw2017.org, 1 października 2016 [dostęp 2016-10-02] [zarchiwizowane z adresu 2016-10-03] (ang.).
  56. ↑ Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2019-07-27].

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Świadkowie Jehowy w Europie

Media użyte na tej stronie

Italy location map.svg
Autor: NordNordWest, Licencja: CC BY-SA 3.0
Location map of Italy (Commons photos) → en-Wikipedia Italy.
La Vedetta di Sion (1 Ottobre 1903).png
Pierwsze wydanie Strażnicy w języku włoskim, 1 października 1903 (kwartalnik)
Espositori mobili che mostrano alcune tra le principali pubblicazioni dei testimoni di Geova - 01.JPG
Autor: Fcarbonara, Licencja: CC BY-SA 3.0
Milano - Corso Buenos Aires - Una delle principali vie della città. I testimoni di Geova predicano anche utilizzando gli espositori mobili
Sala 01.jpg
Autor: Massimilianogalardi, Licencja: CC BY-SA 3.0
Entrance of the Assembly Hall of Jehovah's Witnesses, Galciana, I-59100 Prato
Assembleatdg2009.jpg
Autor: Ciosl, Licencja: CC BY-SA 3.0
Assemblea internzionale dei testimoni di geova 2009 a Torino