Światło popielate

Schemat powstawania światła popielatego

(c) Claude Schneider, CC BY 2.5

Zdjęcie Księżyca oświetlonego przez Ziemię, w tle Wenus.

Światło popielate – poświata widoczna na aktualnie nieoświetlonej części Księżyca. Jest widoczna dzięki światłu odbitemu od Ziemi, które oświetla "nocną część" Srebrnego Globu. Zjawisko to jest szczególnie dobrze widoczne w czasie fazy sierpa Księżyca – wtedy Ziemia widziana z jego powierzchni jest w okolicy pełni^[1].

Leonardo da Vinci wyjaśnił to zjawisko na początku XVI wieku, kiedy zdał sobie sprawę, że zarówno Ziemia, jak i Księżyc odbijają światło słoneczne w tym samym czasie. Światło odbija się od Ziemi na Księżyc i z powrotem na Ziemię jako światło słoneczne^[2].

Analogiczne zjawisko zostało zaobserwowane przez sondę Cassini w układzie Saturna. Przy sprzyjających warunkach można zarejestrować światło odbite od planety, oświetlające ciemne strony jej księżyców.

Przypisy