Żałoba przystoi Elektrze
Ten artykuł od 2022-09 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. |
Gatunek | |
---|---|
Data premiery | 19 listopada 1947 |
Kraj produkcji | |
Język | |
Czas trwania | 173 minut |
Reżyseria | Dudley Nichols |
Scenariusz | Dudley Nichols |
Główne role | Rosalind Russell |
Muzyka | Richard Hageman |
Produkcja | Dudley Nichols |
Wytwórnia | RKO Radio Pictures |
Dystrybucja | RKO Radio Pictures |
Żałoba przystoi Elektrze (ang. Mourning Becomes Electra) – amerykański dramat filmowy z 1947 w reżyserii Dudleya Nicholsa. Film powstał na podstawie sztuki Eugene’a O’Neilla pod tym samym tytułem.
Fabuła
Akcja filmu dzieje się Nowej Anglii tuż po wojnie secesyjnej. Zmęczony wojną Ezra Mannon (Raymond Massey) wraca do swojej nieszczęśliwej żony Christine (Katina Paxinou) i córki Lavinii (Rosalind Russell). Podczas jego pobytu na wojnie Christine zakochuje się w Adamie Brancie (Leo Genn). Na drodze do ich szczęścia stoi jej mąż Ezra. Kochankowie postanawiają zamordować mężczyznę. Córka Lavinia postanawia pomścić jego śmierć i namawia do zemsty wracającego z wojny brata Ezry, Orina (Michael Redgrave). Jest to wzorowane na mitycznym wątku rodzeństwa Elektry i Orestesa.
Obsada
- Rosalind Russell jako Lavinia Mannon
- Michael Redgrave jako Orin Mannon
- Raymond Massey jako Ezra Mannon
- Katina Paxinou jako Christine Mannon
- Leo Genn jako Adam Brant
- Kirk Douglas jako Peter Niles
- Nancy Coleman jako Hazel Niles
- Henry Hull jako Seth Beckwith
- Sara Allgood jako właścicielka domu
- Thurston Hall jako Dr Blake
- Walter Baldwin jako Amos Ames
- Elisabeth Risdon jako Pani Hills
- Erskine Sanford jako Josiah Borden
- Jimmy Conlin jako Abner Small
- Lee Baker jako Reverend Hill
Nagrody i nominacje
Nagroda Akademii Filmowej
- Najlepszy aktor pierwszoplanowy – Michael Redgrave (nominacja)
- Najlepsza aktorka pierwszoplanowa – Rosalind Russell (nominacja)
Złoty Glob
Linki zewnętrzne
- Plakat
- Żałoba przystoi Elektrze w bazie IMDb (ang.)
- Żałoba przystoi Elektrze w bazie Filmweb