Żabi Przechód Białczański

Żabi Przechód Białczański
Ilustracja
Widok od zachodu
Państwo Polska,  Słowacja
Wysokośćok. 1915 m n.p.m.
PasmoTatry, Karpaty
Sąsiednie szczytyŻabia Czuba, Siedem Granatów
brak współrzędnych

Żabi Przechód Białczański (niem. Alpengrunddurchgang, słow. Bielovodský žabí priechod, węg. Poduplaszki-Békás-átjáró[1], ok. 1915 m) – szeroka i minimalnie wcięta przełęcz w Żabiej Grani w Tatrach Wysokich na granicy polsko-słowackiej. Znajduje się pomiędzy Żabią Czubą (2080 m) i najwyższym z wzniesień Siedmiu Granatów (1915 m). {Po północnej stronie przełęczy wznosi się trójkątnego kształtu ścianka stanowiąca zakończenie wysuniętej ku zachodowi, krótkiej grańki. Na południowy zachód, do Doliny Żabiej Białczańskiej opada spod przełęczy wąski żleb mający wylot około 100 m poniżej progu tej doliny[2].

Przez Żabi Przechód Białczański prowadzi jedno z przejść od Morskiego Oka do Doliny Żabiej Białczańskiej (I w skali tatrzańskiej). Było używane w dawnych czasach. Obecnie cały ten rejon to zamknięty dla turystów i taterników obszar ochrony ścisłej Tatrzańskiego Parku Narodowego i TANAP-u[2]. Na zachodnich (polskich) zboczach Żabiej Grani taternictwo można uprawiać na południe od Białczańskiej Przełęczy[3]

Autorem nazwy przełęczy jest Władysław Cywiński.

Przypisy

  1. Tatry Wysokie. Czterojęzyczny słownik nazw geograficznych [dostęp 2020-05-27] [zarchiwizowane z adresu 2006-09-24].
  2. a b Władysław Cywiński, Grań Żabiego. Przewodnik szczegółowy, tom 7, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 1999, ​ISBN 83-7104-024-5
  3. Dozwolone rejony wspinaczkowe w TPN [dostęp 2020-05-10].

Media użyte na tej stronie