Škoda 7Tr
| ||
Historyczny skład Škoda 7Tr + Karosa B40 na terenie brneńskiej zajezdni | ||
Dane ogólne | ||
Producent | Závody Vladimíra Iljiče Lenina | |
Lata produkcji | 1950–1955 | |
Miejsce produkcji | Pilzno | |
Dane techniczne | ||
Typy nadwozia | Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI | |
Układ drzwi | 2-2-2 | |
Liczba drzwi | 3 | |
Moc silników | 96–120 kW (130–163 KM) | |
Długość | 10 700 mm | |
Szerokość | 2500 mm | |
Wysokość | 3290 mm | |
Masa własna | 9900–10 150 kg | |
Prędkość maksymalna | 45–56 km/h | |
Wnętrze | ||
Liczba miejsc ogółem | 82 | |
Liczba miejsc siedzących | 24 | |
Portal Komunikacja miejska |
Škoda 7Tr – model czechosłowackiego trolejbusu produkowanego w pierwszej połowie lat 50. XX wieku w zakładach Škoda (ówcześnie funkcjonujących pod nazwą Závody Vladimíra Iljiče Lenina).
Konstrukcja
Trolejbus 7Tr konstrukcyjnie wywodzi się od poprzednika - Škody 6Tr od której różni się tylko nieznacznie detalami karoserii i wyposażenia elektrycznego. Jest to dwuosiowy wóz z samonośną karoserią. Szkielet jest zbudowany ze specjalnych elementów stalowych. Wewnętrzne ściany są wyłożone tworzywem sztucznym. Do wymiany pasażerów służy troje drzwi harmonijkowych.
Większość wozów 7Tr po 1968 r. przeszło przebudowę urządzeń elektrycznych, które stały się prawie identyczne z tymi ze Škody 8Tr. Tak zmodyfikowane pojazdy oznaczono 8Tr12.
Prototyp
W roku 1950 wyprodukowano prototyp trolejbusu Škoda 7Tr. Został sprzedany do Děčína, gdzie otrzymał numer 5. W eksploatacji był do 1964, kiedy to został wycofany, a następnie prawdopodobnie zezłomowany.
Dostawy
W latach 1950–1955 w 6 seriach wyprodukowano 173 egzemplarze.
Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|
Republika Czechosłowacka | Bratysława | 1951 | 10 | 81–90 | [1] | |
Brno | 1953–1954 | 16 | 16–31 | |||
Czeskie Budziejowice | 1951–1954 | 22 | 10, 13–33 | |||
Děčín | 1950–1954 | 13 | 5, 6, 8–15, 17–19 | |||
Hradec Králové | 1951–1953 | 10 | 56–65 | |||
Igława | 1951–1954 | 9 | 7–15 | |||
Mariańskie Łaźnie | 1952 | 5 | 1–5 | |||
Most i Litvínov | 1955 | 3 | 102, 107, 110 | |||
Opawa | 1952–1954 | 12 | 1–12 | |||
Ostrawa | 1952 | 6 | 1–6 | |||
Pardubice | 1952–1954 | 12 | 101–109, 118–120 | |||
Pilzno | 1952–1955 | 26 | 136–161 | |||
Teplice | 1952–1955 | 13 | 101–110 | numery 104–106 nadano dwukrotnie | ||
Zlin i Otrokovice | 1951–1954 | 10 | 17–26 | |||
PRL | Warszawa | 1954–1955 | 5 | 86–90 | ||
Łączna liczba: | 173 |
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Vyhledávání vozů; hledaný typ: 7Tr (cz.). seznam-autobusu.cz. [dostęp 2018-04-12].
Bibliografia
- Martin Harák: České trolejbusy: historie a současnost, typy, technika, provoz. Grada Publishing a.s., 2015, s. 48. ISBN 80-247-5948-9.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Historical Škoda 7Tr trolleybus with trailer car Karosa B40 in Brno (now possessions of Technical museum Brno)