Świdraczek pszczeli
| Acarapis woodi | |
| Rennie, 1921 | |
 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Rząd | Trombidiformes |
| Podrząd | Prostigmata |
| Rodzina | różnopazurkowce |
| Rodzaj | Acarapis |
| Gatunek | świdraczek pszczeli |
Świdraczek pszczeli, roztocz pszczeli[1] (Acarapis woodi) - roztocz z rodziny (Tarsonemidae). Wywołuje akariozę inaczej akrapidozę (chorobę roztoczową) pszczół miodnych.
Samica tego roztocza jest znacznie większa od samca, osiąga 180 µm długości (samiec 125 µm). Pasożyt żyje i rozwija się przeważnie w tchawkach pierwszej pary młodych pszczół. Cykl rozwojowy trwa 12−16 dni. Roztocz atakuje głównie młode pszczoły, gdyż miękkie włoski otaczające ich przetchlinki nie stanowią wystarczającej zasłony, ponadto pierwsza para tchawek nie ma aparatu przymykającego przetchlinkę. U starszych osobników pasożyt może usadowić się u nasady skrzydeł. Zarówno osobniki dorosłe roztocza, jak i stadia młodociane odżywiają się wyłącznie hemolimfą. Poza organizmem pszczoły pasożyt żyje krótko, do kilku godzin, w tchawkach martwych pszczół zaś do 48 godzin.
Przypisy
- ↑ L'ubomír Brtek: Świat zwierząt. Warszawa: Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, 1989, s. 76-77. ISBN 83-09-00747-7.