Żarłacz jedwabisty

Żarłacz jedwabisty
	Carcharhinus falciformis
	(Bibron, 1839)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	chrzęstnoszkieletowe
Podgromada	spodouste
Rząd	żarłaczokształtne
Rodzina	żarłaczowate
Rodzaj	Carcharhinus
Gatunek	żarłacz jedwabisty
Synonimy
	Carcharias (Prionodon) menisorrah Valenciennes, 1839; Carcharias (Prionodon) falciformis Bibron, 1839; Carcharius falcipinnis Lowe, 1839; Squalus tiburo Poey, 1860; Gymnorhinus pharaonis Hemprich & Ehrenberg, 1899; Aprionodon sitankaiensis Herre, 1934; Carcharhinus floridanus Bigelow, Schroeder & Springer, 1943; Eulamia malpeloensis Fowler, 1944; Carcharhinus atrodorsus Deng, Xiong & Zhan, 1981;
	Carcharias (Prionodon) menisorrah Valenciennes, 1839; Carcharias (Prionodon) falciformis Bibron, 1839; Carcharius falcipinnis Lowe, 1839; Squalus tiburo Poey, 1860; Gymnorhinus pharaonis Hemprich & Ehrenberg, 1899; Aprionodon sitankaiensis Herre, 1934; Carcharhinus floridanus Bigelow, Schroeder & Springer, 1943; Eulamia malpeloensis Fowler, 1944; Carcharhinus atrodorsus Deng, Xiong & Zhan, 1981;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; narażony na wyginięcie
	Zasięg występowania

Żarłacz jedwabisty^[12] (Carcharhinus falciformis) – gatunek ryby chrzęstnoszkieletowej z rodziny żarłaczowatych (Carcharhinidae), rekin drapieżny. Był też opisywany pod nazwą żarłacz Menisora^[13] (Carcharias menisorrah).

Opis

Spotykany w większości ciepłych (od tropikalnych do umiarkowanych) wód oceanicznych. Głównie pelagial, ale czasami podchodzi do brzegu w pobliżu wysp. Aksamitna gładka skóra. Osiąga długość do zazwyczaj 2,4 metrów (maksymalnie 3,5 m). Jest szybkim i bardzo zwinnie pływającym drapieżnikiem. Znajduje się na światowej liście gatunków zagrożonych.

Zobacz też

Przypisy

↑ Carcharhinus falciformis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).
↑ ^a ^b Müller i Henle 1839 ↓, s. 47.
↑ Müller i Henle 1839 ↓, s. 46.
↑ R.T. Lowe. A supplement to a synopsis of the fishes of Madeira. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 7, s. 90, 1839. (ang.).
↑ F. Poey: Memorias sobra la historia natural de la Isla de Cuba, acompañadas de sumarios Latinos y extractos en Francés. T. 2. La Habana: Imprenta de la Viuda de Barcina, 1856–1858, s. 331. (hiszp.).
↑ W. Hemprich & Ch.G. Ehrenberg: Symbolae physicae, seu, Icones et descriptiones corporum naturalium novorum aut minus cognitorum : quae ex itineribus per Libyam Aegyptum Nubiam Dongalam Syriam Arabiam et Habessiniam publico institutis sumptu Friderici Guilelmi Hemprich et Christiani Godofredi Ehrenberg: studio annis MDCCCXX-MDCCCXXV redierunt. Berolini: Sumptibus Georgii Reimeri, 1899, s. 8, ryc. 7 (rys. 1). (łac.).
↑ A.W.Ch.T. Herre: Notes on fishes in the Zoological Museum of Stanford University. 1. The fishes of the Herre Philippine expedition of 1931. The fishes of the Herre 1931 Philippine expedition with descriptions of 17 new species. Hong Kong: Newspaper Enterprise Litd., 1934, s. 11. (ang.).
↑ H.B. Bigelow, W.C. Schroeder & S. Springer. A new species of Carcharinus from the Western Atlantic. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 22, s. 71, ryc. 13–14, 1943. (ang.).
↑ H.W. Fowler: Results of the fifth George Vanderbilt expedition (1941) (Bahamas, Caribbean Sea, Panama, Galápagos Archipelago and Mexican Pacific islands). The Fishes. Cz. 6. Philadelphia: Academy of Natural Sciences of Philadelphia, 1944, s. 299, rys. 7-9, seria: Monographs of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia. (ang.).
↑ S.-M. Deng, G.-Q. Xiong & H.-X. Zhan. On three new species of sharks of the genus Carcharhinus from China. „Acta Zootaxonomica Sinica”. 6 (2), s. 216, rys. 1–3, 1981. (chiń. • ang.).
↑ C.L.C.L. Rigby C.L.C.L. i inni, Carcharhinus falciformis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-28] (ang.).
↑ Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.
↑ Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

Bibliografia

J.P. Müller & F.G.J. Henle: Systematische Beschreibung der Plagiostomen. Barlin: Veit, 1839, s. i-xxii, 1-200. (niem.).
Carcharhinus falciformis. (ang.) w: Froese, R. & D. Pauly. FishBase. World Wide Web electronic publication. www.fishbase.org [dostęp 25 września 2008]

[itis-1] Carcharhinus falciformis, [w:] Integrated Taxonomic Information System [online] (ang.).

[CITEREFMüllerHenle1839[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6352958_47]-2] Müller i Henle 1839 ↓, s. 47.

[CITEREFMüllerHenle1839[https://www.biodiversitylibrary.org/page/6352957_46]-3] Müller i Henle 1839 ↓, s. 46.

[Lowe-4] R.T. Lowe. A supplement to a synopsis of the fishes of Madeira. „Proceedings of the Zoological Society of London”. 7, s. 90, 1839. (ang.).

[Poey-5] F. Poey: Memorias sobra la historia natural de la Isla de Cuba, acompañadas de sumarios Latinos y extractos en Francés. T. 2. La Habana: Imprenta de la Viuda de Barcina, 1856–1858, s. 331. (hiszp.).

[Hemprich&Ehrenberg-6] W. Hemprich & Ch.G. Ehrenberg: Symbolae physicae, seu, Icones et descriptiones corporum naturalium novorum aut minus cognitorum : quae ex itineribus per Libyam Aegyptum Nubiam Dongalam Syriam Arabiam et Habessiniam publico institutis sumptu Friderici Guilelmi Hemprich et Christiani Godofredi Ehrenberg: studio annis MDCCCXX-MDCCCXXV redierunt. Berolini: Sumptibus Georgii Reimeri, 1899, s. 8, ryc. 7 (rys. 1). (łac.).

[Herre-7] A.W.Ch.T. Herre: Notes on fishes in the Zoological Museum of Stanford University. 1. The fishes of the Herre Philippine expedition of 1931. The fishes of the Herre 1931 Philippine expedition with descriptions of 17 new species. Hong Kong: Newspaper Enterprise Litd., 1934, s. 11. (ang.).

[Bigelow&inni-8] H.B. Bigelow, W.C. Schroeder & S. Springer. A new species of Carcharinus from the Western Atlantic. „Proceedings of the New England Zoölogical Club”. 22, s. 71, ryc. 13–14, 1943. (ang.).

[Fowler-9] H.W. Fowler: Results of the fifth George Vanderbilt expedition (1941) (Bahamas, Caribbean Sea, Panama, Galápagos Archipelago and Mexican Pacific islands). The Fishes. Cz. 6. Philadelphia: Academy of Natural Sciences of Philadelphia, 1944, s. 299, rys. 7-9, seria: Monographs of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia. (ang.).

[Deng&inni-10] S.-M. Deng, G.-Q. Xiong & H.-X. Zhan. On three new species of sharks of the genus Carcharhinus from China. „Acta Zootaxonomica Sinica”. 6 (2), s. 216, rys. 1–3, 1981. (chiń. • ang.).

[iucn-11] C.L.C.L. Rigby C.L.C.L. i inni, Carcharhinus falciformis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2020 [online], wersja 2020-2 [dostęp 2020-08-28] (ang.).

[Szatanska-12] Ryby : encyklopedia zwierząt. Henryk Garbarczyk, Małgorzata Garbarczyk i Leszek Myszkowski (tłum.). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN : Dorota Szatańska, 2007. ISBN 978-83-01-15140-9.

[Rutk-13] Stanisław Rutkowicz: Encyklopedia ryb morskich. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie, 1982. ISBN 83-215-2103-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

Navigation

Nawigacja

Portale tematyczne

Żarłacz jedwabisty

Spis treści

Opis

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

Media użyte na tej stronie