Świetlik świętojański

Świetlik świętojański

Lampyris noctiluca
(Linnaeus, 1767)
Samica świetlika świętojańskiego
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	stawonogi
Gromada	owady
Podgromada	owady uskrzydlone
Rząd	chrząszcze
Podrząd	chrząszcze wielożerne
Rodzina	świetlikowate
Rodzaj	Lampyris
Gatunek	świetlik świętojański

Świetlik świętojański (Lampyris noctiluca) – jeden z trzech gatunków świetlika występujących na terenie Polski, szczególnie skrajach lasów obficie porośniętych krzewami, zbiorowiskach wysokich bylin, pobrzeżach żywopłotów i parkach.

Wygląd

Samiec świetlika świętojańskiego

Osobniki obu płci bardzo różnią się wyglądem. Samiec ma ok. 1 cm długości i jest uskrzydlony, podczas gdy przypominająca larwę samica osiąga długość 1,5–2 cm i nie jest uskrzydlona. Płeć żeńska ma na spodzie odwłoka narządy świetlne.

Dorosłe osobniki żyją krótko i nie pobierają żadnego pokarmu. Świetliki nocami w lipcu latają poszukując samic, które siedząc na roślinach wabią świeceniem potencjalnych partnerów. Zapłodnione samice składają jaja do ziemi.

Rozwój

Larwy płci żeńskiej, które potrafią wytwarzać światło, przebywają na powierzchni ziemi, gdzie polują na ślimaki. Przed przepoczwarczeniem zimują dwukrotnie.

Świecenie

Narządy świetlne

Światło wytwarzane przez świetlika świętojańskiego powstaje w wyniku chemiluminescencji dzięki enzymowi lucyferazie. Świetliki mogą dowolnie światło „włączać i wyłączać”. Światłu, które wytwarzają, nie towarzyszy ciepło, a więc ciało chrząszcza nie ulega nagrzaniu.

Zobacz też

• bioluminescencja