Żółwie błotne

Żółwie błotne
Emydidae[1]
Rafinesque, 1815
Przedstawiciel rodziny – terapena karolińska (Terrapene carolina)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	żółwie
Nadrodzina	Testudinoidea
Rodzina	żółwie błotne
Typ nomenklatoryczny
Emys A.M.C. Duméril, 1806
Rodzaje
zobacz opis w tekście

Żółwie błotne^[2], żółwie słodkowodne (Emydidae) – rodzina zauropsydów z nadrodziny Testudinoidea w rzędzie żółwi (Testudines). Rodzina ta obejmuje najwięcej gatunków spośród żyjących współcześnie żółwi.

Zasięg występowania

Żółwie błotne występują w ciepłych rejonach półkuli północnej: Europa, Ameryka Północna, południowo-wschodnia Azja, północna Afryka, Ameryka Południowa^[3][4]. Brak w Australii. Ich największe skupisko w Europie, znajduje się w Poleskim Parku Narodowym.

Charakterystyka

Opis

Owalny karapaks pokrywają 3 rzędy dużych rogowych tarczek o symetrycznym ułożeniu otacza ściśle do nich przylegający rząd tarczek brzegowych. Palce kończyn nie są zrośnięte, natomiast są spięte w różnym stopniu błoną skórną.

Biotop

Zarówno lądowy jak i wodny. Pancerz wodnych gatunków jest spłaszczony, a lądowych wypukły.

Pokarm

Mięsożerne albo roślinożerne, albo też wszystkożerne.

Rozmnażanie

Jajorodne jak wszystkie żółwie

Podział systematyczny

Do rodziny należą następujące rodzaje^[3]:

• Actinemys Agassiz, 1857
• Chrysemys J.E. Gray, 1844
• Clemmys Ritgen, 1828 – jedynym przedstawicielem jest Clemmys guttata (Schneider, 1792) – żółw cętkowany
• Deirochelys Agassiz, 1857 – jedynym przedstawicielem jest Deirochelys reticularia (Latreille, 1801) – żółwik długoszyi^[5]
• Emys A.M.C. Duméril, 1806
• Glyptemys Agassiz, 1857
• Graptemys Agassiz, 1857
• Malaclemys J.E. Gray, 1844 – jedynym przedstawicielem jest Malaclemys terrapin (Schoepff, 1793) – żółw diamentowy^[2]
• Pseudemys J.E. Gray, 1856
• Terrapene Merrem, 1820
• Trachemys Agassiz, 1857

Przypisy