Światłocień (czasopismo)
Częstotliwość | |
---|---|
Państwo | |
Wydawca | |
Tematyka | fotografia |
Pierwszy numer | 1923 |
Ostatni numer | 1925 |
Redaktor naczelny | Roman Stefan Ulatowski |
Światłocień – polski miesięcznik ilustrowany o tematyce fotograficznej i tematyce związanej z fotografią wydawany w Poznaniu, w latach 1923–1925[1]. Pierwsze polskie czasopismo fotograficzne w niepodległej Polsce[2].
Historia
Światłocień był miesięcznikiem tematycznie poświęconym fotografii artystycznej, fotografii naukowej oraz fotografii zawodowej[2][3]. Pomysłodawcą, redaktorem prowadzącym oraz wydawcą miesięcznika był poznański artysta fotograf Roman Stefan Ulatowski – prezes Zarządu poznańskiego oddziału Związku Zawodowego Fotografów, późniejszy członek Fotoklubu Polskiego[2][4][5][6][7].
Pierwszy numer Światłocienia ukazał się w 1923 roku, w przeddzień otwarcia Wszechpolskiego Zjazdu Fotografów w Poznaniu[2][8][6]. Imprezą towarzyszącą zjazdu oraz publikacji Światłocienia była pierwsza w niepodległej Polsce – Ogólnopolska Wystawa Fotografii Artystycznej w Poznaniu, pod taką samą nazwą – Światłocień[2]. Miesięcznik Światłocień opublikował wówczas wiele informacji o wystawie Światłocień, zamieszczając równocześnie reprodukcje fotografii poszczególnych artystów fotografów uczestniczących w wystawie[2].
Od września 1924 roku zmieniono profil miesięcznika, który stał się agendą prasową Centralnego Związku Stowarzyszeń Fotografów, agendą reprezentującą interesy fotografów zawodowych[9]. Ostanie trzy numery Światłocienia ukazały się w 1925 roku, po czym zakończono wydawanie miesięcznika, między innymi z przyczyny słabej kondycji finansowej wydawnictwa[3][5][3][8]. Powodem była (między innymi) duża inflacja – pierwszy numer Światłocienia kosztował 4600 marek polskich, koszt numeru piątego to 25 000 marek polskich[2].
Przypisy
- ↑ Janina Mierzecka - Całe życie z fotografią. Wydawca - Wydawnictwo Literackie Kraków (1981), str. 261 ISBN 83-08-00296-X
- ↑ a b c d e f g Ignacy Płażewski – Spojrzenie w przeszłość polskiej fotografii. Wydawca – Państwowy Instytut Wydawniczy (1982). ISBN 83-06-00100-1
- ↑ a b c Małopolska Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Tarnowie – Przesłanie dydaktyczne w polskich czasopismach fotograficznych okresu międzywojennego – Jan Rajmund Paśko
- ↑ Fotoklub Polski, web.archive.org, 17 maja 2018 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2018-05-17] .
- ↑ a b Roman S. Ulatowski – pionier światła i cieni w fotografii :: Codzienny Poznań, web.archive.org, 15 października 2019 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-15] .
- ↑ a b Piktorialista Tadeusz Wański, web.archive.org, 18 sierpnia 2019 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-08-18] .
- ↑ Roman Stefan Ulatowski: Pracownia Fotografii Artystycznej – Studia – Poznan.pl, web.archive.org, 15 października 2019 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2019-10-15] .
- ↑ a b Bezczelny i z poczuciem humoru – Historia – Kultura – Poznan.pl, web.archive.org, 24 maja 2015 [dostęp 2019-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2015-05-24] .
- ↑ Poznańskie Towarzystwo Fotograficzne w latach 1919–1970 | wbc.macbre.net, archive.fo, 15 października 2019 [dostęp 2019-10-15] .
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).