Światowa Liga Antykomunistyczna

Światowa Liga Antykomunistyczna (ang. World Anti-Communist League (WACL)) – organizacja założona w 1966 w Tajpej na Tajwanie. Od 17 września 1994 roku znana jako Światowa Liga dla Wolności i Demokracji.

Inicjatorem powołania Ligi był dyktator Tajwanu Czang Kaj-szek. WACL zajmował się wspieraniem zarówno finansowym i materialnym organizacji prawicowych w walce z komunizmem. Duży udział w tworzeniu WACL miał wywiad południowokoreańskiej dyktatury prezydenta Park Chung-hee tzw. KCIA (Koreańska Centralna Agencja Wywiadowcza) oraz Kościół Zjednoczeniowy[1][2][3][4][5]. Prowadzono również szkolenia z zakresu wojny psychologicznej. WACL co roku odbywała kilkudniowe konferencje. Liga miała osiem oddziałów regionalnych, w jej skład wchodzili przedstawiciele z ok. 100 krajów z sześciu kontynentów. Ruch przez Ligę Przeciwko Zniesławieniu został określony jako "punkt kontaktu dla ekstremistów, rasistów i antysemitów"[6].

Jednym z najbardziej aktywnych oddziałów WACL był, założony w 1980 przez Gen. Johna Singlauba, the United States Council for World Freedom (USCWF), który reprezentował Stany Zjednoczone. Gen. John Singlaub był przewodniczącym WACL od 1984 do 1986. W 1980 w Radzie Dyrektorów USCWF zasiadał senator John McCain. WACL popierali prezydenci USA: Jimmy Carter i Ronald Reagan. WACL była szczególnie aktywna w Ameryce Łacińskiej, gdzie np. wspierała działalność antykomunistycznej partyzantki Contras w Nikaragui. Po upadku komunizmu w Europie Wschodniej w latach 1989-1991, cele WACL, przynajmniej w Europie, stały się mniej oczywiste. Mimo późniejszej nazwy do ligi należały organizacje, osoby związane z autorytaryzmem i radykalizmem tj. dyktator Argentyny w latach 1976-1981 Jorge Rafael Videla w czasie rządów prezydenta miała miejsce tzw. brudna wojna, dyktator Filipin Ferdinand Marcos[7], japoński działacz faszystowski Ryoichi Sasakawa, czy znany z neonazistowskich sympatii i poparcia dla eugeniki brytyjski naukowiec Roger Pearson[8]. W 1985 organizacja ogłosiło że w organizacji działa coraz mniej antysemitów, rasistów czy neofaszystów[9].

Ze strony Polski w konferencjach WACL brali udział przedstawiciele Konfederacji Polski Niepodległej[10], Włochy reprezentowane były przez neofaszystowski wówczas Włoski Ruch Społeczny i jednoznacznie faszystowską Gwardię Narodową[11], Niemcy reprezentował neonazistowski ruch "Grupa Paladyna" utworzony przez Otto Skorzeny podczas jego pobytu we frankistowskiej Hiszpanii[12].

Przypisy

  1. ↑ Peter Stone,"Contras' of the World Unite," Sunday Times-Times of London, Sept 15, 1985
  2. ↑ Robert Parry and Brian Barger,"Reagan's Shadow CIA," New Republic, Nov 24, 1986
  3. ↑ Fred Clarkson,"Behind the Supply Lines," Covert Action Information Bulletin, Winter, 1986
  4. ↑ Scott Anderson and Jon Lee Anderson, Inside the League: The Shocking Expose of How Terrorists, Nazis, and Latin American Death Squads Have Infiltrated The World Anti-Communist League (New York, NY: Dodd, Mead & Co, 1986)
  5. ↑ Joe Conason and Murray Waas, Village Voice, Oct 22, 1985
  6. ↑ Anti-Semitism Charges Lead To Delay on Religion Prize
  7. ↑ La Liga Anticomunista Mundial, internacional del crimen, Thierry Meyssan, Voltaire
  8. ↑ Paul W. Valentine (1978-05-28). "The Fascist Specter Behind The World Anti-Red League". Washington Post
  9. ↑ ADL on the WACL & John McCain. [dostęp 2012-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-10-01)].
  10. ↑ World Anti-Communist League (WACL) - hasło w "Encyklopedii Emigracji"
  11. ↑ "Inside The League by Scott Anderson, and Jon Lee Anderson"
  12. ↑ Lee, Martin A. (1999). The Beast Reawakens: Fascism's Resurgence from Hitler's Spymasters to Today's Neo-Nazi Groups and Right-Wing Extremists. Taylor & Francis. pp. pp. 185–186. ISBN 0-415-92546-0.

Zobacz też

Linki zewnętrzne