Świergotek nowozelandzki

Świergotek nowozelandzki
	Corydalla novaeseelandiae
	(J. F. Gmelin, 1789)
	; Podgatunek nominatywny
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	wróblowe
Podrząd	śpiewające
Rodzina	pliszkowate
Rodzaj	Corydalla
Gatunek	świergotek nowozelandzki
Synonimy
	Alauda novae Seelandiae J. F. Gmelin, 1789; Anthus novaeseelandiae (J. F. Gmelin, 1789);
	Alauda novae Seelandiae J. F. Gmelin, 1789; Anthus novaeseelandiae (J. F. Gmelin, 1789);
Podgatunki
	C. n. novaeseelandiae (J. F. Gmelin, 1789); C. n. chathamensis L. Lorenz von Liburnau, 1902; C. n. aucklandicus G. R. Gray, 1862; C. n. steindachneri Reischek, 1889;
	C. n. novaeseelandiae (J. F. Gmelin, 1789); C. n. chathamensis L. Lorenz von Liburnau, 1902; C. n. aucklandicus G. R. Gray, 1862; C. n. steindachneri Reischek, 1889;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Świergotek nowozelandzki^[4] (Corydalla novaeseelandiae) – gatunek małego ptaka z rodziny pliszkowatych (Motacillidae). Występuje na Nowej Zelandii.

Systematyka

Wyróżniono kilka podgatunków C. novaeseelandiae^[5]:

C. novaeseelandiae novaeseelandiae – Wyspa Północna i Południowa. Proponowany takson reischeki uznany za jego synonim.
C. novaeseelandiae chathamensis – Chatham.
C. novaeseelandiae aucklandicus – Auckland.
C. novaeseelandiae steindachneri – Wyspy Antypodów.

Autorzy Handbook of the Birds of the World Alive (a tym samym IUCN) do C. novaeseelandiae zaliczają także 5 podgatunków przez innych systematyków wyodrębnianych jako osobny gatunek o nazwie świergotek australijski (Corydalla australis)^[2]^[4]^[5].

Morfologia

Jest to ptak mierzący od 16 do 19 cm i masie ciała wynoszącej 40 g. Posiada maskujące ubarwienie, wierzch głowy i pasek przez oko brązowe, skrzydła także, z ciemniejszymi lotkami i kreskowaniem. Ogon jeszcze ciemniejszy, ale spód ciała i reszta głowy jasna. Brązowe dziób i nogi.

Ekologia

Rozpoczyna lęgi w sierpniu. Około 3 białych jaj z brązowymi kropeczkami wysiaduje 14–15 dniach. Pisklęta uzyskują lotność po 14–16 dniach.

(c) Auckland Museum, CC BY 4.0
Jajo z kolekcji muzealnej
Pisklęta
Świergotek nowozelandzki wśród roślin z gatunku Bulbinella rossi

Przypisy

↑ ^a ^b Corydalla novaeseelandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b Tyler, S.: Australasian Pipit (Anthus novaeseelandiae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
↑ Corydalla novaeseelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).
↑ ^a ^b Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Motacillidae Horsfield, 1821 - pliszkowate - Wagtails and pipits (wersja: 2019-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-18].
↑ ^a ^b F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia, nagrania audio i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2020-05-10]. (ang.).

[itis-1] Corydalla novaeseelandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[hbwa-2] Tyler, S.: Australasian Pipit (Anthus novaeseelandiae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].

[iucn-3] Corydalla novaeseelandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [online] (ang.).

[mk-4] Systematyka i nazwa polska za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Motacillidae Horsfield, 1821 - pliszkowate - Wagtails and pipits (wersja: 2019-07-29). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-03-18].

[ioc-5] F. Gill, D. Donsker, P. Rasmussen (red.): Waxbills, parrotfinches, munias, whydahs, Olive Warbler, accentors, pipits. IOC World Bird List (v10.1). [dostęp 2020-03-18]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne