Żelechów
Ten artykuł od 2020-02 należy dopracować |
miasto w gminie miejsko-wiejskiej | |||
kościół Zwiastowania NMP, ratusz, kościół św. Stanisława, stara remiza strażacka, kamienica dawnego domu ludowego, kaplica Krzyża Świętego na cmentarzu parafialnym, pałac | |||
| |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Gmina | |||
Data założenia | przed 1282 | ||
Prawa miejskie | 1447 | ||
Burmistrz | Łukasz Bogusz | ||
Powierzchnia | 12,14 km² | ||
Wysokość | 170 m n.p.m. | ||
Populacja (30.06.2016) • liczba ludności • gęstość |
| ||
Strefa numeracyjna | +48 25 | ||
Kod pocztowy | 08-430 | ||
Tablice rejestracyjne | WG | ||
Położenie na mapie Polski (c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de | |||
51°48′35″N 21°53′45″E/51,809722 21,895833 | |||
TERC (TERYT) | 1403144 | ||
SIMC | 0975983 | ||
Urząd miejski ul. Rynek 108-430 Żelechów | |||
Strona internetowa |
Żelechów – miasto we wschodniej Polsce, w województwie mazowieckim, w powiecie garwolińskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Żelechów. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa siedleckiego. Według danych z 2007 roku, Żelechów miał 4087 mieszkańców. Miejscowość położona jest w odległości 52 km od Siedlec, 85 km od Warszawy i 85 km od Lublina. Miasto stanowi lokalne centrum edukacji, mieszcząc kilka szkół średnich, jak i gospodarcze, stanowiąc miejsce handlu i pracy dla mieszkańców miasta i okolic.
Historia Żelechowa liczy ponad siedemset lat. Od 1447 roku miejscowość posiada prawa miejskie, od tego czasu odbywają się też targi we wtorek. Do II wojny światowej Żelechów był miastem zamieszkanym w większości przez Żydów. Ślady ich obecności zachowały się w tutejszej architekturze. W Żelechowie znajduje się także 8 obiektów wpisanych do rejestru zabytków i wiele innych historycznych budynków.
Geografia
Położenie
Żelechów leży we wschodniej części województwa mazowieckiego, tuż przy granicy z województwem lubelskim. W okresie 1975–1998 znajdował się w województwie siedleckim, natomiast do 1939 roku w województwie lubelskim. Historycznie Żelechów leżał początkowo w ziemi sandomierskiej[2], a następnie w ziemi stężyckiej w przedrozbiorowym województwie sandomierskim, a zatem w Małopolsce[3]. W administracji kościelnej Żelechów należy do diecezji siedleckiej w metropolii lubelskiej. Zgodnie z podziałem geograficznym, miasto leży na Wysoczyźnie Żelechowskiej, będącej częścią Niziny Południowopodlaskiej. Żelechów położony jest w granicach zasięgu dialektu mazowieckiego języka polskiego[4]. Widać zatem, że jest to miejscowość leżąca na pograniczu trzech krain historyczno-geograficznych: Mazowsza, Lubelszczyzny i Podlasia.
Żelechów położony pośrodku mezoregionu Wysoczyzny Żelechowskiej – pofalowanym terenie, ukształtowanym przez zlodowacenia, pokrytym w większości polami uprawnymi, rzadziej lasami. Miejscowość znajduje się w pobliżu źródła rzeki Wilgi. Przez miasto przepływa niewielka rzeka – Żelechówka, uchodząca na północ do Wilgi. Żelechów ulokowany jest na krawędzi wzniesienia, wysokość nad poziomem morza waha się od około 160 m (w pobliżu rzeki) do ponad 195 m (na wschód od zakładu Bumar-Waryński). W pobliżu doliny rzeki zostały utworzone stawy hodowlane.
Klimat
Żelechów podobnie jak Warszawa położony jest w regionie klimatycznym mazowiecko-podlaskim. Średnia temperatura roczna wynosi 8 °C, średnia temperatura w lipcu to 19 °C, a w styczniu −3 °C. Średnia wilgotność to 80%, a zachmurzenie – 67%. Średnia roczna suma opadów wynosi 550 mm. Pokrywa śnieżna leży po 50–60 dni w roku, jej grubość wynosi średnio 5 cm. Przeważają wiatry zachodnie i południowo-wschodnie o prędkości 2–5 m/s. Okres wegetacyjny trwa średnio 212 dni[5].
Struktura powierzchni
Powierzchnia miasta wynosi 1214 ha (12,14 km²). Granice administracyjne wykraczają daleko poza obszar ścisłej zabudowy, dlatego też większość powierzchni stanowią użytki rolne (945 ha, 77,8%), 43 ha (3,6%) zajmują lasy, a 226 ha (18,6%) to tereny zabudowane i nieużytki.
Części miasta
Części miasta według GUS
System TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowy Podziału Terytorialnego Kraju) wyróżnia następujące osiedla lub dawne wsie włączone w obszar miasta[6]:
- Grabarka – osiedle przy ulicy Kochanowskiego[7].
- Klamka – osiedle przy drodze do Łukowa. Nazwa pochodzi prawdopodobnie od karczmarza Ignacego Klamki. Postać ta pojawia się w liście dziewiętnastowiecznego proboszcza Żelechowa do babki Romualda Traugutta[5][8][9].
- Księżyzna (Księżyzna Wschodnia) – część miasta mieszcząca się między drogami do Łukowa i do Zakrzówka. Tereny te należące pierwotnie do parafii, w wyniku represji po powstaniu styczniowym, w 1865 roku przeszły w ręce mieszczan. Stąd też wywodzi się ich nazwa[8][9].
- Letnisko-Warda – osiedle przy drodze do Ryk w pobliżu lasu żelechowskiego. Warda to pierwotna nazwa wsi, do której często przyjeżdżali żydowscy letnicy. Po włączeniu do miasta po I wojnie światowej, główną drogę nazwano więc ulicą Letnisko[5][10].
- PGR/Żelechów – osiedle składające się z zabudowań byłego Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Żelechowie. Ta dzielnica została włączona do miasta 1 stycznia 1998 roku. Wcześniej była to osada o nazwie Żelechów (PGR)[11][12]. Obecnie Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych określa tę część miasta jako Żelechów, niezależnie od nazwy miasta.
Podział nieformalny
Na mapach można odnaleźć dodatkowo następujące części miasta[13]:
- Glinianki – część miasta położona w pobliżu trójkąta ulic Sienkiewicza, Dwernickiego i Traugutta.
- osiedle Chłopickiego – osiedle domków jednorodzinnych powstałych po 1989 roku, położone niedaleko ulicy Chłopickiego, na południe od kirkutu. Nazwy ulic na tym osiedlu pochodzą od nazwisk polskich dowódców i generałów.
- Księżyzna Południowa – część miasta mieszcząca się przy ulicy Reymonta[14].
- Ostrów – osiedle przy drodze do Garwolina. O folwarku Ostrówek wspomina Słownik geograficzny Królestwa Polskiego z 1902 roku[15]. W czasie I wojny światowej teren ten został rozparcelowany przez dziedzica żelechowskiego Zygmunta Ordęgę i sprzedany okolicznej ludności[5].
- Rudka – osiedle przy ulicy Wilczyskiej.
- Sieraki – część miasta w pobliżu skrzyżowania ulic Pułaskiego i Chłopickiego.
- osiedle Staszica – osiedle domków jednorodzinnych powstałych po wybudowaniu ulicy Sienkiewicza. Nazwa osiedla pochodzi od ulicy Stanisława Staszica.
Demografia
Żelechów jest 65. miastem w województwie mazowieckim, pod względem liczby mieszkańców (na całkowitą liczbę 85 miast). W Polsce miasto lokuje się na 632. pozycji (na 892 miasta w 2008 roku)[16]. Jest najmniejszym miastem w powiecie garwolińskim. Ludność Żelechowa w 2007 roku stanowiła 48,5% ludności gminy. Szczegółowe dane z 31 grudnia 2007 roku[17]:
Opis | Ogółem | Kobiety | Mężczyźni | |||
---|---|---|---|---|---|---|
jednostka | osób | % | osób | % | osób | % |
populacja | 4 087 | 100 | 2087 | 51,1 | 2000 | 48,9 |
gęstość zaludnienia (mieszk./km²) | 338 | 173 | 165 |
W 2007 roku 25,0% populacji było w wieku przedprodukcyjnym (17 lat i mniej), 62,7% w wieku produkcyjnym i 12,3% w wieku poprodukcyjnym. W piramidzie ludności widać wyraźnie powojenny wyż demograficzny i jego późniejsze echa. Poza Polakami stanowiącymi zdecydowaną większość, Żelechów zamieszkują także Romowie.
wykształcenie dane z Narodowego Spisu Powszechnego z 2002 roku | ||||||
brak | podstawowe | zawodowe | średnie | policealne | wyższe | |
---|---|---|---|---|---|---|
osób | 146 | 1143 | 796 | 810 | 152 | 271 |
procent osób | 3,6 | 28,1 | 18,9 | 19,9 | 3,7 | 6,7 |
kobiet | 89 | 600 | 312 | 436 | 107 | 178 |
mężczyzn | 57 | 543 | 484 | 374 | 45 | 93 |
Nagły przyrost ludności o około 200 osób w 1998 roku związany jest z przyłączeniem do Żelechowa osiedla PGR. W latach 2003–2006 rodziło się w Żelechowie rocznie od 45 do 57 dzieci, a umierało wtedy od 38 do 49 osób. Przyrost naturalny był dodatni poza rokiem 2005. W latach 1995–2006 meldowało się w Żelechowie rocznie od 46 do 81 osób, a wymeldowywało 33 do 74. Saldo migracji było największe w 1999 roku, kiedy wyniosło 41 osób, a najmniejsze w roku 2005, kiedy wyniosło -29 osób. W latach 2004–2006 saldo migracji było ujemne, podczas gdy w latach wcześniejszych (od 1995 roku) zdarzyło się tak tylko w roku 2000. W latach 1996–2006 liczba zawieranych małżeństw wynosiła od 20 do 31 rocznie.
- Piramida wieku mieszkańców Żelechowa w 2014 roku[1].
Nazwa
Nazwa używana była już w czasach średniowiecza. Zapisano ją wtedy w postaci Zelechov (1335–1342). Jan Długosz w Liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis (opisie majątków i przychodów Kościoła katolickiego w diecezji krakowskiej) powstałym w okresie 1470–1480 zapisał ją natomiast jako Zyelyechow. Nazwa pochodzi od nazwy osobowej Żelech, która z kolei powstała z imion złożonych typu Żelisław[18]. Taką wersję wydarzeń przedstawia też wiersz pt. „Legenda o założeniu Żelechowa”.
Istnieje także legenda przypisująca pochodzenie nazwy miasta bitwie rozegranej w tym miejscu między Polanami a Jaćwingami. Bitwę przegrali Polanie, skąd miał się wziąć zwrot żal Lachów, a stąd powstać nazwa Żelechów. Prawdziwość legendy jest wątpliwa, gdyż na tym obszarze nie określano Polaków mianem Lachów[19][20].
Chyba że nazwa Żelechów upamiętnia założenie osady w czasie, kiedy te tereny były podbite przez władców ks. halicko-włodzimierskiego (w latach 1288-1302 opanował te okolice ruski książę bełski Jerzy Lwowicz, w latach 1301-08 tytułowany księciem halickim; jeszcze wcześniej w latach 1243-1253 ziemie te podbił książę halicko-wołyński Daniel Romanowicz). Dlatego też jeżeli założymy że być może nazwa osady upamiętnia tragiczny los polskich mieszkańców osady nazywanych przez Litwinów i Jadźwingów Lachami (a taki wielki najazd Litwinów, Jadźwingów i Prusów na te tereny miał miejsce w 1244roku; po raz drugi Litwini najechali na te ziemie w 1300 i 1302r.) to istnieje możliwość że istnienie nazwy nie musi być związane z legendarnym Żelisławem.(opracowano na podstawie: http://www.kworum.com.pl/art8035,rus_i_litwa_wrogowie_polski_piastowskiej.html)
Nazwa w innych językach:
- hebrajski: ז'לחוב (wym. Żelechow)
- jidysz: זשעלעכאָוו (wym. Żelechow)
- łotewski: Želehova
- rosyjski, ukraiński: Желехув
- serbski: Желехов / Želehov
Historia
Żelechów po raz pierwszy dowodnie pojawia się w źródłach w wykazach świętopietrza w latach 1325-1327, 1336, 1346. Wymienieni są też dwaj jej plebani Fabian i Florian[21]. W 1325 roku powstała tutaj parafia. Żelechów uzyskał prawa miejskie przed 1447 rokiem, ponieważ wtedy na podstawie dokumentu Kazimierza Jagiellończyka z dnia 4 września 1447 roku wystawionego w Łukowie, na prośby Andrzeja i Mikołaja synów śp. Andrzeja Ciołka, podkomorzego sandomierskiego, król zezwolił na odbywanie w ich mieście Żelechowie targów tygodniowych w każdy wtorek i jarmarków w święto Przeniesienia św. Stanisława na jesieni. Uwalnił także wszystkich mieszczan i mieszkańców żelechowskich obydwu płci od opłaty ceł i myt w całym swoim królestwie. Dokument ten wyraźnie wskazuje, że w tym czasie Żelechów był już lokowanym miastem. Było to miasto prywatne, co oznacza że ziemia, a często także budynki, nie należały do mieszkańców, a były tylko dzierżawione od właściciela majątku. Początkowo była nimi rodzina Ciołków, która później przybrała nazwisko Żelechowskich. Kronikarz Jan Długosz w swoim Liber Beneficiorum z lat 1470-80 podaje, że w Żelechowie znajdował się drewniany kościół. W 1513 roku zmieniono terminy odbywania targów i jarmarków. Targi tygodniowe miały się odtąd odbywać w poniedziałki, a jarmark z dnia św. Stanisława (8 maja) przesunięto na dzień św. Marka (25 kwietnia). Miasto rozwijało się szybko, jednak w XVII wieku Potop szwedzki zahamował jego rozwój. Żelechów często zmieniał właścicieli, w 1792 roku został nim Ignacy Wyssogota Zakrzewski – pierwszy prezydent Warszawy, wytyczono wtedy Rynek i wybudowano ratusz, założono nowe cmentarze.
W 1795 roku Żelechów znalazł się w granicach zaboru austriackiego, w czasie wojen napoleońskich w Księstwie Warszawskim, a później w Królestwie Polskim. W latach 1829–1831 Joachim Lelewel był posłem na sejm z powiatu żelechowskiego. Dyktator powstania styczniowego, Romuald Traugutt, mieszkał w Żelechowie. Służył tu jako oficer batalionu saperów. Po powstaniu miejscowość przestała być prywatna, uwłaszczono okolicznych chłopów i mieszczan, wybudowano garnizon, który korzystnie wpłynął na stan gospodarki. Nastąpił okres szybkiego rozwoju, powstało wiele zakładów rzemieślniczych i przemysłowych, działały szkoły elementarne, straż pożarna, cechy i inne instytucje. Szczególnie wtedy Żelechów stał się znany z produkcji butów. W 1880 roku dużą część miasta strawił pożar, ale szybko je odbudowano.
W pierwszej połowie 1936 roku dochodzi do ekscesów o podłożu antysemickim[22]. W 1939 roku w Żelechowie mieszkało około 9000 mieszkańców.
W czasie II wojny światowej w Żelechowie istniało getto, gdzie na małym obszarze skupiono około 13 000 Żydów, także z innych polskich miast. We wrześniu 1942 roku rozpoczęto likwidację getta, ludność wywożono do obozu w Treblince. Ponieważ panował przy tym chaos, wielu udało się uciec. Przyłapanych na ucieczce mordowano na miejscu. Zginęło w ten sposób około 1000 osób. W okolicy działała Armia Krajowa. Sowieci wkroczyli do miasta 27 lipca 1944 roku, mieszkało wtedy w Żelechowie około 4000 osób.
Po wojnie odbudowano zniszczenia, lecz mimo tego liczba mieszkańców spadła do 3359 osób w 1961 roku. W okresie PRL powstały gmachy szkół, zakłady przemysłowe i osiedla mieszkaniowe. Do 2000 roku liczba mieszkańców powróciła do 4 000.
Urbanistyka
Pierwotnie osada Żelechów była prawdopodobnie ulicówką i z tamtego okresu pochodzi kształt ulicy Długiej, przebieg południowej odnogi został w późniejszych wiekach zatarty[19]. Po uzyskaniu praw miejskich utworzono, prawdopodobnie w XV w., nowy, ortogonalny układ urbanistyczny. Ulokowano go na południe od pierwotnego położenia osady, z rynkiem umiejscowionym prawdopodobnie na terenie dzisiejszego Nowego Parku. Obszar Starego Miasta dość szybko stał się dzielnicą żydowską i utracił w ciągu wieków zabudowy regularny charakter. Pod koniec XVIII w. ówczesny właściciel Żelechowa – Ignacy Wyssogota Zakrzewski w ramach prac porządkowych zorganizował budowę Nowego Miasta. Jego centrum stał się obszerny Nowy Rynek umiejscowiony na północny zachód od Starego Rynku i południe od kościoła. Pośrodku rynku pobudowano ratusz. Założenie przewidywało ulice w układzie krzyżowym, wychodzące ze środków pierzei placu, oraz po dwie ulice w narożnikach. Taki układ sięgnął tylko przyrynkowych kwartałów zabudowy[23]. Ze względu na bliskość rzeki i terenów podmokłych od zachodu i folwarku od północy, rozbudowa miasta następowała w kierunkach południowym i wschodnim względem Nowego Rynku. Obecnie nowa zabudowa pojawia się głównie wokół dróg dojazdowych do okolicznych miejscowości. W latach 90. powstały jednak osiedla domków jednorodzinnych Chłopickiego (w pobliżu ulicy Chłopickiego) oraz Staszica wokół nowo powstałej ulicy Słowackiego.
Architektura
Poza okolicami Rynku większość zabudowy stanowią domy jednorodzinne o luźnej zabudowie w pierzejach. Wiele z nich to stare, drewniane budynki – w tym pozostałości żydowskiego sztetlu. Obecnie powstają domy murowane, szczególnie na obrzeżach miasta, gdzie zabudowa jest luźniejsza. W mieście znajdują się także dwa osiedla złożone z bloków mieszkalnych, jak i kamienice, które ulokowane są głównie w okolicach Rynku i ulicy Piłsudskiego. Oprócz zabytków w stylach barokowym i klasycystycznym, w Żelechowie mieszczą się również budynki modernistyczne. Należą do nich gmach Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury, pawilony przy Rynku i gmachy szkół. Z architektury postmodernistycznej wyróżnia się budynek hali sportowej przy gimnazjum.
Zabudowa miasta sięga co najwyżej 4. kondygnacji. Najwyższym budynkiem jest kościół parafialny. Wyższymi od niego konstrukcjami są: komin zakładów Bumar-Waryński i maszt radiowy przy urzędzie pocztowym.
Zabytki
Wpisane do rejestru zabytków
- kościół parafialny, ulokowany na północ od Rynku. Wybudowany został w latach 1692–1728, a gruntownie przebudowany w okresie 1889–1894 w stylu neobarokowym. W tym samym miejscu istniał wcześniej drewniany kościół, o którym pierwsze wzmianki pochodzą z 1326 roku, spłonął on jednak w 1692 roku. Do rejestru zabytków wpisany jest również dawny przykościelny cmentarz.
- kościół filialny, wybudowany w 1741 przez Wacława Rzewuskiego, ówczesnego właściciela Żelechowa. Jest to niewielki barokowy kościółek usytuowany na wschodnim obrzeżu miasta. Jest to najstarszy zabytek w mieście, zachowany w prawie niezmienionej formie. Do rejestru zabytków wpisany jest również dawny przykościelny cmentarz.
- pałac wraz z parkiem i oficyną. Budowę rozpoczęto w 1762 roku z funduszów Jerzego Lubomirskiego, a ostatecznie ukończono w 1838 roku, kiedy właścicielem był Jan Ordęga. Zespół pałacowy znajduje się przy ulicy Piłsudskiego w północnej części miasta.
- Rynek – jeden z największych obiektów tego typu w Europie o długości boków 114 m[24], wytyczony w latach 90. XVIII wieku z polecenia Ignacego Wyssogoty Zakrzewskiego. Była to część planów urbanistycznych, mających na celu przebudowanie Żelechowa na wzór renesansowych miast włoskich.
- ratusz z sukiennicami, położony w centrum Rynku. Klasycystyczny budynek powstał na przełomie XVIII I XIX wieku.
- nowy kirkut przy skrzyżowaniu ulic Chłopickiego i Reymonta, na którym znajduje się około 200 macew.
- dworek przy alei Wojska Polskiego 7 a, wybudowany w pierwszej połowie XIX wieku, przebudowany w 1930 roku. Drewniany, parterowy dom, powstały na planie prostokąta o konstrukcji zrębowej, usytuowany jest szczytem do ulicy. Ma otynkowane ściany. Front budynku ozdobiony jest gankiem wspartym na czterech toskańskich kolumnach zwieńczonych szczytem. Naczółkowy dach posiada dymniki, pierwotnie pokryty był gontem[25].
- zespół folwarczny przy ulicy Piłsudskiego w pobliżu pałacu, pochodzący z końca XIX wieku, w okresie PRL wchodzący w skład Państwowego Gospodarstwa Rolnego w Żelechowie. Lista wymienia: stróżówkę, dwojak, trojak, ośmiorak, spichlerz, chlew, oborę oraz budynek zawierający chlew, oborę i stajnię. Zabudowania zostały wpisane na listę zabytków w 1987 roku.
Wpisane do ewidencji zabytków
- cmentarz parafialny położony pomiędzy ulicami Długą i Wilczyską w zachodniej części Żelechowa. Założony został w 1800 roku[8]. Znajduje się tam kaplica grobowa pod wezwaniem św. Krzyża, wybudowana w 1852 roku z polecenia Jana Ordęgi. Jest to grób rodziny Ordęgów. Na cmentarzu znajduje się także wiele nagrobków z drugiej połowy XIX wieku. Pochowany jest tutaj Ignacy Wyssogota Zakrzewski (na nagrobku widnieje błędna data śmierci 1801[20]) i uczestnicy wojny obronnej 1939 roku.
- drewniany budynek dawnej plebanii z końca XIX w. przy ul. Długiej 65.
- organistówka przy ulicy Długiej 126[8], znajdująca się w pobliżu kościoła parafialnego. Drewniany, parterowy dom na planie prostokąta wybudowany został w 1844 roku. Dom o konstrukcji zrębowej jest oszalowany, posiada stropy belkowe. Czterospadowy dach przykryty jest blachą[25].
- kaplica grobowa rodziny Ordęgów pw. św. Krzyża z 1852 r.
- kapliczka św. Jana Nepomucena (nepomuk) przy skrzyżowaniu ulic Długiej i Chłopickiego. Powstała na początku XIX wieku[25]. Jest to słupowa, czworoboczna, murowana i otynkowana kapliczka. Figura świętego, także pochodząca z tego okresu, przykryta jest daszkiem pokrytym dachówką.
- wiele drewnianych i murowanych domów z XIX wieku.
Inne
- stara remiza strażacka przy ulicy Kościuszki z 1923 roku. W 2006 roku budynek przeszedł remont. Na wieży zainstalowano wtedy zegar wybijający pełne godziny. Od tego czasu rozpoczęto też wygrywanie hejnału o godzinie 12:00. Obecnie remiza służy jako dom weselny.
- stary kirkut – obecnie nie istnieje.
- budynek Urzędu Miasta i Gminy Żelechów przy ulicy Piłsudskiego. Murowany budynek istniał już w pierwszej połowie XIX wieku. Wybudowany został dla aptekarza Henryka Theinera[8].
- kamienica przy ulicy Piłsudskiego 22 wybudowana w 1913 roku dzięki staraniom Antoniego Michałowskiego na potrzeby banku i domu ludowego. W budynku znajduje się sala teatralna, która wykorzystywana była do przedstawień, a także jako sala kinowa.
- murowany młyn przy ulicy Długiej którego budowę rozpoczęto w 1938 roku. Budynek ma 4 piętra, należał początkowo do Henryka Ciesielskiego[5].
Zniszczone
- synagoga, która przed II wojną światową znajdowała się na terenie obecnego parku. Wybudowano ją w 1885 roku. Podpalona już dwa dni po przybyciu wojsk niemieckich we wrześniu 1939 roku, została ostatecznie rozebrana tuż po wojnie.
- zamek - istniał od XV/XVI do XVII wieku. Znajdował się najprawdopodobniej po południowej stronie stawu. Świadczą o tym zapiski ks. proboszcza Andrzeja Krasuskiego z 1840 roku, które informują o znalezieniu tam podczas prac ziemnych grubych murów z cegły spojonej wapnem[26]. Pierwsza wzmianka dotycząca zamku pochodzi z 22 stycznia 1515 r. Wtedy Andrzej Ciołek de Zelechow et Borzecz darowuje swemu bratu przyrodniemu Żeliksowi de Zelanka, staroście łukowskiemu, połowę miasta i fortalicji wraz z przedmieściem i wsiami Lumnycza, Wola Zelechowska i źrebem Ostrozinye, Borzec i Borowe prawem dziedzicznym. Drugą połowę zastawił temuż Żeliksowi za 1000 grzywien długu[27]. Ponownie o obiekcie tym dowiadujemy się osiem lat później. 11 kwietnia 1523 roku król Zygmunt Stary wystawia mandat do Mikołaja z Szydłowca, kasztelana sandomierskiego, skarbnika królestwa i starosty radomskiego, aby ten Jana Czolek de Zelechow wwiązał w dobra Żeliksa de Zyelyanka, kasztelana chełmskiego i starosty łukowskiego, to jest do miasta Zelechow cum fortalitio i wsi Vola Zelechowska, Ostrozenye i Lomnycza nawet siłą[28]. Zamek został przypuszczalnie zniszczony podczas potopu szwedzkiego w grudniu 1655 roku, tak jak pobliski zamek w Stężycy[29]. Być może zamek był częścią systemu obronnego, który obejmował także zamek w Wilczyskach i dwór obronny Zwolskich w Zwoli[19].
Miejsca pamięci narodowej
- Przy skrzyżowaniu ulicy Tadeusza Kościuszki i alei Wojska Polskiego, w pobliżu starej remizy strażackiej, istnieje otoczony murkiem skwer, w którym znajduje się głaz i tablica upamiętniająca uchwalenie Konstytucji 3 maja. Co roku odbywają się przy nim obchody Święta Trzeciego Maja. Pomnik odsłonięto 20 marca 1921 roku.
- Przy ulicy Ludwika Pudły istnieje skwer, na którym znajduje się kilkumetrowy głaz pochodzący z lasu wilczyskiego. Do głazu przymocowana jest tablica upamiętniająca poległych i pomordowanych podczas II wojny światowej. Skwer znajduje się w miejscu gdzie mieściło się getto, a przed wojną m.in. mykwa i siedziba gminy żydowskiej. Głaz przywieziono na miejsce 20 sierpnia 1983 roku, a pomnik został uroczyście odsłonięty 4 maja 1985 roku.
Przyroda
W Żelechowie znajdują się pomniki przyrody, do których należą lipy drobnolistne i klony w zabytkowym parku wokół pałacu, który stał się w 2005 roku własnością prywatną. W mieście znajduje się także publiczny park nazywany nowym parkiem o powierzchni 6 ha, a także 5 zieleńców o łącznej powierzchni 2,4 ha i 3,6 ha terenów zieleni osiedlowej. W 2006 roku w Żelechowie znajdowały się lasy o powierzchni 33,7 ha, z czego zdecydowana większość (33 ha[17]) znajdowała się w prywatnych rękach. Tuż przy południowej granicy miasta znajduje się dość duży, państwowy las nazywany żelechowskim, a także prywatne lasy na Wardzie. Można tam spotkać m.in. sarny.
Ochrona środowiska
W pobliżu stawów działa biologiczna oczyszczalnia ścieków, mogąca według projektu oczyścić 2000 m³/dobę (odpowiada to 16 300 osobom). W 2006 roku oczyszczalnia obsługiwała tylko 2438 osób. Dzieje się tak, ponieważ nie wszędzie dociera jeszcze kanalizacja. W Żelechowie istnieje także niewielka oczyszczalnia przemysłowa o przepustowości 200 m³/dobę. Z 106,2 tys. m³ ścieków, które dotarły do oczyszczalni, 81 tys. m³ zostało oczyszczonych a 25,2 tys. m³ odprowadzonych wprost do wód lub gruntów. Woda pobierana ze źródeł podziemnych zużywana jest głównie przez gospodarstwa domowe. Wszystkie odpady komunalne, o łącznej masie 697 ton (z czego prawie 494 tony pochodziły z gospodarstw domowych), zostały zgromadzone na wysypisku znajdującym się tuż za granicami miasta[17].
Gospodarka
Żelechów stanowi ośrodek usługowy regionu rolniczego. W samym mieście działa ponad 300 indywidualnych gospodarstw rolnych. Większość z 353 (2006[17]) zarejestrowanych podmiotów gospodarczych to małe zakłady usługowe, handlowe oraz firmy działające w zakresie budownictwa. W 2006 roku istniały 22 zakłady należące do sektora publicznego. Historycznie Żelechów związany był z garbarstwem i rzemiosłami takimi jak rymarstwo, szewstwo i kuśnierstwo. Dzięki przywilejom, danym szewcom w końcu XVIII wieku, Żelechów stał się także znanym ośrodkiem tego rzemiosła. Dziś część firm kontynuuje te tradycje. W latach 1948-1979 funkcjonowała Spółdzielnia Pracy Przemysłu Skórzanego "Piechur" w Żelechowie[30].
Przemysł
Jednym z najważniejszych zakładów przemysłowych jest Waryński Żelechów, spółka zależna grupy holdingowej Bumar-Waryński. Produkuje się tam hydraulikę siłową i przyrządy służące do ćwiczeń siłowych i rehabilitacyjnych. Firma Lemet zajmuje się produkcją części zamiennych do ciągników. Firmy Piechur i Koger produkują buty. Poza tym w mieście mają siedzibę podmioty przemysłu spożywczego i odzieżowego.
Handel
W Żelechowie działa kilkadziesiąt sklepów. W sierpniu 2008 roku, po rocznej budowie, otwarto supermarket Carlos. W grudniu 2009 roku otwarto supermarket Biedronka.
We wtorki w godzinach rannych w Żelechowie odbywają się targi. Mają one ponad pięćsetletnią tradycję. Targowisko mieści się na placu pomiędzy ulicami Lelewela, Sienkiewicza i aleją Wojska Polskiego. Jest on jednak zbyt mały, więc często handel odbywa się także na pobliskich ulicach. Do Żelechowa zjeżdżają się wtedy handlarze i okoliczni rolnicy, czyniąc z tej części miasta bardzo ruchliwe miejsce. Część Rynku także służy jako targowisko. Przy ulicy Jana Kochanowskiego znajduje się targ zwierzęcy. Wpływy z opłat targowych w 2006 roku wyniosły około 68 400 złotych[17].
Gospodarka mieszkaniowa
Według danych z 2006 roku, w Żelechowie znajdowało się 1213 mieszkań z 4932 izbami, o łącznej powierzchni 92 596 m³. Większość mieszkań stanowiła własność prywatną, 133 mieszkania należały do spółdzielni mieszkaniowych, 70 do gminy, a 6 do zakładów pracy. W centralne ogrzewanie wyposażone było 69,8% mieszkań, w łazienkę 74,4%, a dostęp do wodociągu miało 86,6%. Przeciętna wielkość mieszkania wynosiła 76,3 m² (23,0 m²/osobę). W 2005 oddano w Żelechowie do użytku 9 nowych mieszkań, wszystkie wybudowane indywidualnie[17].
W 2006 roku wypłacono w Żelechowie 495 zasiłków mieszkaniowych, na łączną kwotę 74 219 złotych[17].
Ochrona zdrowia
W 2005 roku w Żelechowie znajdowały się cztery niepubliczne ośrodki zdrowia i trzy apteki[17].
Kultura
Biblioteki i muzeum
W Żelechowie działa biblioteka publiczna, która do 2008 roku miała swoją siedzibę w ratuszu ratuszu, a obecnie znajduje się w budynku pawilonu handlowego należącego do GS Żelechów, posiada ona zbiór około 21 tys. woluminów[17]. W mieście działają także cztery biblioteki szkolne. Dnia 17 sierpnia 1997 roku, z okazji obchodów 550. rocznicy nadania praw miejskich, powołano do życia Izbę Pamięci Ziemi Żelechowskiej. Początkowo działała ona przy bibliotece, obecnie przy Urzędzie Miasta i Gminy. Izba posiada zbiory związane z historią, archeologią, etnografią i sztuką. Znajdują się tam m.in. archiwa parafialne, dawne dokumenty, zdjęcia, zabytki archeologiczne i obrazy lokalnych artystów.
Działalność kulturalna
Przy ulicy Romualda Traugutta mieści się Miejsko Gminny Ośrodek Kultury. Od 1996 roku w okresie świątecznym organizowany jest Przegląd Bożonarodzeniowych Form Teatralnych, w którym uczestniczą uczniowskie grupy teatralne. W 2006 roku młodzież z okazji Dnia Kobiet i Walentynek zorganizowała koncerty muzyczne. Przy MGOK-u działa także ludowy zespół Łomniczanki, związany z pobliską wsią Łomnicą. W tym samym budynku mieści się także siedziba Ochotniczej Straży Pożarnej, przy której działa orkiestra. Przy parafii działa schola Perełki, która występowała m.in. przy koncertach Arki Noego i Mieczysława Szcześniaka w Warszawie i w programie telewizyjnym Ziarno. Co roku na początku września mają miejsce Dni Żelechowa, impreza mająca upamiętniać nadanie praw miejskich w 1447 roku. Podczas tych uroczystości, a także innych okoliczności w ostatnim czasie koncertowali m.in. Mieczysław Szcześniak, Papa Dance, Eleni, Michał Milowicz i Leszcze. W 2009 r. odbyły się dwa koncerty, noworoczny 25 stycznia i Wieczór Jana Pawła II „Santo Subito” 19 kwietnia, mające miejsce w kościele parafialnym. Zorganizowane były przez Miejsko-Gminny Ośrodek Kultury w Żelechowie, a występowali w nich artyści Teatru Wielkiego Opery Narodowej i scen warszawskich, m.in. Wiesław Bednarek.
W Żelechowie działa około 10 stowarzyszeń i organizacji niebędących ogólnokrajowymi partiami politycznymi.
Kultura dawniej
Od końca XIX wieku do lat 80. XX wieku działał w Żelechowie teatr amatorski. Jego działalność została zainicjowana przez dra Antoniego Michałowskiego. W 1906 roku powołano Towarzystwo Miłośników Sceny i Muzyki. W 1913 roku przedstawienia odbywały się w domu kultury, wybudowanym przy ulicy Pałacowej (obecnie Piłsudskiego). W 1927 teatr wystawił sztukę Skalmierzanki z udziałem uczniów szkoły baletowej w Warszawie i w reżyserii zawodowej aktorki Marii Dmowskiej. Po II wojnie światowej teatr zdobywał wiele nagród i wyróżnień. Była to między innymi I nagroda na Światowym Festiwalu Młodzieży i Studentów w Warszawie i nagroda Ministra Kultury i Sztuki. W 1976 roku grupa ze sztuką Pensja pani Latter zdobyła II nagrodę na Ogólnopolskiej Prezentacji Teatrów Dramatycznych w Stalowej Woli. Wraz ze śmiercią Konstantego Bernackiego, który od 1950 roku opiekował się teatrem, zakończyła się jego działalność.
W okresie PRL w Żelechowie działało kino, które na początku lat 90. zostało zlikwidowane.
Media
Urząd Miasta i Gminy od 2006 roku wydaje czasopismo Żelechowiak. Towarzystwo na Rzecz Rozwoju i Wyzwalania Inicjatyw Gospodarczych do 2003 roku wydawało miesięcznik Żelechowskie Wieści. Obecnie ukazuje się magazyn Forza Sęp, dotyczący klubu sportowego Sęp Żelechów. Od 30 listopada 2006 roku w mieście działa nadajnik Katolickiego Radia Podlasie[31]. Sprawy lokalne poruszane są także na łamach Tygodnika Siedleckiego i Życia Siedleckiego, a w telewizji w Kurierze Mazowieckim. Na przełomie lipca i sierpnia 2007 roku Stowarzyszenie Wspierania Aktywności Lokalnej wydało pierwszy numer czasopisma Razem dla miasta i wsi.
Edukacja
W mieście działa przedszkole publiczne, Szkoła Podstawowa im. Romualda Traugutta. Działa także Gimnazjum im. Jana Pawła II. Od 2007 roku istnieje także Publiczne Gimnazjum Powiatowe w Żelechowie. Współczynnik skolaryzacji brutto wyniósł dla szkół podstawowych 133,23% (132,59% netto), natomiast dla gimnazjów 219,81% brutto (215,46 netto)[17]. Szkoły ponadgimnazjalne:
- Liceum Ogólnokształcące im. Joachima Lelewela wchodzące wraz z gimnazjum powiatowym w skład Zespołu Szkół Nr 1 w Żelechowie. W 1916 roku, kiedy w mieście przebywały wojska niemieckie, utworzono gimnazjum ogólnokształcące. Zostało ono jednak zlikwidowane w 1924 roku. Ponownie szkołę otwarto tuż po II wojnie światowej w 1944 roku. W 1950 roku została ona upaństwowiona. Na przełomie 1963 i 1964 roku szkoła wprowadziła się do obecnego budynku przy ulicy Szkolnej. W 1969 otrzymała sztandar i imię Joachima Lelewela.
- Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych im. Ignacego Wyssogoty Zakrzewskiego. Zespół wywodzi się z Powiatowej Szkoły Ślusarsko-Mechanicznej powstałej w 1941 roku, podczas okupacji niemieckiej. W 1944 roku zmieniono nazwę szkoły na 4-letnie Gimnazjum Mechaniczne. W 1973 roku powstał budynek, w którym szkoła działa do dziś. Szkoła była już dwunastokrotnie notowana w Rankingu Szkół Ponadgimnazjalnych „Perspektyw”. W 2014 roku szkoła zajęła 10 miejsce w woj. mazowieckim i 127. miejsce w kraju. W roku 2015 – 23 miejsce woj. mazowieckim i 272. miejsce w kraju. W roku 2016 – 9. miejsce w oj. mazowieckim i 75. miejsce w kraju. W roku 2017 – 14 m. w woj. mazowieckim i 152. miejsce w kraju. W roku 2018 - 36. miejsce w kraju i 5. m. w woj. mazowieckim. Szkoła gościła trzy edycje finału Olimpiady Wiedzy Geodezyjnej i Kartograficznej – w 2002, 2005 i 2009 r. W skład zespołu wchodzą:
- Technikum (technik geodeta, technik mechanik, technik żywienia i usług gastronomicznych, technik hotelarstwa, technik ekonomista, technik informatyk)
- Branżowa Szkoła I Stopnia (mechanik pojazdów samochodowych, kucharz, oddziały wielozawodowe)
Sport i rekreacja
W mieście działa klub sportowy Sęp Żelechów założony w 1921 roku. Drużyna piłkarska wchodząca w skład klubu gra w biało niebieskich barwach, obecnie w mazowieckiej lidze okręgowej w grupie Siedlce. Największym sukcesem Sępa było granie w III lidze w sezonie 1982/1983. Klub posiada boisko z trybunami i oświetleniem.
W Żelechowie ogólnie dostępne jest stare boisko Klubu Sportowego Sęp Żelechów przy ulicy Piłsudskiego i boiska do gry w koszykówkę lub tenis. Przy szkołach znajdują się łącznie trzy hale sportowe. W mieście działa także 11. koło Polskiego Związku Wędkarskiego, a przy ulicy Ogrodowej znajdują się ogródki działkowe.
Przez Żelechów wytyczone zostały w 2009 roku trzy szlaki rowerowe:
- zielony szlak rowerowy zataczający pętlę wzdłuż granic powiatu garwolińskiego,
- niebieski szlak rowerowy prowadzący z Żelechowa przez Miastków Kościelny, Garwolin, Łaskarzew do Maciejowic,
- czarny szlak rowerowy wiodący z Żelechowa przez Wolę Żelechowską, Piastów do Wólki Ostrożeńskiej.
Religia
Większość mieszkańców miasta to katolicy. W Żelechowie mieści się siedziba dekanatu żelechowskiego, grupującego kilka okolicznych parafii, w tym tutejszą parafię Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny. W mieście znajduje się cmentarz parafialny. Mają tutaj placówkę Siostry Opatrzności Bożej. Jest to stały punkt noclegu pielgrzymów wędrujących do Częstochowy.
Polityka
Samorząd
Żelechów jest siedzibą gminy miejsko-wiejskiej. Zgodnie z ustawą o samorządzie gminnym z 1990 roku, gmina posiada Burmistrza Miasta i Gminy – organ władzy wykonawczej i Radę Miejską – organ władzy stanowiącej i kontrolnej. Burmistrzem od 6 sierpnia 1995 roku do 12 sierpnia 2009 roku był Leonard Gula, członek Polskiego Stronnictwa Ludowego, związany podczas wyborów w 2006 roku z Komitetem Wyborczym Wyborców Sokołowska Wspólnota Samorządowa. 12 sierpnia 2009 r. wojewoda mazowiecki stwierdził wygaśnięcie mandatu burmistrza w związku z nieprawidłowościami w jego oświadczeniach majątkowych z 2004 i 2005 roku. 3 września 2009 roku premier wyznaczył osobę tymczasowo pełniącą funkcję Burmistrza Żelechowa – Jerzego Duchnę. W wyborach przedterminowych zarządzonych na dzień 8 listopada 2009 roku zwyciężyła Mirosława Miszkurka. Szefowa Stowarzyszenia Wspierania Aktywności Lokalnej „Razem dla miasta i wsi” zdobyła 2319 głosów, zaś jej jedyny kontrkandydat, Andrzej Szubielski, zastępca byłego burmistrza Guli – 1212 głosów. 10 listopada 2009 roku podczas nadzwyczajnej sesji Rady Miejskiej Mirosława Miszkurka złożyła ślubowanie. Z chwilą złożenia ślubowania zwyciężczyni wyborów stała się formalnie Burmistrzem Żelechowa. Podczas wyborów w 2010 r. urzędująca burmistrz była jedynym kandydatem na to stanowisko i otrzymała blisko 80% poparcia mieszkańców.
Podczas ostatnich wyborów radnych miasta i gminy Żelechów, miasto było podzielone przez Państwową Komisję Wyborczą na 7 jednomandatowych okręgów, przez co 7 radnych zostało wybranych do 15-osobowej Rady Miejskiej w Żelechowie.
Radni wybrani z okręgów na terenie miasta Żelechów:
- Andrzej Brych,
- Daniel Kwaśniewski,
- Jadwiga Kulikowska,
- Danuta Frydel (przewodnicząca rady),
- Elżbieta Kozdój,
- Jerzy Ośka,
- Marek Jasek.
Krzysztof Ośka, związany z PiS, jest radnym powiatu garwolińskiego.
Wybory przeprowadzone w 2006 roku bardzo zainteresowały mieszkańców, w dniu 21 listopada frekwencja wynosiła ponad 60%, w drugiej turze wyborów sięgnęła już około 70%[32].
Partie polityczne
Partie polityczne działające na obszarze miasta:
Poglądy polityczne mieszkańców
W drugiej turze wyborów prezydenckich z 2005 roku, w Żelechowie 69,7% głosów zdobył Lech Kaczyński, przy frekwencji 53,5%. Żelechowianie poparli wejście Polski do Unii Europejskiej w referendum w 2003 roku, oddając 62,4% głosów na tak, przy frekwencji 60,0%. W wyborach parlamentarnych z 2007 roku, przy frekwencji 54,8% wyniki były następujące[32]:
- Prawo i Sprawiedliwość – 50,3%
- Platforma Obywatelska – 26,3%
- Lewica i Demokraci – 12,4%
- Polskie Stronnictwo Ludowe – 7,3%
- Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej – 1,9%
- Liga Polskich Rodzin – 1,3%
- Polska Partia Pracy – 0,5%
Transport
Przez miasto przebiega droga wojewódzka nr 807 Łuków – Maciejowice. W Żelechowie jest to ulica Długa, skręca ona na Ostrowie na południowy zachód. Skrzyżowania z ulicą Długą zostały w ostatnich latach przebudowane tak, aby zapewnić przestrzeganie pierwszeństwa przejazdu. Żelechów położony jest w odległości 12 km, od trasy europejskiej E372 (droga krajowa nr 17). Miejscowość posiada bezpośrednie połączenie PKS z Garwolinem, Łukowem, Rykami, Siedlcami, Stoczkiem Łukowskim i Warszawą. Istnieje także połączenie z Lublinem obsługiwane przez prywatnego przewoźnika. Przystanek autobusowy znajduje się na Rynku. Najbliższe stacje kolejowe znajdują się w Sobolewie i Stoczku Łukowskim. Najbliższy port lotniczy to Warszawa-Okęcie.
Układ drogowy Żelechowa tworzy pierścień wokół obszaru o najściślejszej zabudowie. Składa się on z ulic: Henryka Sienkiewicza, Icchaka Weisenberga, Długiej, Józefa Chłopickiego i Romualda Traugutta, która krzyżuje się z ulicą Sienkiewicza. Główną drogą śródmiejską jest ulica Tadeusza Kościuszki.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ a b Żelechów w liczbach, Polska w liczbach [dostęp 2016-01-10] (pol.), liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Zofia Kowalska: Stanisław Ciołek (†1437). Podkanclerzy królewski, biskup poznański, poeta dworski. Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych „Universitas”, Kraków 1993, s. 22. ISBN 83-7052-181-9
- ↑ Miasta polskie w tysiącleciu. Tom II. Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, 1967.
- ↑ Gwary Polskie. [dostęp 2017-07-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-07-09)].
- ↑ a b c d e Zdzisław Wojtowicz: Historia Żelechowa. Wanda Wojtowicz, 1977. ISBN 83-915626-5-4.
- ↑ TERYT błędnie przyłącza Krupę do Żelechowa, podczas gdy miejscowość należy do sołectwa Gózdek
- ↑ SIMC10: 0975990
- ↑ a b c d e Grzegorz Szymczak 1000 dat z historii Żelechowa i okolic. Rozdział 7. XIX wiek
- ↑ a b SIMC10: 0976008
- ↑ SIMC10: 0976037
- ↑ Dziennik Ustaw z 1997 r. Nr 116 poz. 742, Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 16 września 1997 r.
- ↑ SIMC10: 0697165
- ↑ Wszystkie wymienione osiedla, poza PGR-em pojawiają się na przedwojennej mapie Żelechowa oraz na mapach topograficznych w serwisie geoportal.gov.pl
- ↑ Na starszych mapach nie pojawia się podział na Księżyznę Południową i Wschodnią. Jest on jednak uzasadniony historycznie (patrz Księżyzna Wschodnia).
- ↑ Żelechow, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 2: Januszpol – Wola Justowska, Warszawa 1902, s. 724 .
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2008 roku. Area and population in the territorial profile in 2008 (Informacje i Opracowania Statystyczne). GUS, Warszawa 2008, s. 10, 168. ISSN 1505-5507. W publikacji podano liczbę ludności po zbilansowaniu według stanu na 31 grudnia 2007 r., w Żelechowie osiągnęła ona 4 105. Najniższa pozycja miast pod względem liczby ludności wyniosła 871, gdyż w 19 przypadkach taką samą lokatę uzyskały dwa miasta, a w 1 przypadku trzy miasta.
- ↑ a b c d e f g h i j Bank Danych Regionalnych – Strona główna. GUS. [dostęp 2010-09-14]. (pol.).
- ↑ Kazimierz Rymut: Nazwy miast Polski. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1987, s. 282. ISBN 83-04-02436-5.
- ↑ a b c Grzegorz Szymczak 1000 dat z historii Żelechowa i okolic. Rozdział 1. XIII wiek
- ↑ a b Paweł Ajdacki, Jacek Kałuszko, Wojciech Sobociński: Garwolin i okolice : przewodnik turystyczny. Warszawa: Studio Fotografii Przyrodniczej „Hajstra”, 2004. ISBN 83-915832-3-6.
- ↑ Acta Camerae Apostolicae, MV, Mat. SGH
- ↑ Szymon Rudnicki , Żydzi w parlamencie II Rzeczypospolitej, Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2015, s. 464, ISBN 978-83-7666-363-0, ISBN 978-83-7666-412-5 .
- ↑ Jan Wrana, Dominika Kuśnierz-Krupa. Żelechów – uwagi do rewaloryzacji miasta zabytkowego. „Wydział Architektury Politechniki Krakowskiej”.
- ↑ Grzegorz Szymczak 1000 dat z historii Żelechowa i okolic. Rozdział 6. XVIII wiek
- ↑ a b c Izabela Galicka, Hanna Sygietyńska, Dariusz Kaczmarzyk: Katalog Zabytków Sztuki w Polsce. Tom X, zeszyt 2.. Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk, Warszawa 1967, s. 30-35.
- ↑ Grzegorz Szymczak 1000 dat z historii Żelechowa i okolic. Rozdział 3. XV wiek
- ↑ Wierzbowski T. (red.), Metricularum Regni Poloniae Summaria 4. Warszawa 1910, str. 2380, 4208
- ↑ Wojciech Bis , Robert Ryndziewicz , Bis W., Herbich T. Ryndziewicz R. 2016. Zapomniany zamek Ciołków w Żelechowie. In Metody Geofizyczne w Archeologii Polskiej 2016, M. Furmanek, T. Herbich, M. Mackiewicz (eds.),5-8. Wrocław, „Metody Geofizyczne w Archeologii Polskiej” [dostęp 2018-01-05] (ang.).
- ↑ Grzegorz Szymczak 1000 dat z historii Żelechowa i okolic. Rozdział 5. XVII wiek
- ↑ Spółdzielnia Pracy Przemysłu Skórzanego "Piechur" w Żelechowie
- ↑ Nowa częstotliwość Katolickiego Radia Podlasie. Wirtualne Media, 4 grudnia 2006. [dostęp 2007-09-02].
- ↑ a b Strona Państwowej Komisji Wyborczej
Bibliografia
- Czasopismo Żelechowiak ISSN 1896-091X
- Czasopismo Żelechowskie Wieści.
- Strona internetowa Urzędu Miejskiego w Żelechowie
- Grzegorz Szymczak, 1000 dat z historii Żelechowa i okolic
- Zdzisław Wojtowicz: Historia Żelechowa. wyd. Wanda Wojtowicz, 1977. ISBN 83-915626-5-4.
Linki zewnętrzne
- Urząd Miejski w Żelechowie
- Biuletyn Informacji Publicznej Miasta i Gminy Żelechów
- Żelechów 1.) miasto, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 765 .
Media użyte na tej stronie
(c) Karte: NordNordWest, Lizenz: Creative Commons by-sa-3.0 de
Location map of Poland
Autor: SANtosito, Licencja: CC BY-SA 4.0
Location map of Masovian Voivodeship. Geographic limits of the map:
- N: 53.55N
- S: 50.95 N
- W: 19.15 E
- E: 23.25 E
Zielony szlak rowerowy
Niebieski szlak rowerowy
Czarny szlak rowerowy
Autor: Polskawliczbach, Licencja: CC BY-SA 2.5 pl
Piramida wieku mieszkańców Żelechowa, 2014
Autor:
Mapa powiatu garwolińskiego, Polska
Autor: sfu, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Stara remiza strażacka w Żelechowie
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 3.0
Siedziba Urzędu Miejskiego w Żelechowie
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ta grafika została stworzona za pomocą Hugin.
Autor: Łukasz Kwas, Licencja: CC BY-SA 2.5
Panorama Rynku w Żelechowie w południowo-wschodniego narożnika, na pierwszym planie ratusz, w głębi widoczny kościół Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dom przy ulicy Długiej 112 w Żelechowie
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 3.0
Dworek przy al. Wojska Polskiego w Żelechowie. Wybudowany w 1. połowie XIX wieku, wpisany do rejestru zabytków.
Autor: sfu, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Grób rodziny Ordęgów w Żelechowie
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 3.0
Kamienica dawnego domu ludowego w Żelechowie, obecnie bank.
Autor: Sfu, Licencja: CC BY-SA 4.0
Panorama miasta Żelechów wykonana z bloku przy ulicy Ogrodowej.
Plan miasta Żelechów z 1868 roku.
Autor: Mariusz Płatek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Ratusz w Żelechowie.
Autor:
Mapa gminy Żelechów, Polska
Autor: sfu, Licencja: CC-BY-SA-3.0
mapa Żelechowa.
Plan wykonany został w dobrej wierze, na podstawie map dostępnych w internecie http://mapa.szukacz.pl/ i http://maps.google.com/, a także map papierowych. Jeśli uważasz, że plan zawiera błąd, opisz go na stronie dyskusji tej grafiki lub tu. Powinien zostać poprawiony.
Autor: Nikodem Nijaki, Licencja: CC BY-SA 3.0
Jewish cemetery in Żelechów
Autor: Marcin Białek, Licencja: CC BY-SA 4.0
Kościół filialny pw. św. Stanisława w Żelechowie.
Autor: Marcin Białek, Licencja: CC-BY-SA-3.0
Wjazd do Żelechowa od strony drogi do Zakrzówka.
Autor:
- Żelechów_-_city_hall.jpg: sfu
- Zelechow_-_old_fire_station.jpg: sfu
- Żelechów-bank2.jpg: Sfu
- Żelechów-kościół_filialny.jpg: Sfu
- Zelechow_3.jpg: Marek and Ewa Wojciechowscy
- Żelechów_-_Ordęga_family_grave.jpg: sfu
- derivative work: Sfu (talk)
Żelechów