Żaków (Boguszyn)
Żaków (niem. Schulhäuser) – dawna kolonia, a obecnie część Boguszyna, obejmująca swoim zasięgiem południowo-wschodnią część wsi.[1]
Geografia
Żaków stanowi pozostałość po dwóch przysiółkach, składających się z nielicznych, rozrzuconych zabudowań w dolinie Dębinki i na zboczu długiego, bocznego ramienia Grzbietu Wschodniego Gór Bardzkich, odchodzącego od Mysiej Góry po Owczą Górę w Kotlinie Kłodzkiej[2].
Leży na wysokości ok. 340-370 m n.p.m., wśród łąk i pól poprzerastanych zagajnikami. W pobliżu przechodzi droga krajowa nr 8 (E67), opadająca zakrętami w stronę Kłodzka, po stromym zboczu. Okolice Żakowa są bardzo widokowe. Dobrze prezentują się stąd fragmenty Gór Bardzkich[3].
Historia
Rozwój demograficzny Żakowa na przestrzeni stuleci kształtował się następująco[4]:
Żaków powstał w połowie XIX w. jako dwie kolonie: Schulhäuser, należącą do Goszyc i Wenighäuser, należącą do Boguszyna. Po zakończeniu II wojny światowej w 1945 r. zostały ze sobą złączone pod jedną nazwą - Żaków, a następnie włączone do Goszyc (do 1975 r.) i Boguszyna. Po 1975 r. w ramach tego pierwszego pozostała tylko mała część Żakowa. Przez cały okres osada składała się wyłącznie z kilku zagród. [5]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Mniejsza jej część wchodzi w skład kłodzkiego Jurandowa i osiedla im. Warszawy-Centrum.
- ↑ Kotlina Kłodzka. Mapa turystyczna 1:100 000, wyd. Eko-Graf, Wrocław 1997.
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, Wrocław 1994, s. 513.
- ↑ Pozostałe dane po 1945 roku podane łącznie z Boguszynem
- ↑ Słownik geografii turystycznej Sudetów, op. cit., s. 502.
Bibliografia
- Słownik geografii turystycznej Sudetów, pod red. M. Staffy, t. 15, wyd. I-BIS, Wrocław 1994.
- Siedziba gminy: Kłodzko
