Świstowa Szczelina

Świstowa Szczelina

Plan jaskini
Państwo	Polska
Województwo	małopolskie
Położenie	Tatry Zachodnie Dolina Miętusia
Właściciel	Skarb Państwa (Tatrzański Park Narodowy)
Długość	7 m
Deniwelacja	3 m
Wysokość otworów	1397 m n.p.m.
Wysokość otworów nad dnem doliny	200 m
Ekspozycja otworów	ku WNW
Data odkrycia	1930 rok
Odkrywca	Stefan Zwoliński
Kod	(nr inwentarzowy PIG) T.E-10.01
Położenie na mapie Tatr Świstowa Szczelina
Położenie na mapie Karpat Świstowa Szczelina
49°14′41″N 19°53′49″E/49,244733 19,896981

Świstowa Szczelina (Szczelina Miętusia) – jaskinia w Dolinie Miętusiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w północno-zachodnim fragmencie stoków Dziurawego, blisko wylotu Małej Świstówki, w pobliżu Piwnicy Miętusiej, na wysokości 1397 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 7 metrów, a jej deniwelacja 3 metry^[1].

Na lewo Dziurawe

Opis jaskini

Jaskinię stanowi prosty, szczelinowy, idący do góry korytarz z niewielkimi prożkami. Zaczyna się w małym otworze wejściowym, a kończy ślepo po 7 metrach^[2].

Przyroda

W jaskini brak jest nacieków. Ściany są wilgotne, rosną na nich porosty, glony, mchy i wątrobowce^[2].

Historia odkryć

Prawdopodobnie jaskinię odkrył Stefan Zwoliński w 1930 roku. Jednak pierwszą wzmiankę o niej opublikował Z. Wójcik w 1966 roku^[2].

Przypisy