Światowy Finał IAAF

Światowy Finał Lekkoatletyczny (World Athletics Final) – dwudniowe zawody sportowe, organizowane w latach 2003 – 2009 przez IAAF na zakończenie sezonu letniego.

Przed 2003 finałowe zawody nosiły nazwę Finał Grand Prix IAAF i miały nieco uboższą formułę. Do startu w zawodach uprawnieni są zawodnicy, którzy uzyskali największą liczbę punktów w ramach klasyfikacji World Athletics Tour. W większości konkurencji zapewniony udział w Światowym Finale miała pierwsza siódemka w klasyfikacji WAT (jedenastka w biegach na 1500 m i dłuższych). Ósmego (lub dwunastego) zawodnika organizatorzy mieli prawo zaprosić bez względu na jego dorobek punktowy.

Edycje

Edycja	Miasto	Państwo	Data	Stadion
2003	Monako	Monako	13–14 września 2003	Stade Louis II
2004	Monako	Monako	18–19 września 2004	Stade Louis II
2005	Monako	Monako	9–10 września 2005	Stade Louis II
2006	Stuttgart	Niemcy	9–10 września 2006	Gottlieb-Daimler-Stadion
2007	Stuttgart	Niemcy	22–23 września 2007	Gottlieb-Daimler-Stadion
2008	Stuttgart	Niemcy	13–14 września 2008	Mercedes-Benz Arena
2009	Saloniki	Grecja	12–13 września 2009	Kaftanzoglio Stadio
2010	Rabat	Maroko	11–12 września 2010	Stade Moulay Abdellah

O organizację imprezy najpierw w 2009, a później w 2010 roku ubiegała się Bydgoszcz. Ostatecznie polska propozycja przegrała z kandydaturą Salonik^[1], a następnie Rabatu^[2].

Konkurencje

W ramach finału rozgrywane były następujące konkurencje lekkoatletyczne: 100 m, 200 m, 400 m, 800 m, 1500 m, 3000 m, 5000 m, 3000 m z przeszkodami, 100 (110 m) przez płotki, 400 m przez płotki, skok wzwyż, skok o tyczce, skok w dal, trójskok, pchnięcie kulą, rzut dyskiem, rzut młotem, rzut oszczepem.

Przypisy