Żelazna Prywatna

Artykuł

53°13′44″N 21°8′39″E

- błąd

38 m

WD

53°16'N, 21°10'E

- błąd

20556 m

Odległość

3 m

Żelazna Prywatna
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 mazowieckie

Powiat

przasnyski

Gmina

Jednorożec

Liczba ludności (2011)

136[1][2]

Strefa numeracyjna

29

Kod pocztowy

06-323[3]

Tablice rejestracyjne

WPZ

SIMC

0510959[4]

Położenie na mapie gminy Jednorożec
Mapa konturowa gminy Jednorożec, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żelazna Prywatna”
Położenie na mapie Polski
Położenie na mapie województwa mazowieckiego
Mapa konturowa województwa mazowieckiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Żelazna Prywatna”
Położenie na mapie powiatu przasnyskiego
Mapa konturowa powiatu przasnyskiego, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Żelazna Prywatna”
Ziemia53°13′44″N 21°08′39″E/53,228889 21,144167

Żelazna Prywatna (kurp. Źelåznå[5]) – wieś w Polsce położona w województwie mazowieckim, w powiecie przasnyskim, w gminie Jednorożec[4][6]. Leży w Puszczy Zielonej.

Wiadomości ogólne

Nazwa

Legenda o powstaniu wsi Żelazna tłumaczy jej nazwę jako pochodną obfitych złóż rudy darniowej[7]. Określenie Prywatna odnosi się do tego, że wieś powstała na gruntach Krasińskich[8].

Zmiany administracyjne

Do 1795 Żelazna była wsią w starostwie przasnyskim, ziemi ciechanowskiej i województwie mazowieckim. Z III rozbiorem trafiła do Prus Nowowschodnich (departament płocki, powiat przasnyski). Odtąd stanowiła dobra rządowe[8]. Po powstaniu Księstwa Warszawskiego Żelazna była częścią departamentu płockiego i powiatu przasnyskiego. W Królestwie Polskim włączono ją do województwa płockiego, obwodu przasnyskiego i powiatu przasnyskiego. W 1837 województwa przemianowano na gubernie, w 1842 obwody na powiaty, a powiaty na okręgi sądowe. Od 1867 Żelazna Prywatna znalazła się w gminie Jednorożec, powiecie przasnyskim i guberni płockiej. Od 1919 wieś należała do powiatu przasnyskiego w województwie warszawskim. W 1933 w obrębie gmin wprowadzono podział na gromady. Żelazna Prywatna należała do gromady Żelazna Rządowa. Z dniem 1 listopada 1939 do III Rzeszy wcielono północną część województwa warszawskiego, w tym powiat przasnyski i wieś Żelazną Prywatną jako część Rejencji Ciechanowskiej w prowincji Prusy Wschodnie. Gdy w 1944 przywrócono przedwojenną administrację, Żelazna Prywatna należała do powiatu przasnyskiego i województwa warszawskiego. W 1954 zlikwidowano gminy i zastąpiono je gromadami. W 1973 przywrócono istnienie gminy Jednorożec, do której włączono Żelazną Prywatną. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa ostrołęckiego. Od 1999 Żelazna Prywatna znajduje się w gminie Jednorożec w powiecie przasnyskim i województwie mazowieckim[9].

Historia

Lustracja dóbr królewskich z 1789 podaje, że wieś Żelazna Królewska (późniejsza Żelazna Rządowa) sąsiadowała z Żelazną dziedziczną Wielmożnego oboźnego koronnego Kazimierza Krasińskiego[10]. Po 1795 wieś nazywano Prywatną[11].

Wsie Żelazna Prywatna i Żelazna Rządowa nierzadko łączono w całość[8]. Jako jedna osada – Żelazna – zostały zaznaczone na mapie kwatermistrzostwa, która dla omawianego terenu powstała przed powstaniem listopadowym[12][13]. W 1816 w pobliżu wsi Żelazna uruchomiono kopalnię bursztynu[14].

W 1827 w Żelaznej Prywatnej było 10 domów, mieszkało zaś 60 osób[15]. Po 1864 przeprowadzono uwłaszczenie. W Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich wydanym w 1895 czytamy, że obie wsie: Żelazna Rządowa i Żelazna Prywatna liczyły 62 domy, 402 mieszkańców i 1465 morgów powierzchni (w tym 668 morgów nieużytków)[16].

Bez określenia, której Żelaznej dotyczą dane, mamy informacje o Żydach w okolicy. Około 1900 w Żelaznej sklep założył Lejbuś Chaim Przyszwa[17]. Z 1937 pochodzi relacja, że Aron Gerber, który przeniósł się z Woli Błędowskiej, wygniata masło w Żelaznej[18].

Jeden ze starszych drewnianych domów we wsi

Według spisu powszechnego z 1921 we wsi Żelazna Prywatna istniały 24 domy i 6 budynków niemieszkalnych. Mieszkały tu 122 osoby, w tym 53 mężczyzn i 69 kobiet[19]. W 1936 planowano włączenie rolników z Żelaznej do spółdzielni mleczarskiej „Zrozumienie” w Zawadach[18].

Na dzień 1 września 1939 we wsi mieszkało 290 osób. W dniu 1 stycznia 1945 liczebność mieszkańców określono na 315 osób[9].

Współcześnie

W 2002 w Żelaznej Prywatnej istniało 46 gospodarstw domowych[20]. We wrześniu 2007 notowano tu 152 mieszkańców i 31 domów[21]. Na dzień 25 listopada 2011 we wsi zameldowanych było 150 osób: 78 kobiet i 71 mężczyzn[9]. Na dzień 31 grudnia 2014 wieś zamieszkiwało 39 osób w wieku przedprodukcyjnym, 86 w wieku produkcyjnym i 19 w wieku poprodukcyjnym, łącznie 144 osoby[22]. Sołtyską sołectwa Żelazna Prywatna jest Joanna Abramczyk[23].

Wierni wyznania rzymskokatolickiego należą do parafii św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Parciakach[8].

Na terenie wsi leży działka Fundacji Dom Spokojnej Starości „Cyrenejczyk”[24].

W granicach administracyjnych wsi znajduje się kilkanaście przykładów małej architektury sakralnej: krzyży przydrożnych i kapliczek[25][26].

Lasy okalające wieś należą do Nadleśnictwa Parciaki i są częścią Obszaru Natura 2000 Dolina Omulwi i Płodownicy[27].

Przypisy

  1. Wieś Żelazna Prywatna w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2020-01-15] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1621 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. a b GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. Źelåznå, [w:] Słownik kurpiowsko-polski, Związek Kurpiów [dostęp 2022-07-16].
  6. Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: opowieści i legendy z gm. Jednorożec i gm. Przasnysz [dostęp 2022-08-06].
  8. a b c d Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: Żelazna Prywatna, Żelazna Rządowa i Żelazna Rządowa-Gutocha [dostęp 2022-08-06].
  9. a b c Leszek Zugaj, Historia administracji w gminie Jednorożec, Jednorożec 2015.
  10. Adam Pszczółkowski, Lustracja starostwa przasnyskiego w 1789 roku, [w:] Wojciech Łukaszewski (red.), Źródła historyczne do dziejów Kurpiowszczyzny 1789–1956. Wybór materiałów źródłowych, Truskaw: Ochotnicza Straż Pożarna w Żelaznej Rządowej, 2020, s. 20, ISBN 978-83-955342-0-1, OCLC 1236076599 [dostęp 2022-07-27].
  11. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, dir.icm.edu.pl, 1895, s. 763 [dostęp 2022-07-26].
  12. Topograficzna Karta Królestwa Polskiego, bg.uwb.edu.pl [dostęp 2022-07-28].
  13. Topograficzna Karta Królestwa Polskiego, bg.uwb.edu.pl [dostęp 2022-07-28].
  14. J. Haczewski, O bursztynie (Dokończenie), „Sylwan”, 14 (3–4), 1838, s. 398, ISSN 0039-7660 [dostęp 2022-08-05].
  15. Tabella miast, wsi, osad Królestwa Polskiego z wyrażeniem ich położenia i ludności alfabetycznie ułożona w Biórze Kommissyi Rządowey Spraw Wewnętrznych i Policyi, t. 2: M–Z, Warszawa 1827 [dostęp 2022-07-27].
  16. Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t. 14, dir.icm.edu.pl, 1895, s. 763 [dostęp 2022-07-26].
  17. Maria Weronika Kmoch, MAŁA OJCZYZNA: Żydzi w gminie Jednorożec (powiat przasnyski) [dostęp 2022-08-09].
  18. a b Nr 96. 1937 listopad. Memoriał w sprawie stosunków w powiatach graniczących z Prusami Wschodnimi, [w:] Wojciech Łukaszewski (red.), Źródła do dziejów Kurpiowszczyzny 1789–1956, Truskaw–Żelazna Rządowa 2020, s. 278–330.
  19. Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej opracowany na podstawie wyników Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych, t. 1: M. st. Warszawa, województwo warszawskie, mbc.cyfrowemazowsze.pl, Warszawa 1925, s. 130 [dostęp 2022-07-26].
  20. Wieś Żelazna Prywatna (mazowieckie) » mapy, GUS, nieruchomości, regon, kod pocztowy, atrakcje, edukacja, kierunkowy, demografia, zabytki, tabele, statystyki, linie kolejowe, liczba ludności, drogi publiczne, Polska w liczbach [dostęp 2022-08-06] (pol.).
  21. Wojciech Łukaszewski, "Żelaźniaki" z jednym rodowodem, Tygodnik Ostrołęcki, 27 marca 2008 [dostęp 2022-08-09] (pol.).
  22. Stan ludności gminy Jednorożec na dzień 31.12.2014 r., www.jednorozec.pl [dostęp 2022-07-17].
  23. Sołectwa i sołtysi, www.jednorozec.pl [dostęp 2022-07-27].
  24. Fundacja Dom Spokojnej Starości „Cyrenejczyk" | 06-323 Jednorożec - Historia, www.fundacja-cyrenejczyk.pl [dostęp 2022-08-06].
  25. Maria Weronika Kmoch, Kapliczki, figury i krzyże przydrożne w gminie Jednorożec, Jednorożec: Gminna Biblioteka Publiczna w Jednorożcu, 2015, ISBN 978-83-943674-0-4, OCLC 947212801 [dostęp 2022-07-26].
  26. Maria Weronika Kmoch, Mała architektura sakralna w gminie Jednorożec, Google My Maps [dostęp 2022-08-08].
  27. NATURA 2000, parciaki.olsztyn.lasy.gov.pl [dostęp 2022-08-03] (niem.).

Media użyte na tej stronie

Jednorożec (gmina) location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa gminy Jednorożec, Polska
Masovian Voivodeship location map.svg
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
  • N: 53.55N
  • S: 50.95 N
  • W: 19.15 E
  • E: 23.25 E
Powiat przasnyski location map.png
Autor:
OpenStreetMap contributors
, Licencja: CC BY-SA 2.0
Mapa powiatu przasnyskiego, Polska
Herb Gminy Jednorożec 2016.jpg
Oficjalny herb gminy Jednorożec, przekazany przez Urząd Gminy w Jednorożcu
Żelazna Prywatna 23.jpg
Autor: Maria Weronika Kmoch, Licencja: CC BY-SA 4.0
Dom w Żelaznej Prywatnej (powiat przasnyski)