Świdośliwa Lamarcka

Świdośliwa Lamarcka
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

różowce

Rodzina

różowate

Rodzaj

świdośliwka

Gatunek

świdośliwa Lamarcka

Nazwa systematyczna
Amelanchier lamarckii F.G.Schroed.
Taxon 17:633. 1968[3][4]
Synonimy
  • Amelanchier canadensis K.Koch
  • Amelanchier canadensis auct.
  • Amelanchier canadensis subsp. confusa auct.
  • Amelanchier confusa Schmeil & Fitschen
  • Amelanchier confusa Dandy
  • Amelanchier grandiflora auct.
  • Amelanchier laevis Clapham, Tutin & E.F.Warb.[3]

Świdośliwa Lamarcka (Amelanchier lamarckii F.G. Schroed.) – gatunek rośliny z rodziny różowatych. Prawdopodobnie pochodzi ze wschodniej Kanady. Uprawiany i naturalizowany w Europie (Niemcy, Wielka Brytania, kraje Beneluksu)[4]. W Polsce gatunek zadomowiony (kenofit), lokalnie inwazyjny. Spotykany jest w lasach i zaroślach zwykle w pobliżu dużych miast w Polsce centralnej i południowej[5].

Morfologia

Pokrój
Duży krzew (czasem małe drzewo) o wzniesionym pokroju, dorastający do kilku metrów wysokości (maksymalnie może uzyskiwać 10 m wysokości). Nie wytwarza odrostów[6].
Liście
Owalne, drobno piłkowane, o zaostrzonym wierzchołku i 5-10 cm długości. Młode liście mają lekko brązowy kolor, następnie zielenieją by jesienią przybrać złocistożółte zabarwienie[6].
Kwiaty
Drobne, białe, do 1 cm średnicy, zebrane po kilka sztuk (do dziesięciu) w przewisające, groniaste kwiatostany. Rośliny kwitną wcześnie – na przełomie kwietnia i maja[6].
Owoce
Krzew w lipcu pokrywa się dużą ilością purpurowo-czerwonych, jadalnych, kulistych owoców o średnicy 1 cm[6].

Zastosowanie

Gatunek uprawiany jest jako roślina ozdobna z powodu efektownych kwiatów i liści. Jest też rośliną miododajną i jadalną – owoce mogą być spożywane na surowo i w przetworach[5]. Sadzony był także w lasach jako gatunek podszytowy ze względów fitomelioracyjnych[7].

Uprawa

Gatunek o przeciętnych wymaganiach uprawowych. Najlepiej rośnie na żyznych i stale umiarkowanie wilgotnych glebach, o zróżnicowanej kwasowości. Cechuje się dużą mrozoodpornością. W Polsce z powodzeniem może rosnąć na terenie całego kraju[6].

Przypisy

  1. ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. ↑ Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-11-25] (ang.).
  3. ↑ a b Amelanchier lamarckii F.G.Schroed., [w:] The Plant List. Version 1.1 [online] [dostęp 2017-09-02].
  4. ↑ a b Taxon: Amelanchier lamarckii F. G. Schroed., [w:] U.S. National Plant Germplasm System [online] [dostęp 2017-09-02].
  5. ↑ a b Świdośliwa Lamarcka, [w:] Karty informacyjne o inwazyjnych gatunkach obcych [online], Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska [dostęp 2017-09-02].
  6. ↑ a b c d e Świdośliwa Lamarcka, [w:] EncyklopediaDrzew.pl [online], Szkółka Drzew i Krzewów Ozdobnych Joanna i Bronisław Szmit [dostęp 2017-09-02].
  7. ↑ Amelanchier lamarckii F.G. Schroed., [w:] Atlas roślin Polski atlas-roslin.pl [online] [dostęp 2017-09-02].

Media użyte na tej stronie

Wikispecies-logo.svg
Autor: (of code) -xfi-, Licencja: CC BY-SA 3.0
The Wikispecies logo created by Zephram Stark based on a concept design by Jeremykemp.
Busch Jakobsberg.jpg
Autor: Udo Schröter, Licencja: CC BY 3.0
Amelanchier lamarckii in Sweden