Šimon Ondruš

Šimon Ondruš
Data i miejsce urodzenia

27 października 1924
Klčov

Data i miejsce śmierci

8 stycznia 2011
Bratysława

Zawód, zajęcie

językoznawca

Narodowość

słowacka

Alma Mater

Uniwersytet Komeńskiego w Bratysławie

Šimon Ondruš (ur. 27 października 1924 w Klčowie, zm. 8 stycznia 2011 w Bratysławie[1]) – słowacki językoznawca, slawista i indoeuropeista[2]. Do jego zainteresowań naukowych należały: językoznawstwo ogólne, etymologia, komparatystyka i historia językoznawstwa, a także język staro-cerkiewno-słowiański[2].

Ukończył studia na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Słowackiego (dzisiejszego Uniwersytetu Komeńskiego), później pełnił funkcje prodziekana i dziekana[1]. Był także kierownikiem Katedry Slawistyki i Studiów Indoeuropejskich[1][3]. Był zatrudniony jako lektor języków słowackiego i czeskiego na Uniwersytecie w Debreczynie oraz jako profesor słowacystyki i bohemistyki na Uniwersytecie w Kolonii nad Renem[1].

Autor publikacji z zakresu językoznawstwa, w tym etymologii i komparatystyki[1]. Jego refleksje na temat literatury wielkomorawskiej były publikowane na łamach krajowych i zagranicznych czasopism i wydawnictw zbiorowych[1]. Autor pracy Úvod do slavistiky (Bratysława 1955, 1956, 1959), współautor publikacji Szláv népek és nyelvek (Budapeszt 1962) i Úvod do štúdia jazykov (Bratysława 1981, 1984, 1987)[2].

Wybrane publikacje

  • Úvod do slavistiky (1955, 1956, 1959)
  • Szláv népek és nyelvek (współautorstwo, 1962)
  • Úvod do štúdia jazykov (1981, 1984, 1987)
  • Život a dielo Metoda, prvoučiteľa národa slovienskeho (1985)
  • Odtajnené trezory (2000)
  • Odtajnené trezory slov 2, 3 (2002, 2004)

Nagrody

Przypisy

  1. a b c d e f Zomrel jazykovedec a pedagóg Šimon Ondruš, slovackizavod.org.rs [dostęp 2019-10-01] (słow.).
  2. a b c Jozef Mistrík, Encyklopédia jazykovedy, wyd. 1, Bratislava: Obzor, 1993, s. 305, ISBN 80-215-0250-9, OCLC 29200758 (słow.).
  3. Jazykovedec Šimon Ondruš by mal 90 rokov, reginazapad.rtvs.sk [dostęp 2019-10-01] (słow.).