Škoda 8Tr
Bratysławski trolejbus Škoda 8Tr (obecnie eksponat Muzeum Techniki w Brnie) | |
Dane ogólne | |
Producent | |
---|---|
Premiera | 1955 |
Lata produkcji | 1956–1961 |
Miejsce produkcji | |
Dane techniczne | |
Typy nadwozia | Wysokopodłogowy trolejbus klasy MAXI |
Układ drzwi | 2-2-2 lub 2-0-2 |
Liczba drzwi | 2 lub 3 |
Moc silników | 110–120 kW |
Długość | 10 700 mm |
Szerokość | 2500 mm |
Wysokość | 3300 mm |
Masa własna | 10 000 kg |
Wnętrze | |
Liczba miejsc ogółem | 80 |
Liczba miejsc siedzących | 18 |
Portal Komunikacja miejska |
Škoda 8Tr – typ czechosłowackiego trolejbusu. Był produkowany od połowy lat 50. do początku 60. lat XX wieku przez zakład Škoda (wówczas pod nazwą Závody Vladimíra Iljiče Lenina) w Pilźnie a później w Ostrovie (od roku 1960).
Konstrukcja
Trolejbus 8Tr konstrukcyjnie wywodzi się od swojego poprzednika – Škody 7Tr. Jedyną różnicą pomiędzy tymi wozami była moc silnika. Był to dwuosiowy pojazd z samonośną karoserią. Po prawej stronie umieszczono dwoje (tylko niektóre pojazdy na eksport) lub troje drzwi harmonijkowych.
Prototyp
Prototyp wozu 8Tr powstał w 1955 roku. Był testowany w Kairze. Następnie, między 1956 i 1957 uczestniczył w testach porównawczych z trolejbusami dwuosiowymi i trójosiowymi w Pradze. W 1957 roku został przeniesiony do Mariańskich Łaźni, gdzie służył w regularnej komunikacji (otrzymał numer taborowy 7). Używany był do 1975 roku, kiedy to został sprzedany do Pilzna. Następnie został zezłomowany.
Dostawy
W latach 1956–1961 wyprodukowano w 12 seriach łącznie 742 egzemplarze.
Państwo | Miasto | Lata dostaw | Liczba | Numery taborowe | Uwagi | |
---|---|---|---|---|---|---|
Republika Czechosłowacka (1948–1960) | Bratysława | 1957–1961 | 57 | 135–191 | [1] | |
Brno | 1957–1960 | 11 | 32–42 | [2] | ||
Cieplice | 1957–1959 | 13 | 101–103, 110, 111, 113–115 | |||
Czeskie Budziejowice | 1957–1960 | 16 | 3, 14, 17, 34, 36, 37–47 | |||
Děčín | 1957–1960 | 7 | 1, 3, 4, 7, 20–22 | |||
Hradec Králové | 1957–1960 | 16 | 66–70, 72–82 | |||
Igława | 1957–1960 | 6 | 6, 16–20 | |||
Mariańskie Łaźnie | 1957–1960 | 4 | 6–9 | 7 – prototyp | ||
Opawa | 1957–1960 | 5 | 13–17 | |||
Ostrawa | 1958–1961 | 21 | 27–47 | |||
Pardubice | 1957–1961 | 14 | 123–136 | |||
Pilzno | 1957–1959 | 28 | 162–190 | nr 166 nie został przydzielony | ||
Praga | 1960 | 35 | 470–504 | |||
Preszów | 1960–1961 | 12 | 1–12 | |||
Zlín i Otrokovice | 1957–1960 | 17 | 27–43 | |||
Chiny | Pekin | 1957 | 72 | 3001-3072 | ||
Szanghaj | ||||||
ZSRR | Dniepropetrowsk | |||||
Kijów | 1960 | 22 | 110–131 | |||
Ryga | 1960–1961 | 25 | 200–224 | [3] | ||
Symferopol – Ałuszta – Jałta | 110 | |||||
Tbilisi | 20 | |||||
Wilno | 1960–1961 | 15 | 48–62 | |||
NRD | Drezno | 1958 | 1 | 174 | [4] | |
Eberswalde | 1958–1960 | 7 | 1, 3, 4, 9, 10–12 | [2] | ||
Erfurt | 1960 | 4 | 17–20 | |||
Gera | 1960 | 3 | 311–313 | |||
Greiz | 1958 | 2 | 9005, 9006 | |||
Lipsk | 1958–1960 | 9 | 141–49 | |||
Magdeburg | 1958–1960 | 6 | 1058–1063 | |||
Poczdam | 1958 | 7 | 11–17 | |||
Weimar | 1958–1960 | 7 | 11–17 | |||
Zwickau | 1959–1960 | 6 | 29–34 | [2] | ||
PRL | Gdynia | 1957–1961 | 42 | [5] | ||
Lublin | 1954–1961 | 44 | 500–544 | [6] | ||
Olsztyn | ||||||
Poznań | 1955–1959 | 18 | ||||
Warszawa | 1955–1958 | 21 | 91–111 | |||
Wałbrzych | 1959– ? | 39 | ||||
Łączna liczba: | 742 |
Uwaga: Wykaz miast, do których dostarczono trolejbusy 8Tr, nie jest kompletny. Nie uwzględnia również miast, które otrzymały używane trolejbusy.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Škoda 8 Tr (słow.). imhd.sk. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ a b c Vyhledávání vozů; hledaný typ: 8Tr (cz.). seznam-autobusu.cz. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Vadims Faļkovs, Āre Olanders, Kārlis Krūmiņš, Andrejs Šveide: Trolejbuss (łot.). riga.mashke.org. [dostęp 2018-04-20].
- ↑ Dresdner Verkehrsbetriebe: Von Kutschern und Kondukteuren. Die Geschichte der Straßenbahn zu Dresden von 1872 bis 2007. Drezno: Junius-Verlag, 2007, s. 361. ISBN 978-3-88506-018-5.
- ↑ Gromadzki M., Józefowicz M.. Gdyńska komunikacja trolejbusowa. „Rocznik Gdyński”. 16, s. 273–283, 2004.
- ↑ Bohdan Turżański: 50 lat trolejbusów w Lublinie. biblioteka.teatrnn.pl. [dostęp 2018-04-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-04-20)].
Bibliografia
- Martin Harák: České trolejbusy: historie a současnost, typy, technika, provoz. Grada Publishing a.s., 2015, s. 50. ISBN 80-247-5948-9.
Media użyte na tej stronie
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Flaga Rzeczypospolitej Polskiej, a później Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w okresie 1928-1980 ustanowiona rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 13 grudnia 1927 r. o godłach i barwach państwowych oraz o oznakach, chorągwiach i pieczęciach, Dz. U. z 1927 r. Nr 115, poz. 980 i potwierdzona dekretem z dnia 9 listopada 1955 r. o znakach Sił Zbrojnych, Dz. U. z 1955 r. Nr 47, poz. 315.
Do odwzorowania barwy czerwonej użyto domyślnego odcienia "vermilion" (#E34234, cynober). Proporcje 5:8 (w dekrecie z 1955 roku błędnie ustalone jako 3:8, skorygowane w obwieszczeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 lutego 1956 r. o sprostowania błędu w dekrecie z dnia 7 grudnia 1955 r. o godle i barwach Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej oraz o pieczęciach państwowych, Dz.U. z 1955 r. Nr 47 poz. 314).
Skoda 8Tr na Rynku Śródeckim (1961)
Autor: Dezidor, Licencja: CC BY 3.0
Den otevřených dvěří v Řečkovicích 2010