Żandarm i policjantki

Żandarm i policjantki (fr. Le Gendarme et les gendarmettes) – francuska komedia z 1982, z Louisem de Funèsem w roli głównej. Produkcja ta była emitowana w Polsce również pod tytułem Żandarm i żandarmetki.

Film ten jest szóstą i ostatnią częścią serii o żandarmie. Był to też ostatni film, w jakim zagrał Louis de Funes. Niespełna pół roku później, w styczniu 1983, zmarł na zawał serca. Z kolei reżyser filmu, Jean Girault, zmarł w lipcu 1982, między zakończeniem zdjęć a premierą dzieła, dlatego prace nad filmem kontynuował w jego zastępstwie Tony Aboyantz. Jean Girault i Louis de Funes planowali powstanie siódmej części przygód żandarma, pt. Żandarm pod Waterloo, w którym stróż prawa miał się przenieść w przeszłość, do czasów Napoleona. Wskutek śmierci reżysera i aktora pomysł nie został zrealizowany.

Fabuła

Poza przeprowadzką do większego, nowocześniejszego i wyposażonego w sprzęt komputerowy posterunku, niewiele się zmieniło u żandarmów z Saint-Tropez. Pułkownik wizytujący nową siedzibę oznajmia, iż oddział obdarzony został wielkim zaufaniem. Otóż właśnie tu staż mają odbyć cztery adeptki szkoły policyjnej. Komendant Gerber (Michel Galabru) i jego zastępca, sierżant Ludovic Cruchot (Louis de Funès) zamierzają posiąść monopol na adorowanie przyszłych policjantek. Na ich nieszczęście cztery piękne damy przybywają na posterunek w chwili, gdy obaj omyłkowo noszą bagaże przypadkowych czterech turystek.

Christine, Marianne, Isabelle i czarnoskóra Yo wzbudzają zachwyt od pierwszych chwil. Dziewczęta zostają zakwaterowane w pobliskim klasztorze. Kolejne dni w zamierzeniu mają podnosić kwalifikacje policjantek. Żandarmi całkowicie tracą dla nich głowy, czym narażają się swoim żonom. O romans podejrzewany jest nawet sam Cruchot. Jego małżeństwo wisi na włosku.

Tymczasem pewnego wieczoru ginie bez śladu jedna z dziewcząt. Następnego dnia sytuacja się powtarza i w czasie rutynowej służby zostaje porwana druga kobieta. Wkrótce ten sam los spotyka dwie pozostałe policjantki. Cruchot z przyjaciółmi rozpoczyna poszukiwania. Okazuje się bowiem, że zaginięcie dziewcząt może doprowadzić do międzynarodowego skandalu dyplomatycznego. Wychodzi na jaw, że czarnoskóra Yo jest córką prezydenta jednego z afrykańskich państw, który wkrótce ma przybyć do Francji z oficjalną wizytą. Pułkownik jest wściekły, żandarmi nie mają wiele czasu na rozwiązanie problemu. Z pomocą stróżom prawa przyjdzie i tym razem słynna zakonnica.

Obsada

• Louis de Funès jako st. wachm. Ludovic Cruchot
• Michel Galabru jako chor. Jérôme Gerber
• Maurice Risch jako żand. Beaupied
• Patrick Préjean jako żand. Maréchal Perlin
• Guy Grosso jako żand. Tricard
• Michel Modo jako Berlicot
• Catherine Serre jako żand. Christine Rocourt
• Nicaise Jean Louis jako żand. Yo Macumba
• Sophie Michaud jako żand. Isabelle Leroy
• Elisabeth Etienne jako żand. Marianne Bonnet
• Claude Gensac jako Josépha
• Micheline Bourday jako pani Gerber
• Jacques François jako pułkownik
• Pierre Repp jako właściciel skradzionego motoroweru
• Jean-Louis Richard jako Mózg, szef mafii
• France Rumilly jako siostra przełożona
• Stéphane Bouy jako marynarz statku Albacora
• Max Montavon jako aptekarz
• Franck-Olivier Bonnet jako marynarz statku Albacora
• Jean Turlier jako minister
• René Berthier jako adiutant pułkownika

Ekipa

• Reżyser: Jean Girault
• Scenarzysta: Jean Girault
• Scenarzysta: Richard Balducci
• Muzyka: Raymond Lefèvre
• Zdjęcia: Marc Fossard
• Scenografia: Sydney Bettex

W 2016 w budynku, w którym nagrywane było pięć pierwszych filmów z serii, otwarte zostało Muzeum Żandarmerii i Kina^[1].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Żandarm i policjantki w bazie IMDb (ang.)
• Żandarm i policjantki w bazie Filmweb