Świeca (jednostka)

Świeca – dawna pozaukładowa jednostka natężenia światła. Pierwotnie została zdefiniowana jako natężenie światła świecy o masie 1/6 funta z wosku ze spermacetu, palącej się z szybkością 120 granów na godzinę. W roku 1921 definicja została oparta na świetle żarówki^[1].

W układzie SI zastąpiona przez kandelę. Świeca równa jest 1,02 kandeli.

Zobacz też

• Świeca międzynarodowa

Przypisy