Żółty nadolbrzym

Żółty nadolbrzymgwiazda, nadolbrzym typu widmowego F lub G[1]. Gwiazdy te zwykle mają masę od 15 do 20 mas Słońca.

Podobnie jak inne nadolbrzymy są to stare gwiazdy. Są one najczęściej w dość niestabilnej fazie przejściowej, prowadzącej zwykle dość szybko do przekształcenia w błękitnego lub czerwonego nadolbrzyma – w zależności od zawartości pierwiastków uczestniczących w przemianach jądrowych w jądrach tych gwiazd. Do tej pory uważa się, że tylko nieliczne nadolbrzymy mogą spędzić dość długi czas w tej przejściowej fazie żółtego nadolbrzyma.

Gwiazdy te mogą w rzadkich przypadkach wybuchać jako supernowe. Dotychczas zaobserwowano tylko kilka takich supernowych; najczęściej nadolbrzymy wybuchają jako supernowe, gdy są w fazie błękitnego nadolbrzyma (czyli gorętsze) lub w fazie czerwonego nadolbrzyma (czyli chłodniejsze).

Zobacz też

Przypisy

  1. Cesare Chiosi, Andre Maeder. The evolution of massive stars with mass loss. „Annual review of astronomy and astrophysics”. 24, s. 329, 366, 375, 1986. DOI: 10.1146/annurev.aa.24.090186.001553. Bibcode1986ARA&A..24..329C (ang.).