Štěpán Trochta

Štěpán Trochta

Kardynał prezbiter
Actio sacrificium caritas
Kraj działania	Czechy
Data i miejsce urodzenia	26 marca 1905 Francova Lhota
Data i miejsce śmierci	6 kwietnia 1974 Litomierzyce
Miejsce pochówku	Litomierzyce
Biskup Litomierzyc
Okres sprawowania	1947–1974
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	salezjanie
Śluby zakonne	15 sierpnia 1924
Prezbiterat	3 lipca 1932
Nominacja biskupia	27 września 1947
Sakra biskupia	16 listopada 1947
Kreacja kardynalska	28 kwietnia 1969 (in pectore, ujawnione 5 marca 1973) Paweł VI
Kościół tytularny	San Giovanni Bosco in via Tuscolana
Odznaczenia

Štěpán Trochta (26 marca 1905 w Francovej Lhocie; zm. 6 kwietnia 1974 w Litomierzycach) – salezjanin, biskup litomierzycki w latach 1947-1974, kardynał.

Życiorys

Gimnazjum ukończył we Włoszech i tam wstąpił do zakonu salezjanów. Śluby zakonne złożył 15 sierpnia 1924. Studiował w Turynie, gdzie w 1932 uzyskał doktorat z teologii. 3 lipca 1932 w Turynie przyjął święcenia kapłańskie. Po powrocie do Czechosłowacji pracował w placówkach salezjańskich. Podczas II wojny światowej był więziony w obozach w Terezinie, Mauthausen i Dachau.

27 września 1947 został mianowany biskupem litomierzyckim. Święcenia biskupie przyjął 16 listopada 1947. Od listopada 1951 był internowany w swojej rezydencji. 23 kwietnia 1952 zrezygnował z kierowania diecezją. 16 stycznia 1953 został aresztowany, a 23 lipca 1954 skazany na 25 lat więzienia. 9 maja 1960 został amnestionowany, a następnie pracował jako robotnik. W 1962 przeszedł na emeryturę zamieszkując w domu pomocy społecznej pod nadzorem policji. 1 września 1968 objął ponownie urząd biskupa litomierzyckiego. 24 kwietnia 1969 został mianowany kardynałem in pectore. Nominacja została ujawniona 5 marca 1973 i nadając mu tytuł prezbitera San Giovanni Bosco in via Tuscolana. W jego pogrzebie uczestniczył m.in. kardynał Karol Wojtyła.

Odznaczenia

W 1992 roku został pośmiertnie odznaczony Orderem Tomáša Garrigue Masaryka III klasy^[1].

Przypisy

Bibliografia

• Milan M. Buben, Encyklopedie českých a moravských sídelních biskupů, Praha 2000, s. 354-356.