Świniarów (gmina)
gmina wiejska | |||
1915–1954[1] | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | 1915–1939: lubelskie (II RP) | ||
Powiat | 1915–1932: konstantynowski | ||
Data powstania | I wojna światowa | ||
Data likwidacji | 29 września 1954 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1952) | |||
| |||
Portal Polska |
Świniarów (daw. Czuchleby[2]) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1954 roku[3] w woj. lubelskim/warszawskim. Siedzibą władz gminy był Świniarów, a następnie miasto Łosice[4][5].
Gmina powstała podczas I wojny światowej w powiecie konstantynowskim z głównej części znoszonej gminy Czuchleby po odłączeniu od niej samych Czuchlebów, które weszły w skład nowej gminy Górki (utworzonej z wewnętrznych części czterech gmin). Gmina Świniarów, która przejęła nazwę od jej (centralnie położonej) ostatniej siedziby składała się odtąd z miejscowości: Biernaty Stare, Biernaty Średnie, Chotycze (folwark i wieś), Dzięcioły, Gaj, Jeziorki, Jeziory, Kozłów, Ludwinówka, Ławy, Łepki Nowe, Łepki Stare, Łózki, Meszki, Nowosielce, Płosodrza, Rudnik, Rudnik-Biernaty, Sewerynów, Szańków, Świniarów, Toporów (folwark i wieś), Woźniki, Wólka i Zakrz (folwark i wieś)[6]. Gmina Łosice, a od 1919 miasto Łosice, stanowiła administracyjną enklawę na terenie gminy Świniarów.
W okresie międzywojennym gmina należała do powiatu konstantynowskiego w woj. lubelskim, a po jego likwidacji z dniem 1 kwietnia 1932 roku została włączona do powiatu siedleckiego[7].
Po wojnie gminy zachowała przynależność administracyjną. 1 stycznia 1949 roku gmina wraz z całym powiatem siedleckim została przeniesiona do woj. warszawskiego[8]. Według stanu z dnia 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 21 gromad[9].
Gmina została zniesiona 29 września 1954 roku wraz z reformą wprowadzającą gromady w miejsce gmin[10].
Jednostki nie przywrócono 1 stycznia 1973 roku po reaktywowaniu gmin[11].
Przypisy
- ↑ W czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
- ↑ Oprócz samych Czuchlebów, które weszły w skład nowej gminy Górki
- ↑ do 28 września 1954 roku
- ↑ Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej - podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933
- ↑ Informator adresowy miast i gmin wiejskich Rzeczypospolitej Polskiej. Warszawa: Instytut Wydawniczy Kolumna, 1948.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej - Tom V - Województwo Białostockie, Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, Warszawa 1924
- ↑ Dz.U. z 1932 r. nr 6, poz. 33
- ↑ Dz.U. z 1948 r. nr 49, poz. 371
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa
- ↑ Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
- ↑ Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).