Świstkowate

Świstkowate
Leptodactylidae[1]
Werner, 1896[2]
Ilustracja
Przedstawiciel rodziny – Leptodactylus albilabris
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

płazy

Rząd

płazy bezogonowe

Rodzina

świstkowate

Typ nomenklatoryczny

Leptodactylus Fitzinger, 1826

Podrodzina

zobacz opis w tekście

Zasięg występowania

Świstkowate[19], żaby południowe[20] (Leptodactylidae) – rodzina płazów z rzędu płazów bezogonowych (Anura).

Zasięg występowania

Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Południowej, Środkowej, południowej Ameryce Północnej i na wyspach Morza Karaibskiego[21].

Charakterystyka

Świstkowate budują pieniste gniazda. Opiekują się kijankami.

Podział systematyczny

Do rodziny należą następujące podrodziny[21]:

  • Leiuperinae Bonaparte, 1850
  • Leptodactylinae Werner, 1896
  • Paratelmatobiinae Ohler & Dubois, 2012

oraz takson o niepewnej pozycji systematycznej i niesklasyfikowany w żadnej z podrodzin[21]:

  • „Leptodactylus” ochraceus Lutz, 1930

Analiza filogenetyczna przeprowadzona przez Granta i współpracowników (2006) wskazywała, że przedstawiciele Leiuperinae nie są szczególnie blisko spokrewnieni z pozostałymi taksonami zaliczanymi do świstkowatych; z analizy tej wynikało, że Leiuperinae są bliżej spokrewnione m.in. z drzewołazowatymi i ropuchowatymi. Na tej podstawie Grant i współpracownicy podnieśli Leiuperinae do rangi odrębnej rodziny Leiuperidae[22]. Późniejsza analiza Pyrona i Wiensa (2011) potwierdziła jednak przynależność Leiuperinae do świstkowatych; z ich analizy wynika, że Leiuperinae są bliżej niż Leptodactylinae spokrewnione z Paratelmatobiinae, a wymienione trzy podrodziny tworzą klad, do którego nie należą żadne inne płazy bezogonowe[23].

Uwagi

  1. Rodzaj typowy: Cystignathus Wagler, 1830 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
  2. Rodzaj typowy: Leiuperus A.M.C. Duméril & Bibron, 1841 (= Pleurodema Tschudi, 1838).
  3. Rodzaj typowy: Plectromantis Peters, 1862 (= Leptodactylus Fitzinger, 1826).
  4. Rodzaj typowy: Paludicola Wagler, 1830 (= Physalaemus Fitzinger, 1826).
  5. Rodzaj typowy: Adenomera Steindachner, 1867.
  6. Rodzaj typowy: Pseudopaludicola Miranda-Ribeiro, 1926.

Przypisy

  1. Leptodactylidae, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
  2. F. Werner. Beiträge zur Kenntniss der Reptilien und Batrachier von Centralamerika und Chile, sowie einiger seltenerer Schlangenarten. „Verhandlungen der Kaiserlich-Königlichen Zoologisch-Botanischen Gesellschaft in Wien”. 46, s. 357, 1896. (niem.). 
  3. J.J. von Tschudi: Classification der Batrachier mit Berücksichtigung der fossilen Thiere dieser Abtheilung der Reptilien. Neuchâtel: Petitpierre, 1838, s. 26, 78. (niem.).
  4. Ch.L. Bonaparte: Conspectus Systematum. Herpetologiae et Amphibiologiae. Wyd. Editio altera reformata. Lugdini Batavorum: E. J. Brill, 1850, s. 1 p. (łac.).
  5. A.L.C.G. Günther. On the systematic arrangement of the tailless batrachians and the structure of Rhinophrynus dorsalis. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 26, s. 346, 1858. (ang.). 
  6. Mivart 1869 ↓, s. 291.
  7. Mivart 1869 ↓, s. 290.
  8. Mivart 1869 ↓, s. 293.
  9. C.K. Hoffmann: Klassen und Ordnungen der Amphibien wissenschaftlich dargestelldt in Wort un Bild. W: H.G. Bronn (red.): Die Klassen und Ordnungen des Thier-Reichs wissenschaftlich dargestelldt in Wort und Bild. Cz. 6. Leipzig und Heidelberg: C. F. Winter, 1878, s. 613. (niem.).
  10. H. Gadow: Amphibia and reptiles. London: Macmillan and co., limited, 1901, s. 139. (ang.).
  11. M.M. Metcalf. The opalinid ciliate infusorians. „Bulletin of the United States National Museum”. 120, s. 272, 1923. (ang.). 
  12. A. de Miranda-Ribeiro. Notas batrachologicas. „oletim do Museu Nacional do Rio de Janeiro”. 1, s. 143, 1924. (port.). 
  13. A. Lutz. Taxonomia e biologia do genero Cyclorhamphus. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 22, s. 5, 1929. (port.). 
  14. B. Lutz. Anfibios anuros do Distrito Federal/The frogs of the Federal District of Brazil. „Memórias do Instituto Oswaldo Cruz”. 52, s. 172, 1954. (port. • ang.). 
  15. J.M. Gallardo. A proposito de los Leptodactylidae (Amphibia, Anura). „Papéis Avulsos de Zoologia”. 17, s. 84, 1965. São Paulo. (port.). 
  16. O.A. Reig: Macrogenioglottis and the South American bufonid toads. W: W.F. Blair (red.): Evolution in the Genus Bufo. Austin and London: University of Texas Press, 1972, s. 29. ISBN 978-0292720015. (ang.).
  17. T. Grant, D.R. Frost, J.P. Caldwell, R. Gagliardo, C.F.B. Haddad, P.J.R. Kok, D.B. Means, B.P. Noonan, W.E. Schargel & W.C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia: Athesphatanura: Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 154, 2006. (ang.). 
  18. R.A. Pyron & J.J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of advanced frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543–583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.). 
  19. Praca zbiorowa: Zwierzęta: encyklopedia ilustrowana. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2005, s. 429. ISBN 83-01-14344-4.
  20. W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 280, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
  21. a b c D. Frost: Leptodactylidae Werner, 1896 (1838). [w:] Amphibian Species of the World 6.0, an Online Reference [on-line]. American Museum of Natural History. [dostęp 2020-01-10]. (ang.).
  22. Taran Grant, Darrel R. Frost, Janalee P. Caldwell, Ron Gagliardo, Célio F. B. Haddad, Philippe J.R. Kok, D. Bruce Means, Brice P. Noonan, Walter E. Schargel i Ward C. Wheeler. Phylogenetic systematics of dart-poison frogs and their relatives (Amphibia, Athesphatanura, Dendrobatidae). „Bulletin of the American Museum of Natural History”. 299, s. 1-262, 2006. (ang.). 
  23. R. Alexander Pyron i John J. Wiens. A large-scale phylogeny of Amphibia including over 2800 species, and a revised classification of extant frogs, salamanders, and caecilians. „Molecular Phylogenetics and Evolution”. 61 (2), s. 543-583, 2011. DOI: 10.1016/j.ympev.2011.06.012. (ang.). 

Bibliografia


Media użyte na tej stronie